Απεργιακή κινητοποίηση στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα πραγματοποίησαν Συνδικάτα, Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες ενώ χιλιάδες απεργοί από διάφορους κλάδους της οικονομίας διαδήλωσαν πως πρέπει να υπάρξουν συμβάσεις εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς αλλά και να ληφθούν μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβεια.
Μαζί τους διαδήλωσαν αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες, συνταξιούχοι και νέοι.
Στην απεργιακή συγκέντρωση της Αθήνας, χαιρετισμό εκ μέρους των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ απηύθυνε ο Κώστας Σαμαράς, πρόεδρος του Σωματείου Έδρας. «Μας τάζανε δουλειές και επενδύσεις και μας δίνουν ανεργία και πείνα» κατήγγειλε. «Σήμερα, η καρδιά της ΛΑΡΚΟ χτυπάει στη Λάρυμνα» τόνισε και πρόσθεσε πως στην απεργιακή συγκέντρωση μπροστά στο εργοστάσιο και την παγωμένη τσιμινιέρα, η φωτιά του αγώνα των εργαζομένων για τη δουλειά και τη ζωή τους «καίει» και θα συνεχίσει να «καίει» μέχρι να δικαιωθούν.
«Και οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο είμαστε σήμερα εδώ, δίνουμε μαχητικό “παρών”, απεργούμε και ενώνουμε τη φωνή με όλη την εργατική τάξη. Στο ερώτημα που διαπέρασε όλες αυτές μάχες “Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”, σταθερά και αταλάντευτα θα επιλέγουμε τις ζωές μας και των παιδιών μας. Δεν κάνουμε βήμα πίσω» τόνισε ο Σπύρος Μαρίνης, μέλος του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ και γενικός γραμματέας της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΔΟΕ). Κατήγγειλε την «απαράδεκτη επιλογή των συνδικαλιστικών ηγεσιών σε ΑΔΕΔΥ και ΔΟΕ-ΟΛΜΕ και άλλες Ομοσπονδίες του Δημοσίου να καταψηφίσουν την απεργία». «Οι ίδιοι εργαζόμενοι, και αυτό είναι το πιο σημαντικό και ελπιδοφόρο, τους προσπερνούν καθημερινά και αυτό γίνεται και σήμερα. Παρά την απεργοσπαστική τακτική αυτών των δυνάμεων, μέσα στους χώρους του Δημοσίου διαμορφώθηκε ένα ισχυρό απεργιακό μέτωπο» πρόσθεσε. Επίσης κάλεσε σε συμμετοχή «στη μεγάλη συναυλία που ετοιμάζουν τα σωματεία των εκπαιδευτικών την Τρίτη 23/4 το απόγευμα στα Προπύλαια με πολλούς αγαπημένους καλλιτέχνες για να αγωνιστούμε και να τραγουδήσουμε όλοι μαζί για τη μόρφωση και το σχολείο που μας αξίζει».
Το «θαύμα» του Τουρισμού, «που περιλαμβάνει από τη μία κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους και από την άλλη παγωμένους μισθούς και τεράστια εντατικοποίηση για τους εργαζόμενους» στηλίτευσε ο Μάνος Μυλωνάς, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στη «Swissport» στο αεροδρόμιο της Αθήνας. Από το βήμα της απεργιακής συγκέντρωσης μετέφερε τα αιτήματα για Συλλογικές Συμβάσεις, αυξήσεις μισθών και τριετίες, Βαρέα και Ανθυγιεινά ένσημα, ρεπό και άδειες. Ιδιαίτερα αναφέρθηκε στις επανειλημμένες προσπάθειες απεργιακών κινητοποιήσεων των Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας, εκφράζοντας την υποστήριξη «στα δίκαια και επείγοντα αιτήματά τους που αφορούν την ασφάλεια στις αερομεταφορές».
Ο Βασίλης Σταμούλης, γενικός γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στη Γαλακτοβιομηχανία ΔΕΛΤΑ μίλησε για τη δύναμη της οργάνωσης και της συλλογικής διεκδίκησης στους χώρους δουλειάς, και έφερε το παράδειγμα της επιχειρησιακής Σύμβασης με την οποία οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιο της ΔΕΛΤΑ «κατάφεραν να αποσπάσουν αυξήσεις σε μισθούς και δικαιώματα, μετά από 15 χρόνια κατά τα οποία οι όροι αμοιβής και δουλειάς επιδεινώνονταν διαρκώς».
Στην απεργιακή συγκέντρωση μίλησε ο Βάλσαμος Συρίγος, γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο εργοτάξιο του Ελληνικού.
«Και η σημερινή απεργιακή μάχη εξέφρασε την ισχυρή θέληση των εργαζομένων να μη συμβιβαστούν με τα λίγα, με την ακρίβεια, με τη φτώχεια. Παίρνοντας τη σκυτάλη από τη μεγαλειώδη απεργία στις 28 Φλεβάρη, η σημερινή απεργία κλιμακώνει τον αγώνα μας για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για αυξήσεις στους μισθούς, για Συλλογικές Συμβάσεις. Για μια ζωή προστατευμένη από την επιθετικότητα του κεφαλαίου, το οποίο έχει μετατρέψει τους χώρους δουλειάς σε κρεματόρια. Αυτοί μετράνε κέρδη και εμείς γυρνάμε όλο και λιγότεροι σπίτια μας. Από την αρχή του χρόνου έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 24 συνάδελφοι, 12 από αυτούς στις κατασκευές. Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες. Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί είναι εξαφανισμένοι και όσοι έλεγχοι γίνονται είναι για το “θεαθήναι”. Εδώ και τώρα να παρθούν μέτρα προστασίας των εργαζομένων, να γίνουν μεικτά κλιμάκια των επιτροπών με τα σωματεία. Τα ουσιαστικά μέτρα είναι να σταματήσει η δουλειά ήλιο με ήλιο. Να αυξηθεί το μεροκάματο για να φτάνει να καλύψουμε τις ανάγκες μας και να μην υποχρεωνόμαστε να δουλεύουμε σαν σκλάβοι» είπε. «Αυτοί που μας τσακίζουν τη ζωή με την ακρίβεια και την εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, είναι οι ίδιοι που μας θέλουν να υπερασπιστούμε τα κέρδη τους, τα ματωμένα κέρδη τους από το αίμα των λαών. Βαφτίζουν μάλιστα και πατριωτικό καθήκον την εμπλοκή της χώρας μας στη σφαγή των λαών. Και από αυτό το βήμα διατρανώνουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς και απαιτούμε να επιστρέψει πίσω η φρεγάτα “Ύδρα” και η πυροβολαρχία των “Πάτριοτ”, κάθε στρατιωτική μονάδα που είναι εκτός συνόρων. Να σταματήσουμε να συμβάλλουμε στο μακελειό με όπλα και πυρομαχικά στηρίζοντας την αντιδραστική κυβέρνηση του Ζελένσκι στην Ουκρανία και το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ. Να κλείσουν τώρα οι βάσεις του θανάτου. Εμείς δεν πολεμάμε για ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ, δεν πολεμάμε για τα κέρδη των εφοπλιστών» είπε. «Συνεπείς στις αρχές και τις αξίες του ταξικού κινήματος και του προλεταριακού διεθνισμού, το ΠΑΜΕ επισκέπτεται το Σαββατοκύριακο το Βελιγράδι, 25 χρόνια μετά από την ιμπεριαλιστική επέμβαση και διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Διαδηλώνουμε στη γέφυρα του Νόβισαντ, σύμβολο αντίστασης απέναντι στη ΝΑΤΟική βαρβαρότητα. Γιατί 75 χρόνια ΝΑΤΟ σημαίνει χούντες και πολέμοι και όχι “ιερή συμμαχία” που μας λένε τα αριστερά φερέφωνα των ΑμερικανοΝΑΤΟικών» συμπλήρωσε. Τόνισε ότι «η σημερινή επιτυχία της απεργίας, πέρα από την απάντηση που δίνει στην εργοδοσία και την κυβέρνηση, δίνει απάντηση και στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, στις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ οι οποίοι σε μοιρασμένους ρόλους προσπαθούν με κάθε τρόπο να υπονομεύσουν την οργανωμένη μαζική κινητοποίηση των εργατών» επισήμανε. «Με οργάνωση και αγώνα μπορούμε να επιβάλουμε το δίκιο μας» υπογράμμισε. Πρόσθεσε ακόμα ότι «η ίδρυση του σωματείου στο μεγαλύτερο εργοτάξιο της Ευρώπης είναι ένα πρώτο βήμα για να μη γίνει το “ελληνικό Κατάρ”, όσον αφορά τα εργοδοτικά εγκλήματα» είπε ο Β. Συρίγος.
Ολοκλήρωσε την ομιλία του, αναφέροντας ότι «ο επόμενος μεγάλος σταθμός του αγώνα μας είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Εργατικής Τάξης, η Πρωτομαγιά, η οποία είναι απεργία και όχι αργία και θα πραγματοποιηθεί την 1η Μάη. Η κυβέρνηση ας κάνει ό,τι θέλει την αργία, εμείς την Τετάρτη 1η Μάη απεργούμε, συμμετέχουμε στην απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων, στο Σύνταγμα, στις 10.30 το πρωί».
Στη συγκέντρωση, τέλος, απευθύνθηκε κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στη Μαραθώνια Πορεία την Κυριακή 21 Απρίλη, αλλά και στον εργατικό-λαϊκό αγώνα δρόμου που είναι αφιερωμένος στους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Πρωτομαγιάς του ’44, την Κυριακή 28 Απριλίου.