Το σχέδιο για ένα Grexit προκάλεσε πολλές επικρίσεις εναντίον του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Αλλά ο υπουργός Οικονομικών θέλει να παραμείνει πιστός στην ελληνική κρίση, στο μέγιστο αναφέρει το Der Spiegel.
Ειδικότερα σε συνέντευξη που παραχώρησε στο γερμανικό περιοδικό ο κ. Σόιμπλε αναφέρεται πως στο πλαίσιο της διαμάχης με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ για την Ελλάδα και το τρίτο πακέτο διάσωσης δήλωσε πως: «Η ευθύνη που έχουν οι πολιτικοί πηγάζει από τις θέσεις που κατέχουν. Κανείς δεν μπορεί να τους πιέσει να λάβουν αποφάσεις που δεν συνάδουν με τα πιστεύω τους. Σε περίπτωση που κάποιος το προσπαθούσε θα μπορούσα να πάω στον πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσω να με απαλλάξει των καθηκόντων μου».
Ο πρόεδρος του SPD Σίγκμαρ Γκάμπριελ επέκρινε δριμύτατα τον κ. Σόιμπλε, ο οποίος αρνήθηκε ότι συμφώνησε με τα σχέδια του γερμανού υπουργού Οικονομικών που αφορούσαν σε πέντε χρόνια προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.
«Κάθε κόμμα έχει τα προβλήματά του», δήλωσε ο Σόιμπλε στο Der Spiegel, επισημαίνοντας παράλληλα πως «Δεν θα πρέπει να προσπαθήσουν να λύσουν τα δικά τους προβλήματα από ανακριβείς ισχυρισμούς για τους άλλους.»…
Την Παρασκευή ο Σόιμπλε υπερασπίστηκε στη Bundestag τις διαπραγματεύσεις στην ελληνική κρίση και την πρότασή του για ένα προσωρινό Grexit.
Η συμφωνία που επιτεύχθηκε ήταν μια τελευταία προσπάθεια για την επίλυση ενός εξαιρετικά δύσκολου πρόβληματος: «Είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η λύση μπορεί να λειτουργήσει» ανέφερε ο κ. Σόιμπλε.
Όπως ήταν αναμενόμενο, υπέρ τάχθηκε μια μεγάλη πλειοψηφία της Ομάδας της Ένωσης, σχετικά με τις νέες συνομιλίες Ελλάδα. Οι 60 αρνητικές ψήφους από το CDU και CSU , ωστόσο, είναι ένα σαφές σημάδι της κριτικής…
Αναφορικά με τις επανειλημμένες αρνητικές δηλώσεις του έλληνα πρωθυπουργού για τη νέα συμφωνία ο κ. Σόιμπλε δηλώνει προβληματισμένος.
Για λόγους «εντιμότητας» όμως θα πρέπει να δοθεί πίστωση χρόνου στον Αλέξη Τσίπρα, δεδομένου ότι έχει διαβεβαιώσει ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμα.
Το συμπέρασμα που εξάγει ο κ. Σόιμπλε από την ελληνική κρίση είναι ότι επιβάλλεται η μεταφορά περισσότερων οικονομικών αρμοδιοτήτων από τα κράτη- μέλη στα όργανα της ΕΕ. Παράλληλα, όμως, εκτιμά ότι κάτι τέτοιο δύσκολα είναι εφικτό.