Μπαργιώτας: Βιώσιμη ενδιάμεση λύση για τη δημιουργία ενιαίου πολιτικού φορέα η ΔΗΣΥ

Για τον Σταύρο Θεοδωράκη υπογραμμίζει ότι «ως επικεφαλής ενός κόμματος με αναιμικές εσωκομματικές διαδικασίες αναπόφευκτα χρεώνεται και τις βασικές επιλογές σε πρόσωπα και πολιτικές και, κατά το μάλλον ή ήττον, την φθίνουσα πορεία του κόμματος».

Ο κ. Μπαργιώτας εκτιμά ότι η δημιουργία νέου πολιτικού φορέα στον χώρο είναι περισσότερο αναγκαία πάρα ποτέ, τονίζει ότι «δεν μπορεί να ευοδωθεί καμιά ενωτική προσπάθεια χωρίς την συνεργασία και τη σύγκλιση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με το Ποτάμι και τις υπόλοιπες δυνάμεις του χώρου» και υποστηρίζει ότι «το οργανωτικό σχήμα της ΔΗΣΥ, παρά τις αδυναμίες, μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη ενδιάμεση λύση στο δρόμο για τη δημιουργία ενός ενιαίου πολιτικού φορέα».

Για την αξιολόγηση και το τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα ο βουλευτής του Ποταμιού σημειώνει ότι «θα περίμενε κανείς πως η ελληνική κυβέρνηση θα αξιοποιούσε τις διαφορές του ΔΝΤ με την ΕΕ προς όφελος των ελληνικών θέσεων». Σε ερώτηση για τη συμμετοχή του κ. Μουλόπουλου στη διοίκηση του ΔΟΛ υποστηρίζει ότι «η κυβέρνηση που θέλει να αυτοαποκαλείται προοδευτική ανέσυρε μεθόδους και λύσεις που θυμίζουν Κοσκωτά».

Ακολουθεί η συνέντευξη του βουλευτή του Ποταμιού Κωνσταντίνου Μπαργιώτα στην Φωτεινή Γιαννούλη και στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:

Ερ. Είναι καλύτερο για τη χώρα το να μείνει ή να φύγει το ΔΝΤ;

Απ. Είναι ανάγκη να βγει η χώρα από το Μνημόνιο, είναι ανάγκη να ολοκληρωθεί το ταχύτερο δυνατό η αξιολόγηση, είναι επιτακτική ανάγκη να εφαρμοστούν οι αλλαγές και οι παρεμβάσεις που έχουν συμφωνηθεί και λιμνάζουν. Ο εχθρός, «ο μπαμπούλας», είναι αναγκαίος για την άσκηση λαϊκίστικης πολιτικής και το ΔΝΤ προσφέρεται για τον ρόλο. Όμως, στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με την ΕΕ και το ΔΝΤ η κατάσταση είναι πλέον εξαιρετικά πολύπλοκη. Είναι γνωστό πως όλοι συμφωνούν και διαφωνούν με όλους στα επιμέρους ζητήματα, όπως είναι τα πλεονάσματα, η οριστική διευθέτηση του χρέους κ.ο.κ. Θα περίμενε κανείς πως η ελληνική κυβέρνηση θα αξιοποιούσε τις διαφορές του ΔΝΤ με την ΕΕ προς όφελος των ελληνικών θέσεων. Δυστυχώς δεν φαίνεται ικανή να το κάνει. Από αναβολή σε αναβολή η αξιολόγηση καθυστερεί, οι τράπεζες καρκινοβατούν και η οικονομία χωλαίνει. Φοβάμαι πως το κρίσιμο ερώτημα δεν είναι τι θα κάνει το ΔΝΤ, είναι τι θα κάνει η ελληνική κυβέρνηση. Και πότε.

Ερ. Οικονομικοί παράγοντες, δηλώνουν ότι οι εκλογές αυτή την ώρα θα ήταν επιζήμιες. Η ΝΔ αντίθετα υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά από αυτή των πρόωρων εκλογών. Ποια είναι η δική σας άποψή σας;

Απ. Η συχνή εναλλαγή κυβερνήσεων, οι διαρκείς αλλαγές πολιτικής, η πολιτική αστάθεια -με ή χωρίς συχνές εκλογές- επηρεάζουν αρνητικά την οικονομία. Ανήκω σε αυτούς που πιστεύουν πως τα μεγάλα προβλήματα της χώρας υπερβαίνουν τις δυνατότητες κυβερνήσεων με οριακή ή ισχνή πλειοψηφία. Κόντρα στην προσπάθεια δημιουργίας πολωτικού κλίματος, εξακολουθώ να πιστεύω πως η λύση βρίσκεται στη δημιουργία μεγάλων συμμαχιών και στην αναζήτηση συναινετικών λύσεων για την παιδεία, την υγεία, το ασφαλιστικό και την οικονομία. Ακόμη και αν δεν είναι δυνατή η σύμπραξη σε κυβερνητικά σχήματα, η επιδίωξη διακομματικών συμφωνιών σε επιμέρους προβλήματα είναι απολύτως αναγκαία. Δυστυχώς, η κυβέρνηση προτιμά το διχαστικό κλίμα, επιλέγοντας το φθαρμένο σενάριο του δικομματισμού που κάποτε κατήγγειλε με ένταση. Αντίστοιχα, η ΝΔ κτίζει ένα απολύτως πολωτικό κλίμα ζητώντας διαρκώς εκλογές, χωρίς να επιθυμεί να δεσμευτεί πολιτικά για την επομένη των εκλογών. Το αίτημα για άμεσες εκλογές, και μάλιστα χωρίς την κατάθεση προτάσεων και δεσμεύσεων σχετικά με τα προβλήματα της χώρας, είναι μια ακόμη άσκηση λαϊκισμού.

Ερ. Πώς σχολιάζεται το γεγονός ότι ο κ. Μουλόπουλος, πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κλήθηκε να λύσει το πρόβλημα του ΔΟΛ;

Απ. Αφού απέτυχε -και μάλιστα παταγωδώς- η προσπάθεια χειραγώγησης των ηλεκτρονικών ΜΜΕ με το νόμο Παππά, η κυβέρνηση επανέρχεται προσπαθώντας εμμονικά να ελέγξει τη ροή της πληροφορίας, επιχειρώντας να «διασώσει» τον αμαρτωλό μέχρι χθες ΔΟΛ μετατρέποντας τον σε κομματικό αντηχείο. Ο κυνισμός περισσεύει. Η κυβέρνηση που θέλει να αυτοαποκαλείται προοδευτική ανέσυρε μεθόδους και λύσεις που θυμίζουν Κοσκωτά. Στη διαδικασία δεν τηρούνται καν τα στοιχειώδη προσχήματα. Η τοποθέτηση κομματικού τοποτηρητή σε δύο από τις ιστορικότερες εφημερίδες της χώρας δεν μπορεί να γίνει ανεκτή. Όποια λύση διάσωσης του ΔΟΛ και αν επιλέγει, πρέπει να εξασφαλίζει εκτός από οικονομική βιωσιμότητα, διαφάνεια και εγγύηση της ελευθεροτυπίας.

Ερ. Τους τελευταίους μήνες έχουμε παρακολουθήσει τη διαγραφή του κ. Φωτήλα, την ανεξαρτητοποίηση της κ. Μάρκου, την αποχώρηση του κ. Ιλχάν, ενώ ακούγεται ότι και άλλοι βουλευτές αναζητούν αλλού στέγη. Τι συμβαίνει κ. Μπαργιώτα, το Ποτάμι στερεύει;

Απ. Το Ποτάμι δημιουργήθηκε σαν μια προσπάθεια ανασύστασης του μεσαίου χώρου σε μια εποχή ήττας και κατακερματισμού. Στο ιδρυτικό συνέδριο στο Λαύριο προσέλκυσε σημαντικούς ανθρώπους από όλες τις κοινωνικές ομάδες και στρώματα. Δυστυχώς, η πορεία που ακολούθησε έκτοτε δεν ήταν αυτή που όλοι επιθυμούσαμε και για την οποία όλοι μοχθήσαμε. Πολλοί απογοητεύτηκαν, απομακρύνθηκαν ή στέκονται απογοητευμένοι. Βουλευτές και στελέχη προβληματίζονται και αγωνιούν. Η παγίωση ενός μικρού πολιτικού σχήματος που θα κινείται από εκλογές σε εκλογές μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στην πολιτική ζωή της χώρας. Σήμερα, το Ποτάμι βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Πρέπει να πάρει κρίσιμες αποφάσεις που αφορούν την στρατηγική του, το πολιτικό του στίγμα και την πολιτική του δράση εφεξής. Νομίζω πως βασικός παράγοντας τόσο για την δημοσκοπική του καθίζηση όσο και για τις απώλειες μελών, στελεχών και βουλευτών υπήρξε η αμφιθυμία, η οποία χαρακτήριζε και ακόμη χαρακτηρίζει την στάση του Ποταμιού τόσο στο μείζον ζήτημα της σύγκλισης με τα κόμματα και τις κινήσεις του ευρύτερου χώρου όσο και στο θέμα της αποσαφήνισης των στρατηγικών του επιλογών. Όσο δεν θέλει ή δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει πολιτικούς στόχους και να οριοθετήσει με πολιτικούς όρους συμμάχους και αντιπάλους, πολύ δύσκολα θα μπορέσει να ανακάμψει.

Ερ. Σας ανησυχεί η δημοκοπική συρρίκνωση του Ποταμιού; Τι πιστεύετε ότι φταίει; O Σταύρος Θεοδωράκης έχει ευθύνη για την μειωμένη απήχηση του κόμματος;

Απ. Ο Σταύρος Θεοδωράκης πιστώνεται τη δημιουργία του Ποταμιού και την αρχική του επιτυχία. Υπήρξε μια τολμηρή κίνηση που ανέτρεψε το πολικό σκηνικό της εποχής. Όσοι συνταχθήκαμε μαζί του δεν μπορούμε να το παραβλέπουμε. Ως επικεφαλής ενός κόμματος με αναιμικές εσωκομματικές διαδικασίες αναπόφευκτα χρεώνεται και τις βασικές επιλογές σε πρόσωπα και πολιτικές και, κατά το μάλλον ή ήττον, τη φθίνουσα πορεία του κόμματος. Φυσικά, ευθύνες αναλογούν σε όλους μας και λάθη κάναμε όλοι. Άλλωστε, αυτό που έχει σημασία δεν είναι η απόδοση ευθυνών και η εσωστρέφεια. Προέχει η συγκρότηση μιας νέας στρατηγικής μέσα στο νέο πλαίσιο που έχει δημιουργήσει η εντεινόμενη κινητικότητα στο χώρο του κέντρου. Είναι μια κρίσιμη στιγμή που χρειάζεται τόλμη και ανανέωση.

Ερ. Tο Ποτάμι πρέπει να κατέβει αυτόνομο στις εκλογές ή πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν προσπάθειες συνεργασία με τη ΔΗΣΥ τη ΔΗΜΑΡ και τις άλλες δυνάμεις του χώρου;

Απ. Το Ποτάμι υπήρξε φορέας τολμηρών πολιτικών απόψεων. Σε πολλές περιπτώσεις υιοθετήσαμε και προωθήσαμε τις πιο ριζοσπαστικές, εκσυγχρονιστικές θέσεις. Ταυτόχρονα, πολλοί από εμάς έχουμε σαφείς πολιτικές και ιδεολογικές συγγένειες με την κεντροαριστερά και την σοσιαλδημοκρατία που ιστορικά -και παρά τα προβλήματα- παρήγαγαν τις σοβαρότερες εκσυγχρονιστικές προσπάθειες στη χώρα. Όχι τυχαία, η επιτροπή διαλόγου μεταξύ των κομμάτων κατέληξε σε ένα κείμενο κοινών πολιτικών θέσεων, που θεωρώ πως αποτελεί και σήμερα μια στέρεη βάση σύγκλισης και συνεργασίας. Θεωρώ πως η δημιουργία νέου πολιτικού φορέα στο χώρο, ικανού να επηρεάσει άμεσα την κυβερνησιμότητα της χώρας και να σύρει τους «μονομάχους» των άκρων σε μια συναινετική διαδικασία, είναι περισσότερο αναγκαία πάρα ποτέ. Πιστεύω πως η επιδίωξη συγκλίσεων και συμμαχιών στο χώρο του κέντρου είναι καθήκον όλων μας. Δεν μπορεί να ευοδωθεί καμιά ενωτική προσπάθεια χωρίς την συνεργασία και τη σύγκλιση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης με το Ποτάμι και τις υπόλοιπες δυνάμεις του χώρου. Θεωρώ πως το ζήτημα του αρχηγού και των οργανωτικών λύσεων που θα επιλεγούν είναι δευτερεύοντα σε σχέση με την πιεστική ανάγκη της ενοποίησης. Το οργανωτικό σχήμα της ΔΗΣΥ, παρά τις αδυναμίες, μπορεί να αποτελέσει μια βιώσιμη ενδιάμεση λύση στο δρόμο για τη δημιουργία ενός ενιαίου πολιτικού φορέα.

Ερ. Πώς σχολιάζετε την κίνηση στην οποία συμμετέχουν η κ. Διαμαντοπούλου, ο κ. Ραγκούσης και ο κ. Φλωρίδης;

Απ. Παρακολουθώ την εξέλιξη της προσπάθειας με μεγάλο ενδιαφέρον. Η κινητοποίηση σημαντικών στελεχών, όπως είναι οι παραπάνω, και ο πολιτικός διάλογος που παράγουν προωθεί νομίζω την ιδέα της ανασύστασης της Κεντροαριστεράς. Η δε εμπειρία σε ευρωπαϊκά fora στελεχών, όπως η κ. Διαμαντοπούλου, είναι χρήσιμη στη δεδομένη δύσκολη συγκυρία. Πιστεύω πως τελικά θα βρεθεί η πολιτική πλατφόρμα που θα μπορέσει να οδηγήσει στην ενοποίηση όλων των δυνάμεων του χώρου.

Ερ. Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να ξαναγίνει ο δεύτερος πόλος του πολιτικού συστήματος απέναντι στην ΝΔ;

Απ. Νομίζω πως η μεταπολίτευση φτάνει στο τέλος της οριστικά με την διάλυση των τελευταίων ψευδαισθήσεων. Η Αριστερά επιδεικνύει τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά πολιτικού αμοραλισμού, λαϊκισμού και παλαιοκομματισμού που επέδειξαν και οι προκάτοχοί της. Σήμερα, αποτυγχάνει παταγωδώς στην κυβέρνηση η «αριστερή» εκδοχή μιας παρωχημένης και φθαρμένης πολιτικής αντίληψης. Ούτε το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 90 μπορεί να αναστηθεί ούτε η ΝΔ μπορεί να συνεχίσει αλώβητη, διατηρώντας ανέγγιχτα το πολιτικό προσωπικό και τις αντιλήψεις που οδήγησαν στη δημοσιονομική εκτροπή του 2009. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν, να ανακτήσουν τον πλήρη πολιτικό έλεγχο σε μια κοινωνία που έχει μεταλλαχθεί οριστικά υπό το βάρος της κρίσης. Όμως, ο χώρος της Κεντροαριστεράς και της προοδευτικής Σοσιαλδημοκρατίας μπορεί και πρέπει να ξαναγίνει κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό. Αυτό μόνο υπό την προϋπόθεση πως θα μπορέσει να ανανεωθεί σε ιδέες, ανθρώπους και κυρίως πολιτικές πρακτικές, να μετεξελιχθεί δηλαδή σε ένα μοντέρνο προοδευτικό κόμμα ευρωπαϊκού τύπου και να μπορέσει να προσεγγίσει τη νεολαία δίνοντάς της ελπίδα και προοπτική. Οι εποχές δεν προσφέρονται για αναπαλαιώσεις. Νέοι καιροί, νέοι άνθρωποι, νέα ήθη.

Ερ.Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει προσκαλέσει επανειλημμένως τις ευρωπαϊκές μεταρρυθμιστικές δυνάμεις σε κοινό μέτωπο. Θα ανταποκριθείτε;

Απ. Κάθε ειλικρινής και επεξεργασμένη πρόταση που πέφτει στο τραπέζι, από όπου και αν προέρχεται, πρέπει να εξετάζεται με σοβαρότητα. Ο κ. Μητσοτάκης επαγγέλλεται μεταρρυθμίσεις. Αποφεύγει, όμως, συστηματικά να γίνει συγκεκριμένος. Επιλέγοντας ως τακτική το διαρκές αίτημα των εκλογών -ως περίπου πανάκεια για τη χώρα- προσπαθεί να ξαναφέρει το κόμμα του στην εξουσία, χωρίς να μπει στη βάσανο της ανανέωσης του δυναμικού ενός πολιτικού σχηματισμού συνταυτισμένου από πολλές πλευρές με τον παλιό, πελατειακό τρόπο διακυβέρνησης. Η ΝΔ δεν διατήρησε μόνο τη συνοχή της μέσα στην κρίση. Διατήρησε και τα πολιτικά και ιδεολογικά αντανακλαστικά που επέδειξε στην περίοδο 2004-2009 και σε μεγάλο βαθμό τα ίδια πολιτικά πρόσωπα που συμμετείχαν στις κυβερνήσεις Καραμανλή και Σαμαρά. Ο κ. Μητσοτάκης πρέπει να αποδείξει πως εννοεί τις μεταρρυθμιστικές του προθέσεις. Οφείλει να δώσει στις «μεταρρυθμίσεις» μορφή και περιεχόμενο. Οφείλει να καταθέσει ένα δεσμευτικό πολιτικό σχέδιο και με βάση αυτό να επιδιώξει συνεργασίες.