Κέρδη και ζημιές από μια συμφωνία ή από μια καθυστέρηση μιας συμφωνίας για δεύτερη αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος προσπαθεί να προβλέψει από τώρα το οικονομικό επιτελείο ετοιμάζοντας παράλληλα εναλλακτικά σενάρια για την τελική της πρόταση.
Το ερώτημα για την Κυβέρνηση είναι αν μπορεί να αντέξει να ανακοινώσει νέα υφεσιακά μέτρα περίπου 10 μήνες αφότου έχει υιοθετήσει μέτρα ύψους 5,4 δις ευρώ με την υπόσχεση ότι δεν θα υπάρξουν νέα.
Ένα δεύτερο ερωτηματικό είναι αν η Ελλάδα θα πρέπει να δεχθεί τα μέτρα τα οποία δεν είναι απαιτητά από κάποια απόκλιση του προγράμματος αλλά από την εμμονή του ΔΝΤ να επιμένει στις δικές τους προβλέψεις πρόσθετες εγγυήσεις για τους στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% μετά το 2018.
Από την άλλη βέβαια η υιοθέτηση των μέτρων από την Ελλάδα δεν θα έλυνε όλα τα προβλήματα. Τούτο διότι δεν θα εξασφάλιζε και μια συνολική λύση ελάφρυνσης για το ελληνικό χρέος αφού δεν υπάρχει τέτοια διάθεση από την Γερμανία την Ολλανδία και τους συμμάχους τους στο Eurogroup.
Πριν λοιπόν η Ελλάδα συμφωνήσει ότι τα το κάτι παραπάνω που θα πρέπει να δώσουν οι ομόλογοι του κ. Τσακαλώτου στο Eurogroup μπορούν να εξασφαλίσουν την ένταξη της Ελλάδας στο QE δίνοντας ουσιαστικά το διαβατήριο για το δανεισμό της Ελλάδας από τις αγορές. Ούτε και αυτό είναι προς το παρόν εξασφαλισμένο.
Το αδιέξοδο της καθυστέρησης
Από την άλλη βέβαια σενάρια που λένε ότι νέος Καγκελάριος της Γερμανίας θα είναι ο επικεφαλής του SPD κ. Μάρτιν Σουλτς και όχι η Α. Μέρκελ βγάζοντας αυθαίρετα το συμπέρασμα ότι ο κ. Σόιμπλε δεν θα είναι πια υπουργός Οικονομικών και η Ελλάδα θα προχωρήσει με ένα νέα πρόγραμμα χωρίς ΔΝΤ ακούγονται ουτοπικά.
Μια καθυστέρηση της αξιολόγησης μέχρι και τον Μάιο θα προκαλούσε την πρώτη αναθεώρηση του ρυθμού ανάπτυξη για το 2016 στις εαρινές εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η καθυστέρηση της ένταξης της Ελλάδας στην ένταξη του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕKT θα καθυστερούσε με την σειρά του μια δοκιμαστική έξοδο στις αγορές πριν το τέλος του χρόνου προκειμένου η Ελλάδα να μετρήσει τις δυνάμεις της.
Η καθυστέρηση αυτή θα πήγαινε πίσω τον δανεισμό της Ελλάδας από τις αγορές και πλέον η Ελλάδα θα βρίσκονταν προς του ενδεχομένου ενός τέταρτου μνημονίου ή – αν υπήρχε το κατάλληλο κλίμα της εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Οι δυσκολίες των μέτρων
Από την άλλη τα σενάρια που επεξεργάζονται στο ΥΠΟΙΚ καλύπτουν όλο το φάσματα των απαιτήσεων των δανειστών.
Το αίτημα της μείωσης του αφορολόγητου και των συντάξεων χωρίς το συνδυασμό τους με την μείωση άλλων επιβαρύνσεων θα έχει ως αποτέλεσμα την επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης χωρίς να προσθέτει τίποτα σε ένα προϋπολογισμό που ήδη ξεπερνά τους στόχους του.
Από την άλλη η δημιουργία νέας ισορροπίας για τα φορολογικά που προτείνει το ΔΝΤ θα προϋπέθετε το ξήλωμα όλων των μέτρων που έχουν θεσμοθετηθεί έως τώρα και την επανεξέτασή τους σε μηδενικό χρόνο κάτι που δεν μπορεί να γίνει στα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια που υπάρχουν πριν ξεκινήσει ο εκλογικός κύκλος της Ευρωζώνης.