«Το στρατηγικό πλαίσιο των εκλογών» είναι ο τίτλος του άρθρου του τέως προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλου στην προσωπική του ιστοσελίδα με το οποίος εξαπολύει συνολική επίθεση στον πρωθυπουργό για τα πεπραγμένα του από την ανάληψη της εξουσίας ενώ επιχειρεί να αποδομήσει και τη τακτική της ταχείας προσφυγής στις κάλπες που επέλεξε ως διέξοδο η “ομάδα Τσίπρα“.
Στο άρθρο του ο κ. Βενιζέλος αναφέρει ότι «η παραίτηση της κυβέρνησης δεν είναι κάποια ευφυής πολιτική πρωτοβουλία.
Οφείλεται θεσμικά στο γεγονός ότι η κυβέρνηση απώλεσε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία μετά την διαφοροποίηση μεγάλου αριθμού βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από την κεντρική, τελική επιλογή της συνομολόγησης και ψήφισης του “μνημονίου Τσίπρα”.
Η ομάδα Τσίπρα επιχειρεί όμως με την παραίτηση και τις γρήγορες εκλογές μια δεύτερη πολιτική απάτη, σχεδόν εφάμιλλη αυτής της αντιμνημονιακής εξαπάτησης των προηγούμενων πέντε ετών και κυρίως του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» και του δημοψηφίσματος που ήταν η κορύφωση του τυχοδιωκτισμού και ταυτοχρόνως το τέλος των εύκολων ψεμάτων, με τεράστιο κόστος για την Πατρίδα και τους πολίτες.
Προσπαθεί να προσδιορίσει το πεδίο της νέας αντιπαράθεσης μεταξύ του νέου δήθεν προσγειωμένου, μνημονιακού πλέον, ΣΥΡΙΖΑ ως εκφραστή της μονής υπεύθυνης πολιτικής και της ανεύθυνης και επικίνδυνης πολιτικής πρότασης των διαφωνούντων που έχουν πλέον ως κορμό την Λαϊκή Ενότητα υπό τον Π. Λαφαζάνη.
Ο μνημονιακός Τσίπρας εμφανίζεται ως αυτός που το πάλεψε, αλλά συμβιβάστηκε για να αποφευχθεί η καταστροφή – τον κίνδυνο της οποίας προκάλεσε ο ίδιος- και έφερε το δικό του μνημόνιο, επειδή δεν μπόρεσε να εφαρμόσει την πολιτική που επιδίωξε και στην οποία εξακολουθεί να πιστεύει, αλλά ας όψεται η δύσκολη πραγματικότητα στην οποία προσέκρουσε.
Ο κ. Βενιζέλος αποδίδει στην «ενιαία ομάδα Τσίπρα / Καμμένου / Λαφαζάνη / Κωνσταντοπούλου / Βαρουφάκη κοκ» ότι πήγε τη χώρα τρία τουλάχιστον χρόνια πίσω και τώρα ο κ. Τσίπρας ζητάει νέα εντολή για να εφαρμόσει το μνημόνιο στο οποίο οδήγησαν οι επιλογές του, οι λάθος εκτιμήσεις του, τα ψέματά του! Θέλει δε αυτό να το κάνει μόνος με αυτοδύναμη κυβέρνηση (!) ή το πολύ ξανά με τον κ. Καμμένο».
Ο κ. Βενιζέλος αντίθετα με πολλούς αναλυτές αναφέρει με σκωπτική διάθεση: «Το να «κυβερνά» ο κ. Τσίπρας κοστίζει πολύ ακριβά στη χώρα.
Συνεπώς, πολύ καλά έκανε και παραιτήθηκε γιατί προκάλεσε τεράστια ζημιά και η παραμονή του στην εξουσία δεν προδικάζει τίποτα καλό… Συνεπώς η κυβέρνηση ορθότατα παραιτήθηκε γιατί δεν διαθέτει πλέον πλειοψηφία, στερείται νομιμοποίησης και έβλαψε τον τόπο και τον τρόπο σκέψης των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
Έβρισε, συκοφάντησε, συσκότισε, αδίκησε. Τα έκανε παντού μαντάρα. Όχι μόνο στην οικονομία. Στην παιδεία, την δημόσια διοίκηση, την δικαιοσύνη, το μεταναστευτικό, την εξωτερική πολιτική, την άμυνα, τους θεσμούς…
Το εθνικό συμφέρον απαιτούσε να μη χαθεί και πάλι πολύτιμος χρόνος, αλλά να σχηματισθεί από την παρούσα Βουλή κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή όλων των δημοκρατικών ευρωπαϊκών δυνάμεων, φυσικά και του ανανήψαντος ΣΥΡΙΖΑ που έχει το μεγαλύτερο αριθμό εδρών. Με πρωθυπουργό κοινής αποδοχής και με την επιστράτευση μιας ικανής εθνικής ομάδας σχεδιασμού και εφαρμογής της μόνης – όπως αποδείχθηκε – εθνικής στρατηγικής.
Ο κ. Τσίπρας με τη στάση του δεν άφησε κανένα περιθώριο. Επέβαλε τις πρόωρες εκλογές με την τυχοδιωκτική επιδίωξη να διατηρήσει την πρώτη θέση και να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων με προγραμματική εντολή τελείως αντίθετη από αυτή που απέσπασε πριν μόλις επτά μήνες και από αυτή που με προτροπή του δόθηκε στο δημοψήφισμα πριν μόλις σαρανταπέντε ημέρες. Εκπληκτικές πιρουέτες».
Οι εκλογές θα οδηγήσουν όμως ή σε αδιέξοδο ή στη μόνη λύση που υπηρετεί το εθνικό συμφέρον ενόψει των συνθηκών. Αυτή που προτείνουμε σταθερά ως ΠΑΣΟΚ από το 2012 και επαναλάβαμε προεκλογικά το 2015. Κυβέρνηση συνεργασίας όλων των δημοκρατικών δυνάμεων ευρωπαϊκού προσανατολισμού…
Ο κ. Τσίπρας θέλει αλαζονικά αλλά ανεπιγνώστως εκλογές για να επιβεβαιώσει την δήθεν ηγεμονία του ως ιδεολογικά και προγραμματικά κενός…Ζητάει ξανά ψήφο από άλλους ως νεομνημονιακός και από άλλους ως κρυπτοαντιμνημονιακός.
Αρκεί να βρεθεί ξανά ανεξέλεγκτος στην κυβέρνηση. Μόνος ή με δουλικούς συμμάχους. Με τη λογική αυτή τίποτα δεν τον εμποδίζει να προκαλέσει όχι μονές αλλά διπλές εκλογές. Για να είμαι ακριβής, μόνο ο ίδιος ο λαός μπορεί να θέσει φραγμό σε τέτοιους τυχοδιωκτισμούς.
Ακολούθως ο κ. Βενιζέλος αναφέρεται στον ρόλο του ΠΑΣΟΚ «ως καταλύτη και εγγυητή προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο εθνικά, κοινωνικά και οικονομικά επιβεβλημένος στόχος» και εξηγεί:
«Όχι για να βρουν κυβερνητικό ρόλο κάποια στελέχη του, αλλά για να διασφαλισθεί η πορεία της χώρας. Παρά τα λάθη και τις ακόμη υπαρκτές αμφιθυμίες, το ΠΑΣΟΚ είχε και έχει την πιο καθαρή και συνεπή στάση. Πλήρωσε τεράστιο κόστος που από ένα σημείο και μετά έγινε προφανώς δυσανάλογο και άδικο. Δεν ζητάει δικαίωση δική του, αλλά της προσπάθειας που έκανε ο λαός.
Ο λαός που κουράστηκε πολύ και, λίγο πριν το τέλος της προσπάθειας, έκανε επιλογές παρακινδυνευμένες που δυστυχώς τώρα πληρώνονται ακριβά. Το ΠΑΣΟΚ, εις πείσμα πολλών που εξακολουθούν να εποφθαλμιούν το μικρό αλλά κρίσιμο ποσοστό του, έχει να παρουσιάσει την τιτάνια προσπάθεια των τελευταίων ετών.
Η εμπειρία και η κατάληξη των τελευταίων επτά μηνών επιτρέπουν μια πιο ψύχραιμη και δίκαιη αξιολόγηση της προσπάθειας των τεσσεράμιση προηγούμενων ετών . Κυρίως όμως έχει να παρουσιάσει τις συγκροτημένες προτάσεις του για το μέλλον. Για το εθνικό σχέδιο ανάκαμψης.
Ομόφωνη δε απόφαση του συνεδρίου του Ιουνίου ήταν η αναφορά του όχι μόνο στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, αλλά σε όλο το φάσμα του δημοκρατικού προοδευτικού κέντρου. Αυτό προσδιορίζει και την πρότασή του για το πώς πρέπει να πορευτεί και ο τόπος, αλλά και η παράταξη, μετά τις εκλογές. Με το μέγιστο δυνατό εύρος, με ευκρινές στίγμα, χωρίς μιζέριες αλλά με μνήμη, με αίσθηση των δυσκολιών αλλά και με αισιοδοξία. Κυρίως με αξιοπρέπεια που είναι η πιο προοδευτική αρετή».
Τέλος ο κ. Βενιζέλος στρέφει τα πυρά του εμμέσως και κατά της Προέδρου της Βουλής: «Η αναζήτηση κυβερνητικής λύσης από την παρούσα Βουλή δεν έχει νόημα με δεδομένη τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ.
Εκτός όμως από τις θεσμικές φαντασιώσεις ενός προσώπου που τώρα χρησιμοποιείται για να καταστεί συμπαθής ο κ. Τσίπρας που ευθύνεται και για το λάθος αυτό, υπάρχουν σοβαρά θεσμικά ζητήματα που μακάρι να μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο συνεννόησης των κομμάτων, έστω της αντιπολίτευσης.
Η σύγκληση της Βουλής πριν τη διάλυσή της θα είχε πχ νόημα μόνο για να ψηφισθεί η άμεση αλλαγή του εκλογικού συστήματος και η κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών. Αυτό θα λειτουργούσε ευεργετικά και θα διευκόλυνε τις εθνικά αναγκαίες συνεργασίες και συναινέσεις.
Το ΠΑΣΟΚ έχει καταθέσει εδώ και καιρό σχετική πρόταση νόμου που μπορεί να ψηφιστεί εντός μιας ημέρας. Ακόμη και τώρα, έως τη στιγμή που θα δημοσιευθεί το διάταγμα διάλυσης της Βουλής, αν θέλουν τα κόμματα».
στο 