Της Άννας Κανδύλη
Αρνούνται όσα τους αποδίδονταιοι δικηγόροι Αλέξανδρος Λυκουρέζοςκαι Θεόδωρος Παναγόπουλοςοι οποίοι κατηγορούνται για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση και απόπειρα εκβίασης του Αριστείδη Φλώρου.
Στα υπομνήματα που κατέθεσαν στον εφέτη ειδικό ανακριτή σημειώνουν μεταξύ άλλων ότι δεν γνωρίζουν κανέναν από τους υπόλοιπους φερόμενους ως μέλη της εγκληματικής ομάδας. Στρέφουν δε και οι δύο τα πυρά τους κατά του Αριστείδη Φλώρου που έχει καταδικαστεί πρωτόδικα για την υπόθεση της Energa αλλά και ως ηθικός αυτουργός στην απόπειρα δολοφονίας κατά του δικηγόρου Γιώργου Αντωνόπουλου. Ο τελευταίος προφυλακίστηκε πριν λίγες ημέρες για συμμετοχή στο κύκλωμα της μαφίας των φυλακών.
Α. Λυκουρέζος « Αδιανόητο»
Ειδικότερα, ο κ. Λυκουρέζος αναφέρει μεταξύ άλλων στο υπόμνημά του ότι:
-Αναγορεύεται σε αξιόπιστο μάρτυρα ο Αριστείδης Φλώρος, ο οποίος έχει ήδη καταδικαστεί δύο φορές από τα δικαστήρια.
-Δικηγόροι αναφέρονται στα λεγόμενα του δολοφονηθέντος Μ. Ζαφειρόπουλου, ο οποίος δεν ζει για να επιβεβαιώσει τα όσα λένε
-Αν και όλοι φέρονται να γνωρίζουν εδώ και 5 χρόνια τις φερόμενες ως οικονομικές αξιώσεις του, κανείς εξ αυτών δεν τις είχε καταγγείλει στις αρχές στο πλαίσιο οποιασδήποτε διαδικασίας
-Υπερβαίνει τα όρια της λογικής η εναλλαγή των ρόλων του θύτη και του θύματος σε σχέση με τον Γ. Αντωνόπουλο και τον Α. Φλώρο.
Αναφερόμενος στο αδίκημα της ένταξης στην εγκληματική οργάνωση από το 2014, απαντά ότι η άρση απορρήτου των συνδιαλέξεων άρχισε στις 2 Ιανουαρίου 2019 και από τα στοιχεία φαίνεται ότι η πρώτη τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ Αντωνόπουλου και του φερόμενου ως αρχηγού του κυκλώματος Κλοντιάν Λεκοτσάι είναι στις 14 Ιανουαρίου του 2019. Συνεπώς, αναρωτιέται, πως εντάσσεται ο ίδιος στην οργάνωση από το 2014;
Σημειώνει δε ότι είναι «Αδιανόητο ένας άνθρωπος του δικού μου υποβάθρου και της δικής μου διαδρομής, να έχω (κατά) δεχθεί να ενταχθώ ως μέλος σε εγκληματική οργάνωση, η οποία διευθύνεται από αλλοδαπό κατάδικο για ειδεχθή αδικήματα, για ένα εκ των οποίων είχα απόλυτη γνώση, ως πληρεξούσιος δικηγόρος πολιτικής αγωγής του Γ Αντωνόπουλου. Δεν νοείται ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, από τη στιγμή που δεν γνωρίζω κανένα από τα μέλη αυτής, ούτε επικοινωνούσα ή συνομιλούσα μαζί τους, σχεδιάζοντας κάτι το μεμπτό και παράνομο… Επιπλέον κανείς άλλος εκ των φερόμένων ως μελών της εγκληματικής οργάνωσης με αναγνωρίζει ή με εντάσσει στην «αόρατη» αποδεικτικά ομάδα»
«Ο Φλώρος προσέγγισε τον εντολέα μου»
Αναφερόμενος στην απόπειρα εκβίασης σε βάρος του Φλώρου, υποστηρίζει ότι διαψεύδεται από τα εξής στοιχεία:
-Την απουσία τηλεφωνικής του επικοινωνίας με τον Α. Φλώρο, όπως αυτή αποδεικνύεται από τις απομαγνωτοφωνημένες συνομιλίες που εμπερειέχονται στη δικογραφία
-Το ότι ουδέποτε τον επισκέφτηκε στη φυλακή, γεγονός που προκύπτει από τα επισκεπτήρια των φυλακών
-Ο ισχυρισμός του Α. Φλώρου, ότι κινδύνευε η ζωή του στη φυλακή αν καταδικάζονταν σε πρώτο βαθμό για την απόπειρα δολοφονίας του δικηγόρου Γ. Αντωνόπουλου, κατά τον κ. Λυκουρέζο δεν ευσταθεί, αφού ο 39χρονος ήταν ήδη έγκλειστος για την Energa.
Από τα παραπάνω συνάγεται κατά τον γνωστό ποινικολόγο πως «Ουσιαστικά καλούμαι να απολογηθώ για καταθέσεις ενός κατάδικου, η συμπεριφορά του οποίου έχει αναστατώσει την ελληνική κοινωνία, είχε δε ως συνέπεια την δολοφονία ενός εκλεκτού συναδέλφου και την απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός άλλου…»
Επιπλέον όπως επισημαίνει , «η σε βάρος μου κατηγορία επιτελεί διττό ρόλο:
-αποσυνδέει τρόπον τινά τον ήδη καταδικασθέντα Αριστείδη Φλώρο από την ηθική αυτουργία της δολοφονικής επίθεσης σε βάρος του Γ. Αντωνόπουλου και
– επιχειρεί να διαρρήξει την πολλαπλώς ομολογημένη και αποδεδειγμένη σύνδεση του Α. Φλώρου με την ομάδα των έγκλειστων κακοποιών.»
Κλείνοντας συμπληρώνει ότι «όχι μόνο δεν υπήρξε παράνομη προσέγγιση μου προς τον . Φλώρο αλλά αντιθέτως ο ίδιος προσέγγισε τον εντολέα μου (σ.σ τον Γ. Αντωνόπουλου) όπως άλλωστε έχει καταθέσει.»
Θ. Παναγόπουλος: «Στη σφαίρα της φαντασίας»
Στο δικό του απολογητικό υπόμνημα ο έτερος κατηγορούμενος δικηγόρος Θεόδωρος Παναγόπουλος σημειώνει ότι «βρίσκεται στη σφαίρα της φαντασίας» η κατηγορία της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση ,αρνούμενος ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με τα φερόμενα ως μέλη αυτής.
«Ουδεμία γνωριμία, σχέση ή επαφή είχα ποτέ με τα αναφερόμενα ως μέλη της εγκληματικής οργάνωσης πλην των συναδέλφων Αλέξανδρου Λυκουρέζου και Γεώργιου Αντωνόπουλου και του Λεκοτσάϊ που επισκέφθηκα χάριν εξυπηρέτησης συναδέλφου μια φορά στις Φυλακές.. Πώς είναι δυνατόν να είμαι μέλος εγκληματικής οργάνωσης από το 2014; Ουδέν στοιχείο υπάρχει για οποιαδήποτε επαφή μου με τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση προ του 2017, διότι δεν είναι δυνατό να υπάρχει. Ως εκ τούτου οποιοσδήποτε ισχυρισμός για συμμετοχή μου σε εγκληματική οργάνωση βρίσκεται ολωσδιόλου στη σφαίρα της φαντασίας».
«Ουδείς με κατονομάζει»
Επικαλούμενος τα στοιχεία της δικογραφίας υποστηρίζει πως το γεγονός ότι δεν γίνεται ουδεμία μνεία του ονόματός του από την οικογένεια και τους συνεργάτες του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει κάποιο στοιχείο για απόπειρα εκβίασης . «Ούτε η σύζυγός του, ούτε οι συνεργάτες του στο γραφείο, ούτε τα τέκνα του αναφέρουν ότι εγώ, φίλος της οικογένειας από δεκαετιών εκβίασα τον αείμνηστο Μιχάλη! Και ερωτάται: Είναι δυνατόν, αν τον είχα εκβιάσει, να μην είχε αναφέρει κάτι στη σύζυγό του και στους συνεργάτες του; Είναι προφανές, ότι αν είχα επιδοθεί σε τέτοιου είδους ενέργειες η πρώτη φυσική αντίδραση του Μιχάλη Ζαφειρόπουλου θα ήταν να το εκμυστηρευθεί στη σύζυγό του και να εκφράσει τον αποτροπιασμό του για τη συμπεριφορά μου».
Αναφερόμενος στην κατάθεση του δικηγόρου Βασίλη Δημακόπουλου, επισημαίνει ότι αυτός δεν έκανε καμία αναφορά στο δικό του όνομα ,ενώ και ο ποινικολόγος Ηλίας Αναγνωστόπουλος κάνει λόγο για οικονομικές απαιτήσεις που φέρεται να προβλήθηκαν μόνο από τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο .
Ακόμα και ο σωφρονιστικός υπάλληλος Αντώνης Αραβαντινός εξεταζόμενος, όπως λέει ο Θ. Παναγόπουλος, δεν κατονομάζει δικηγόρους στην κατάθεσή του ενώπιον του ανακριτή.
Σχετικά με την κατάθεση του επιχειρηματία Αριστείδη Φλώρου, ο οποίος φέρεται – κατά την κατηγορία – να είναι το θύμα της εκβίασης, σημειώνει ότι : «Ο Φλώρος είχε κατά το χρόνο εκείνο δικηγορικό επιτελείο πολυάνθρωπο, πολυτελές και απαρτιζόμενο από την «αφρόκρεμα» των ποινικολόγων της Αθήνας. Γιατί δεν έσπευσαν να καταγγείλουν την εκβίαση στις Αρχές; Γιατί δεν ζήτησαν αστυνομική προστασία; Γιατί δεν υπέβαλαν μήνυση κατά Αλέξανδρου Λυκουρέζου και Θεόδωρου Παναγόπουλου»;
Κλείνοντας το υπόμνημά του ο κ. Παναγόπουλος υποστηρίζει ότι στο πρόσωπό του δεν συντρέχουν οι λόγοι επιβολής της προσωρινής κράτησης καθώς:
«Είμαι Δικηγόρος Αθηνών από το έτος 1982 με κρυστάλλινο δημόσιο και ιδιωτικό βίο. Έχω σταθερή κοινωνική επαγγελματική και οικογενειακή ζωή διάγοντας πάντοτε νομοταγώς και κατά τρόπο ηθικώς ανεπίληπτο.. Η τυχόν διατήρηση της κράτησής μου ισοδυναμεί με ηθικό θάνατο πολύ χειρότερο αυτής καθ’ εαυτήν της στέρησης της ελευθερίας μου. Είναι επομένως προφανές, ότι τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτής, ακόμη και μετά την απόδειξη της αθωότητάς μου, δεν θα είναι δυνατό να αρθούν ούτε να αμβλυνθούν».