Περίπου ένας στους οκτώ ασφαλισμένους μέσω ιδιωτικού προγράμματος υγείας ακυρώνει κάθε χρόνο το συμβόλαιό του είτε λόγω φυσικών αιτιών, όπως η απώλεια ζωής, είτε λόγω υπαναχώρησης από τη σύμβαση, αναζητώντας φθηνότερα ασφάλιστρα, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Καθημερινής.
Οι αυξήσεις που επιβάλλονται κάθε χρόνο στα ασφάλιστρα και οι οποίες φθάνουν σε διψήφιο ποσοστό για τα παλιά –λεγόμενα ασφαλιστήρια συμβόλαια υγείας– αποτελούν μία από τις βασικές αιτίες για τη διακοπή αυτών των προγραμμάτων, οι κάτοχοι των οποίων είτε καταλήγουν χωρίς ασφαλιστήριο συμβόλαιο είτε επιλέγουν ένα ετήσιο πρόγραμμα, όπως γράφει το ρεπορτάζ της Καθημερινής.
Αποτέλεσμα αυτής της τάσης είναι η διαχρονική μείωση των ισόβιων προγραμμάτων υγείας με παράλληλη αύξηση των ετήσιων προγραμμάτων, που είναι κατά κανόνα φθηνότερα και υπόκεινται σε μικρότερες ετήσιες αυξήσεις.
Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, στην πρώτη κατηγορία οι αυξήσεις για το 2025 προεξοφλούνται σε διψήφιο ποσοστό, της τάξης του 14%, ενώ για τα ετησίως ανανεούμενα η αύξηση υπολογίζεται κοντά στο 4%, χωρίς ωστόσο το ποσοστό αυτό να περιλαμβάνει και την αύξηση λόγω ηλικίας, που είναι περίπου ισόποση.
Οι αυξήσεις στα ασφαλιστήρια συμβόλαια και για τις δύο κατηγορίες αποτελούν μόνιμη διελκυστίνδα μεταξύ ασφαλισμένων και εταιρειών και αποδίδονται στις υψηλές αποζημιώσεις που υποχρεώνονται κάθε χρόνο να πληρώνουν οι ασφαλιστικές εταιρείες για νοσοκομειακές καλύψεις, που απορροφούν το 94% του κόστους των αποζημιώσεων.
Σύμφωνα μάλιστα με τα στοιχεία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών, από τις συνολικές αποζημιώσεις ύψους 483 εκατ. ευρώ που καταβλήθηκαν το 2023 για τα ατομικά συμβόλαια υγείας, το 50% και συγκεκριμένα 240,1 εκατ. ευρώ κατευθύνθηκαν στα ισόβια ασφαλιστικά προγράμματα, παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη κατηγορία αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο των συμβολαίων υγείας που υπάρχουν στην αγορά.
Πρόκειται για τα παλιά νοσοκομειακά προγράμματα, δηλαδή αυτά που πωλούνταν τη δεκαετία του 2000 έως και το 2015 και τα οποία συνοδεύονταν από μια ασφάλιση ζωής, δηλαδή μια ισόβια κάλυψη. Για τον λόγο αυτό, δηλαδή επειδή ήταν συμπληρωματικά προγράμματα στη βασική ισόβια κάλυψη ζωής, τα προγράμματα αυτής της κατηγορίας ονομάζονται ισόβια και η ασφαλιστική εταιρεία δεν μπορεί να τα αποσύρει από την αγορά.
Η συντριπτική πλειονότητα των ασφαλιστικών εταιρειών έχει πάψει να πουλάει τέτοια προγράμματα και ο αριθμός τους μετά και τις ακυρώσεις έχει μειωθεί από 338.531 συμβόλαια το 2019 σε 277.793 το 2023 (μείωση κατά 23,9%), στα οποία οι ασφαλισμένοι είναι 324.310.
Η επόμενη κατηγορία ασφαλιστικών προγραμμάτων είναι τα νέα προγράμματα υγείας, που ονομάζονται ετησίως ανανεούμενα, γιατί ακολουθούν την πολιτική της ετήσιας ανανέωσής τους, όπως π.χ. ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο αυτοκινήτου.
Αν και ο ασφαλισμένος δεν υπογράφει νέο συμβόλαιο κάθε χρόνο, η λογική τους είναι ότι η εταιρεία δεν δεσμεύεται να παρέχει ισόβια κάλυψη και μπορεί να καταργήσει το συγκεκριμένο πρόγραμμα ανά πάσα στιγμή, με την προϋπόθεση ότι πρέπει να το κάνει αυτό συνολικά για όλους τους ασφαλισμένους της και όχι μεμονωμένα.
Τα προγράμματα αυτής της κατηγορίας με βάση τα στοιχεία του 2023 αριθμούν 687.158 συμβόλαια (με 879.066 ασφαλισμένους), από 463.292 το 2019, καταγράφοντας άνοδο κατά 48,3%. Σε αυτάτα προγράμματα στρέφεται η αγορά.
στο 