Δέσμιο των distress funds το Δημόσιο για «κόκκινα» δάνεια ύψους 8,2 δισ. ευρώ

Που έχει δώσει την εγγύηση του το ελληνικό δημόσιο; Τις μεγαλύτερες εγγυήσεις ( 6,5 δισ.ευρώ ) στις κρατικές επιχειρήσεις που είναι κατά τεκμήριο προβληματικές. Με βάση του ΓΛΚ μέχρι και 31 Μαρτίου μόνο στον ΟΣΕ το δημόσιο έχει δώσει εγγυήσεις για δάνεια ύψους 4 δισ. ευρώ, στην ΕΑΣ για δάνεια 340 εκ. ευρώ, στο Αττικό Μετρό 2,07 δισ., στην ΕΑΒ για δάνεια 95 εκ. ευρώ και στην ΕΛΒΟ 2,1 εκ. ευρώ.

Σε διάφορους δημόσιους οργανισμούς έχει δώσει εγγυήσεις για δάνεια συνολικού ύψους 1,1 δισ. ευρώ.Ειδικότερα έχουν δοθεί κρατικές εγγυήσεις στην ΕΤΑΔ για δάνεια 158 εκ. ευρώ στην Εθνική Βιβλιοθήκη για δάνεια 3,5 εκ. ευρώ, στην ΕΑΙΤΥ για δάνεια 520 χιλ. ευρώ, στον ΟΜΜΑ για δάνεια 201 εκ. ευρώ και στον ΟΣΚ- ΚΤΥΠ για δάνεια 544,4 εκ. ευρώ.

Εγγυήσεις του δημοσίου έχουν εξασφαλίσει ο Δήμος Αθηναίων για δάνεια 48, 4 εκ. ευρώ και ο δήμος Ηρακλείου για δάνεια ύψους 22,27 δισ. ευρώ.

Ως γνωστόν ο νόμος για την αγορά δανείων προβλέπει ότι στα ειδικά επενδυτικά κεφάλαια που επενδύουν σε κόκκινα δάνεια επιτρέπει στις τράπεζες τις πωλήσεις εκτός των μη εξυπηρετούμενων δανείων και αυτών που εξυπηρετούνται κανονικά. Με αυτό το δεδομένο το σύνολο των δανείων με εγγύηση του δημοσίου είναι πραγματικά φιλέτα αφού είτε ανταποκρίνεται ο άμεσα δανειζόμενος, είτε το distress fund θα έχει για το δάνειο που αγόρασε την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.

Στο τελευταίο πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε την περασμένη Κυριακή τα δάνεια που εγγυάται ή έχει εγγυηθεί το ελληνικό δημόσιο εξαιρούνται των πωλήσεων σε funds. Δεν τίθεται, ωστόσο, κάποια προθεσμία όσον αφορά στην εξαίρεση, όπως γίνεται σε άλλες κατηγορίες δανείων (π.χ. αυτά που συνδέονται με την πρώτη κατοικία). Με άλλα λόγια, προβλέπεται προστασία για τα δάνεια που έχουν δοθεί με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου για την ώρα, αλλά παραμένει άγνωστη και αντικείμενο διαπραγμάτευσης η διάρκεια αυτής.

Ο αρμόδιος υπουργός ανάπτυξης κ. Γιώργος Σταθάκης τόνισε χθες ότι η ελληνική πλευρά επιμένει στην μη ένταξη ειδικά των κόκκινων δανείων αυτής της κατηγορίας γιατί κάτι τέτοιο θα μπορούσε να δημιουργήσει δημοσιονομικό πρόβλημα αφού η κάθε εταιρία με εγγυημένο κόκκινο θα μπορούσε να περιμένει να το πληρώσει ο εγγυητής, δηλαδή το δημόσιο . Για τον λόγο αυτό η ελληνική πλευρά επιμένει ότι αν τελικά ενταχθούν και τα δάνεια στην αγορά δανείων τότε θα πρέπει να αρθεί η εγγύηση του δημοσίου ώστε να έρθουν σε ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα δάνεια .

Ως εναλλακτική πρότειναν την άμεση ρύθμιση όσων δανείων έχουν κρατική εγγύηση ώστε να γίνουν από «κόκκινα» , «πράσινα». Στο ενδεχόμενο αυτό οι δανειστές είχαν να πουν ότι η όποια αναδιάρθρωση των δανείων με εγγυήσεις του δημοσίου μεταφράζεται σε περαιτέρω επιμήκυνση της συνολικής διάρκειας αυτών των δανείων και κατ’ επέκταση αύξηση της εγγυητικής ευθύνης του ελληνικού δημοσίου, γεγονός που απαγορεύεται από το πρόγραμμα οικονομικής στήριξης της χώρας.