Χουντής σε ΕΕ: Γιατί απέτυχαν πάλι τα χρονοδιαγράμματα για τη λήψη μέτρων για το λαθρεμπόριο καυσίμων;

Ενώ για 5 περίπου χρόνια, από την εποχή του πρώτου Μνημονίου, υποτίθεται ότι η Κομισιόν και οι εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις θα πάτασσαν το λαθρεμπόριο καυσίμων, το οποίο προκαλεί τεράστια απώλεια εσόδων στο Δημόσιο, έχουν βρει την «εύκολη λύση» της μείωσης μισθών και συντάξεων, της αύξησης των φορολογικών βαρών και της τιμής της βενζίνης.

Αυτό καταγγέλλει με ερώτησή του προς την Κομισιόν, ο ευρωβουλευτής της Λαϊκής Ενότητας, Νίκος Χουντής.

Πιο συγκεκριμένα, ο Έλληνας ευρωβουλευτής, αφού υπενθυμίζει παλαιότερες ερωτήσεις του για το τεράστιο αυτό θέμα προς την Κομισιόν, ζητά από την τελευταία να ενημερώσει, γιατί τα μέτρα που διαρκώς επαναλαμβάνει στις απαντήσεις της ότι θα συμβάλλουν στην πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων, δεν έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα.

Στην ερώτησή του, σημειώνει συγκεκριμένα τα μέτρα και τα ανανεωμένα χρονοδιαγράμματα στα οποία είχαν δεσμευθεί οι ελληνικές κυβερνήσεις -της σημερινής συμπεριλαμβανομένης-, τα οποία όμως, ούτε αυτά έχουν υλοποιηθεί και τηρηθεί και είναι τα εξής:

i. Η «έγκαιρη εφαρμογή της κοινής υπουργικής απόφασης και του σχεδίου δράσης για την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων, καθώς και των σχετικών μέτρων για τον εντοπισμό δεξαμενών αποθήκευσης και για την εγκατάσταση συστημάτων εισροών-εκροών»

ii. Η «έγκριση στρατηγικής κατά του λαθρεμπορίου καυσίμων και καπνού έως τον Μάιο του 2016»

iii. Η «αγορά σαρωτών για τον εξοπλισμό των τριών κύριων διεθνών λιμένων» που προβλεπόταν να έχει γίνε έως τον Ιανουάριο του 2017.

Καταλήγοντας στην ερώτησή του, ο Νίκος Χουντής ζητά από την Κομισιόν να εξηγήσει στον ελληνικό λαό τους λόγους για τους οποίους πιέζει ασφυκτικά όταν πρόκειται για μειώσεις μισθών και συντάξεων, για αύξηση της τιμής των καυσίμων, για την επιβολή νέων δυσβάσταχτων φόρων, αλλά δεν ενεργεί με τον ίδιο ζήλο στο τεράστιο πρόβλημα της πάταξης του λαθρεμπορίου καυσίμων».

Η πλήρης ερώτηση του Νίκου Χουντή, έχει ως εξής:

Σε ερώτησή μου (Ε-002592/2016), αναφορικά με την ανάγκη πάταξης του λαθρεμπορίου καυσίμων στην Ελλάδα, σημείωνα ότι, «ο σχετικός νόμος 4093/2012 εκδόθηκε με βάση το Μνημόνιο Συνεννόησης αλλά, 4 χρόνια μετά την ψήφισή του, εκκρεμούν υπουργικές αποφάσεις και, ως εκ τούτου, δεν υλοποιήθηκε ποτέ, ενώ απορρόφησε πάνω από 100 εκ. δημοσίων και ιδιωτικών πόρων».

Αυτό αναγνώρισε η Επιτροπή, σημειώνοντας στην απάντησή της ότι, τα ίδια μέτρα που είχαν προβλεφθεί στο πρώτο Μνημόνιο, καθώς ποτέ δεν υλοποιήθηκαν, μεταφέρθηκαν και στα Μνημόνια Συνεννόησης του Αυγούστου 2015 και Ιουνίου 2016.

Τα μέτρα αυτά περιλάμβαναν:

i. Την «έγκαιρη εφαρμογή της κοινής υπουργικής απόφασης και του σχεδίου δράσης για την πάταξη του λαθρεμπορίου καυσίμων, καθώς και των σχετικών μέτρων για τον εντοπισμό δεξαμενών αποθήκευσης και για την εγκατάσταση συστημάτων εισροών-εκροών»

ii. Την «έγκριση στρατηγικής κατά του λαθρεμπορίου καυσίμων και καπνού έως τον Μάιο του 2016»

iii. Την «αγορά σαρωτών για τον εξοπλισμό των τριών κύριων διεθνών λιμένων έως τον Ιανουάριο του 2017»

Με βάση τα ανωτέρω και ένα σχεδόν έτος μετά την ερώτησή μου, ερωτάται η Επιτροπή:

1. Έχουν υλοποιηθεί τα μέτρα που αναφέρονται στα σημεία (i), (ii) και (iii); Αν όχι, γιατί;

2. Γιατί πιέζει ασφυκτικά όταν πρόκειται για μειώσεις μισθών και συντάξεων, για αύξηση της τιμής των καυσίμων και επιβάλλει τεράστια φορολογικά βάρη, αλλά δεν ενεργεί με τον ίδιο ζήλο στο τεράστιο πρόβλημα της πάταξης του λαθρεμπορίου καυσίμων;