Αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Πειραιώς ο Γιάννης Χατζηθεοδοσίου

Η αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά ήταν κατάμεστη από πολιτικούς, μέλη της ακαδημαϊκής και επιστημονικής κοινότητας, προέδρους φορέων και Επιμελητηρίων, επιχειρηματίες, στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς, φοιτητές του Πανεπιστημίου Πειραιώς, συνεργάτες και φίλους του κ. Χατζηθεοδοσίου, τιμώντας τον με την παρουσία τους «στην κορυφαία στιγμή της μέχρι τώρα πορείας μου», όπως ανέφερε ο ίδιος.

Ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, στην ομιλία του εξήρε το ρόλο της Παιδείας και των Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων στη μεγάλη εθνική προσπάθεια για ανάπτυξη της χώρας, αναφέρθηκε στην ανάγκη αξιοποίησης του επιστημονικού δυναμικού ώστε να μη χρειάζεται να αναζητεί εκτός συνόρων ένα καλύτερο μέλλον ενώ απευθυνόμενος στους φοιτητές έστειλε το προσωπικό του μήνυμα για τη σύνδεση των νέων με την πορεία του επιχειρείν:

«Χρειαζόμαστε αποφοίτους, που θα δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά όχι από ανάγκη και έλλειψη άλλων εναλλακτικών. Αλλά από επιλογή. Θα στραφούν στην επιχειρηματικότητα που διαβλέπει και αξιοποιεί ευκαιρίες, για να δημιουργήσει προστιθέμενη αξία.

Χρειαζόμαστε αποφοίτους που θα στελεχώσουν νέες και παλιές επιχειρήσεις. Και θα τις δυναμώσουν με νέες ιδέες, με νέα γνώση. Θα αναλάβουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν νέες στρατηγικές, για την εξωστρέφεια, για την ψηφιακή μετάβαση, για τη βιωσιμότητα.

Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά επιχειρηματιών και στελεχών, που πέρα από τις δεξιότητες, θα διαθέτουν ενσυναίσθηση, όραμα και αξίες.

Χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν κι εσάς».

Επίσης εστίασε στα διδάγματα που έλαβε από τους αείμνηστους γονείς του, Αναστάσιο και Κυριακή, έκανε αναδρομή στα χρόνια που φοιτούσε στα έδρανα του ίδιου Πανεπιστημίου, τόνισε την καθοριστική συμβολή της οικογένειας του, της συζύγου του Χρύσας και των παιδιών του Τάσου και Ιωάννας και μίλησε για την επαγγελματική του εξέλιξη αλλά και την ενασχόληση του με τα κοινά και το έργο του. Από τα χρόνια που ήταν ο νεότερος πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου, στο Δήμο Αγίας Βαρβάρας, και τη θητεία του ως Διοικητής Νοσοκομείου –και πάλι ο νεότερος στα 30 του χρόνια- στο πρώην Λοιμωδών της Αγίας Βαρβάρας, μέχρι την ενασχόληση του με τον Επιμελητηριακό θεσμό ως Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών.

Το τελετουργικό ξεκίνησε με τις προσφωνήσεις από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Καθηγητή Άγγελο Κότιο, από τον Αντιπρύτανη Έρευνας και Διά Βίου Εκπαίδευσης Καθηγητή Γρηγόριο Χονδροκούκη, ακολούθησε η παρουσίαση του έργου του Τιμώμενου (Laudatio) από τον Πρόεδρο του Τμήματος Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας Καθηγητή Βασίλειο Δεδούση.

Μετά την αναγόρευση του Τιμώμενου, ακολούθησαν η ανάγνωση των κειμένων του Ψηφίσματος της Σχολής, της Αναγόρευσης και του Διδακτορικού Διπλώματος, η περιένδυση του κ. Χατζηθεοδοσίου με την τήβεννο του Πανεπιστημίου, η επίδοση του Διπλώματος, των κειμένων του Ψηφίσματος και της Αναγόρευσης και η τελετή έκλεισε με την ομιλία του Προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών.

Στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά παραβρέθηκε εκπροσωπώντας την κυβέρνηση ο Αντιπρόεδρος κ. Παναγιώτης Πικραμμένος, ενώ μεταξύ των πολιτικών ήταν ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών, Θεόδωρος Σκυλακάκης, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, η Υφυπουργός Υγείας, Ζωή Ράπτη, ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Μιχάλης Παπαδόπουλος και η Υφυπουργός Τουρισμού, Σοφία Ζαχαράκη, καθώς και οι ευρωβουλευτές της ΝΔ Ελίζα Βόζεμπεργκ και Στέλιος Κυμπουρόπουλος.

Παρέστησαν επίσης οι βουλευτές της ΝΔ: Γιώργος Βλάχος, Σοφία Βούλτεψη, Άννα Καραμανλή, Δημήτρης Μαρκόπουλος, Σάββας Χιονίδης, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ: Γιώργος Βαρεμένος, Δημήτρης Βίτσας, Θεόδωρος Δρίτσας, Χαρά Καφαντάρη, Γιάννης Μπαλάφας, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Πάνος Σκουρλέτης, Γιώργος Τσίπρας, ο επικεφαλής της Κ.Ο. του ΚΙΝΑΛ Μιχάλης Κατρίνης και οι βουλευτές του κόμματος: Νάντια Γιαννακοπούλου, Ανδρέας Λοβέρδος, Κώστας Σκανδαλίδης, και ο Γραμματέας του ΚΙΝΑΛ, Μανώλης Χριστοδουλάκης, καθώς ο ανεξάρτητος βουλευτής Παναγιώτης Κουρουμπλής και εκπρόσωποι του ΜέΡΑ25 και της Ελληνικής Λύσης.

Από τον χώρο της πολιτικής ακόμη έδωσαν το «παρών» η πρόεδρος του Δικτύου για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, Άννα Διαμαντοπούλου, ο Παύλος Χρηστίδης, ο Γιώργος Φλωρίδης, ο Στέφανος Τζουμάκας, ο Μιχάλης Καρχιμάκης, ο Γιάννης Μανιάτης, ο Γιάννης Διαμαντίδης και η Μιλένα Αποστολάκη.

Παρόντες ήταν και ο Δήμαρχος Πειραιά, Γιάννης Μώραλης, πολλοί ακόμη Δήμαρχοι από Δήμους της Αττικής και δεκάδες Πρόεδροι και εκπρόσωποι Επιμελητηρίων. Ηχηρό ήταν το “παρών” και από επιχειρηματίες, μεταξύ των οποίων και ο Δημήτρης Μελισσανίδης.

Ολόκληρη η ομιλία του Γιάννη Χατζηθεοδοσίου

Κύριε Αντιπρόεδρε της Κυβέρνησης, Κύριοι Υπουργοί, Αξιότιμοι Καθηγητές και φοιτητές του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Κύριοι βουλευτές και ευρωβουλευτές, εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, Κύριοι συνάδελφοι Πρόεδροι Επιμελητηρίων, κύριοι των Κοινωνικών Φορέων και Σωματείων, αγαπητοί εκπρόσωποι της ασφαλιστικής αγοράς και της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες, Κυρίες και Κύριοι

Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου για την παρουσία σας σε μία τελετή πολύ σημαντική και άκρως τιμητική για μένα.

Έχω εκφωνήσει πολλές ομιλίες στο παρελθόν. Καμία όμως δεν είχε την συγκινησιακή φόρτιση της αποψινής.

Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τιμή στη ζωή μου και θέλω να ευχαριστήσω θερμά το Πρυτανικό Συμβούλιο και τη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου Πειραιώς, για την απόφασή τους να με αναγορεύσουν Επίτιμο Διδάκτορα.

Ιδιαίτερα θα ήθελα να ευχαριστήσω:

τον Πρύτανη, Καθηγητή κ. Άγγελο Κότιο,

Τον αντιπρύτανη, Καθηγητή κ. Γρηγόρη Χονδροκούκη

τον Πρόεδρο του Τμήματος Βιομηχανικής Διοίκησης και Τεχνολογίας, Καθηγητή Βασίλειο Δεδούση

και τον Καθηγητή Μιχαήλ Σφακιανάκη, Κοσμήτορα της Σχολής Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών

Είναι πραγματικά δύσκολο να περιγράψω το πως ακριβώς νιώθω απόψε. Θα αρκεστώ λοιπόν στο πως αισθάνθηκα τις τελευταίες μέρες. Όταν έμαθα για την ύψιστη τιμή να αναγορευτώ Επίτιμος Διδάκτορας ενός τόσο σπουδαίου πανεπιστημιακού ιδρύματος, σαν κινηματογραφική ταινία πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου εικόνες, μνήμες, κόποι, όνειρα.

Αυτό που αμέσως διέκρινα καθαρά ήταν τους αείμνηστους γονείς μου, τον Τάσο και την Κυριακή. Άνθρωποι απλοί. Μπακάλης ο πατέρας μου, εργάτρια η μητέρα μου. Με καθημερινό αγώνα κατάφεραν να μεγαλώσουν με αξιοπρέπεια την εξαμελή οικογένεια τους. Μπορεί να είχαμε στερήσεις υλικών αγαθών, όμως είχαμε περίσσευμα αγάπης. Και κυρίως διδαχές που ήταν μάθημα ζωής. Από το να μην ξεχάσω τις ποντιακές ρίζες μου και το χωριό μας το Μπαμπαλιό στην Αιτωλοακαρνανία, μέχρι το να σέβομαι και να τιμώ κάθε συνάνθρωπο μου, ανεξαρτήτως καταγωγής, χρώματος ή οικονομικής επιφάνειας. Αυτά τα πρώτα μαθήματα με ακολουθούν πάντα. Και με αυτή τη νοοτροπία μεγάλωσα στην Αγία Βαρβάρα, έκανα φίλους ζωής, τελείωσα το σχολείο.

Τυχερός δεν υπήρξα μόνο στο επίπεδο της οικογένειας αλλά και σε αυτό των σπουδών μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ με τι όνειρα πέρασα τις πύλες ενός Πανεπιστημίου που η σύνδεση μου μαζί του είναι πλέον άρρηκτη. Αναφέρομαι στην τότε Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά και σήμερα Πανεπιστήμιο Πειραιώς, αυτό στο οποίο αναγορεύομαι απόψε Επίτιμος Διδάκτορας.

Είναι μία εξέλιξη που δεν περνούσε καν από το μυαλό μου όταν φοιτούσα στα έδρανα του, όταν αποκτούσα γνώσεις που θα μου ήταν απαραίτητες σε ότι κι αν έκανα. «Βακτηρία εστί παιδεία βίου». Η μόρφωση είναι στήριγμα της ζωής, έλεγε τον 4ο αιώνα προ Χριστού ο ποιητής Μένανδρος. Και την εφαρμογή του λόγου του τη βρήκα στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Ένα ανώτατο ίδρυμα που για πάνω από 80 χρόνια βρίσκεται στο κέντρο της οικονομικής ζωής της χώρας.

Ένα ίδρυμα που ανέδειξε την Παιδεία σε μοχλό ανάπτυξης για την επιχειρηματικότητα και για την οικονομία του τόπου.

Που προάγει διαχρονικά την αριστεία, ως επιλογή μάθησης, σταδιοδρομίας και ηγεσίας.

Που παράγει αποφοίτους με υψηλό επίπεδο γνώσεων, αλλά και με ήθος και αξίες. Ανθρώπους με πάθος να δημιουργήσουν, να επιτύχουν, να προσφέρουν στη συλλογική πρόοδο.

Σίγουρα το Πανεπιστήμιο Πειραιώς αποτέλεσε σταθμό ζωής για εμένα και διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό την πορεία μου. Στα αμφιθέατρα του ήταν που αγάπησα ακόμα περισσότερο την ενασχόληση με τα κοινά, μέσω της συμμετοχής μου στον Φοιτητικό Σύλλογο.

Πίστεψα στην κοινή προσπάθεια για θετική αλλαγή και πρόοδο, στην αξία της συλλογικής δράσης.

Αυτό ήταν άλλο ένα μάθημα ζωής.

Όλα όσα έζησα σε αυτό το Πανεπιστήμιο, με ακολούθησαν μετά το τέλος της φοιτητικής μου ζωής.

Και είναι μαζί μου μέχρι σήμερα.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν, έχτισα από το μηδέν με σκληρή δουλειά, μια επιτυχημένη καριέρα στο χώρο του επιχειρείν. Δημιούργησα τη MEGA BROKERS, τη μεγαλύτερη ασφαλιστική επιχείρηση στην Ελλάδα τα τελευταία 13 χρόνια με 70 εκατομμύρια τζίρο, 65 εργαζόμενους και πάνω από 1.000 συνεργάτες στην Ελλάδα.

Το τρίτο μου παιδί όπως συνήθως το λέω.

Αισθάνομαι υπερήφανος γιατί ανήκω στην κατηγορία των αυτοδημιούργητων. Γιατί τίποτα δεν μου χαρίστηκε αλλά έπρεπε να παλέψω για να το κατακτήσω. Οι νίκες σου προσφέρουν μία ξεχωριστή γεύση. Και οι ήττες πολύτιμα διδάγματα.

Χρειάζεται όμως και η τύχη. Και εγώ τη βρήκα στο πρόσωπο της συζύγου μου της Χρύσας. Συνοδοιπόρος ζωής για 37 χρόνια, μου πρόσφερε απλόχερα εκτός από την αγάπη της και την πολύτιμη στήριξη της σε κάθε βήμα μου. Οδηγός μου για αυτή την ευτυχισμένη συμβίωση αποτέλεσε ένα πανάρχαιο ρητό που λέει: «Κάνω πάντα ότι θέλω, αφού πρώτα ρωτήσω τη γυναίκα μου».

Δημιουργήσαμε μία πολύ αγαπημένη οικογένεια και σήμερα καμαρώνω για τον Τάσο μας και την Ιωάννα μας. Παρατηρώ και θαυμάζω τα παιδιά μου, την εξέλιξη τους, το δρόμο που ανοίγουν. Μάλιστα ο γιος μου υπήρξε και αυτός φοιτητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Να ένα ακόμα δέσιμο με το ίδρυμα. Μετά τις σπουδές του στην Ελλάδα, πραγματοποίησε μεταπτυχιακό στο Μπάνκινγκ Ινσούρανς Φάινανς, στο Γουέστ Μίνιστερ, ενώ πιστοποιήθηκε στο πρόγραμμα Ντισράπτιβ Στράντετζι του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Η κόρη μου Ιωάννα από την άλλη επέλεξε την επιστήμη της ζωής. Τελείωσε το βιολογικό ΕΚΠΑ και τώρα κάνει το μεταπτυχιακό της στο Ιμπέριαλ, ενώ από το Σεπτέμβριο ξεκινά το διδακτορικό της στο Γιου Σι Ελ.

Με στήριγμα λοιπόν τις γνώσεις που απέκτησα στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, προχωρούσα με σταθερά βήματα στον επαγγελματικό στίβο. Παράλληλα όμως συμμετείχα όλο και περισσότερο στα κοινά. Η δίψα για προσφορά στον συνάνθρωπο, για αλλαγή παρωχημένων νοοτροπιών και για εξέλιξη ήταν η κινητήριος δύναμη μου. Και κάπως έτσι εισήλθα και στην πολιτική.

Αρχικά στα 19 μου χρόνια στο συνοικιακό συμβούλιο, μετά και για μία οκταετία στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Αγίας Βαρβάρας όπου και έγινα ο νεότερος Πρόεδρος στα 27 μου χρόνια.

Και σήμερα νιώθω υπερηφάνεια που επί των ημερών μου πέτυχα τη δημιουργία του κλειστού γυμναστηρίου της Αγίας Βαρβάρας. Σημείο αναφοράς για εμένα ήταν και η ευόδωση των προσπαθειών μου για δέσμευση 27 χώρων του δήμου και η μετέπειτα αξιοποίηση τους για το καλό του κοινωνικού συνόλου, ως πλατείες, πάρκα και παιδικοί σταθμοί.

Και στα 30 μου ανέλαβα τη διοίκηση Νομαρχιακού Νοσοκομείου Δυτικής Αττικής. Του πρώην Λοιμωδών και σημερινό Γενικό Νοσοκομείο η «Αγία Βαρβάρα» στο οποίο έδωσα εγώ το όνομά του. Μία νέα πρόκληση. Ένα καινούριο πεδίο προσφοράς. Επί διοικήσεως μου το νοσοκομείο απέκτησε 6 νέες κλινικές (μεταξύ των οποίων καρδιολογική, αιμοκάθαρσης, και πολλές άλλες), μπήκε στο πρόγραμμα εφημεριών, διπλασίασε τον αριθμό των επισκεπτών και τριπλασίασε τον αριθμό των νοσηλευομένων.

Θεωρώ σημαντική δε την παρέμβασή μου με τη δημιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης για τους εργαζόμενους του νοσοκομείου με πάνω από 5.000 βιβλία.

Εργάστηκα σκληρά γνωρίζοντας τη σπουδαιότητα του τομέα της υγείας για τον πολίτη και τιμήθηκα για το έργο μου από τον τότε αρμόδιο Υπουργό, τον αείμνηστο Δημήτρη Κρεμαστινό.

Η μεγαλύτερη τιμή όμως είναι όταν επιστρέφω ως επισκέπτης στο νοσοκομείο και παλιοί εργαζόμενοι αναφέρονται με θετικά λόγια στη θητεία μου εκεί. Ήταν μία εξαιρετικά παραγωγική περίοδος της ζωής μου που με δίδαξε πολλά και σε θέματα συνεργασίας και σε θέματα δημόσιας διοίκησης.

Ορόσημο, ωστόσο, στην πορεία και στη ζωή μου ήταν η απόφαση μου να υπηρετήσω θεσμικά την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Και να αφιερώσω σε αυτή την προσπάθεια όλες μου τις δυνάμεις.

Υπηρετώ τον Επιμελητηριακό Θεσμό από το 2001, όταν εκλέχθηκα για πρώτη φορά μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. Στο ίδιο Επιμελητήριο έχω την τιμή να είμαι Πρόεδρος τα τελευταία εννιά χρόνια.

Λόγω της ενασχόλησης μου με τα κοινά στο χώρο του επιχειρείν, βίωσα και βιώνω τις αγωνίες, τα προβλήματα, αλλά και τις ελπίδες και τα όνειρα των ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Δεν θα μείνω καθόλου στα όσα πετύχαμε ως Επιμελητήριο για τη στήριξη των μελών μας και την προώθηση της υγιούς επιχειρηματικότητας. Οι πολιτικοί μας αλλά κυρίως οι άνθρωποι της αγοράς γνωρίζουν καλά το έργο που έχουμε επιτελέσει όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια. Από την εποχή των μνημονίων, μετά στην περίοδο της πανδημίας και τώρα απέναντι στην ενεργειακή κρίση και τις ανατιμήσεις.

Με στοχευμένες δράσεις, πρωτοβουλίες, ανταποκρινόμενοι στις προκλήσεις της νέας ψηφιακής εποχής –τις περισσότερες φορές ως πρωτοπόροι- και με σημαντική προσφορά όχι μόνο στην επιχειρηματική κοινότητα αλλά στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Θα σταθώ όμως σε μία πρωτοβουλία μας για την οποία είμαι πραγματικά υπερήφανος. Για το γεγονός ότι επιδιώκουμε συστηματικά τη δικτύωση με πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας.

Και σε αυτό το πλαίσιο έχουμε ήδη τη χαρά να συνεργαζόμαστε με το Πανεπιστήμιο Πειραιώς.

Έχουμε υπογράψει Μνημόνιο Συνεργασίας, για την προώθηση κοινών δράσεων, που στοχεύουν στην αναβάθμιση των γνώσεων και των δεξιοτήτων τόσο των εργαζομένων, όσο και των επιχειρηματιών και επαγγελματιών.

Δράσεων που περιλαμβάνουν την κατάρτιση και την πιστοποίηση γνώσεων και επαγγελματικών προσόντων, τη συνεργασία σε υφιστάμενα και νέα ακαδημαϊκά προγράμματα, την ανάπτυξη κοινών ερευνητικών δραστηριοτήτων και τη μεταφορά τεχνογνωσίας, την προώθηση της υπεύθυνης και καινοτόμου επιχειρηματικότητας.

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Ελλάδας είναι το ανθρώπινο δυναμικό της. Και το μεγαλύτερο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε, είναι η αξιοποίησή του.

Είναι η ενδυνάμωση των νέων, των ικανών και φιλόδοξων ανθρώπων που φοιτούν σήμερα στα ελληνικά πανεπιστήμια. Και κάνουν όνειρα για το μέλλον τους.

Όλοι μαζί, Πολιτεία, επιχειρήσεις και φορείς, έχουμε χρέος να τους δώσουμε την ευκαιρία να τα υλοποιήσουν εδώ. Στην πατρίδα μας.

Κυρίες και Κύριοι,

Αν θέλουμε να έχουμε μέλλον ως χώρα, ως κοινωνία, πρέπει να επενδύσουμε περισσότερο στην παιδεία. Στη νέα γενιά.

Όσο κι αν ακούγεται καμιά φορά τετριμμένο, η Παιδεία είναι το μόνο εφαλτήριο για προσωπική και συλλογική ανάπτυξη.

Είναι το μέσο για έναν καλύτερο, πιο δίκαιο κόσμο.

Είναι το μόνο μέσο για κοινωνίες ελεύθερων ανθρώπων. Ελεύθερων να μαθαίνουν, να δημιουργούν και να προοδεύουν. Ελεύθερων να ορίζουν τη μοίρα και τη ζωή τους. Ανεξάρτητα από την καταγωγή και την οικονομική τους κατάσταση.

Σε αυτό το σημείο λοιπόν θα μου επιτρέψετε να απευθυνθώ στους φοιτητές που απόψε με τιμούν με την παρουσία τους.

Αγαπητά μου παιδιά, στο πρόσωπο σας βλέπω το μέλλον της Ελλάδας. Βλέπω τη δίψα για μάθηση, για δημιουργία, για κατάκτηση κορυφών. Γνωρίζω καλά πως αισθάνεστε γιατί κάποτε βρέθηκα στα ίδια έδρανα. Είχα τις ίδιες ανησυχίες, τις ίδιες αγωνίες, όνειρα για τη ζωή.

Είμαι υπερήφανος που από σήμερα είμαι ξανά μέλος της ίδιας ακαδημαϊκής κοινότητας και έχω την ευκαιρία να παρακολουθώ από κοντά τη δουλειά που γίνεται εδώ.

Να βοηθήσω και να στηρίξω όσο μπορώ τις προσπάθειες τις δικές σας και των καθηγητών σας.

Θέλω να ξέρετε ότι εμείς οι παλαιότεροι, σε εσάς ελπίζουμε για την ανάκαμψη της οικονομίας και την ανάπτυξη της χώρας. Γιατί όποιες προσπάθειες και να κάνουμε, ακόμα και αν στεφθούν με πλήρη επιτυχία, θα περάσουν χρόνια για να δρέψουμε τους καρπούς τους. Εσείς είστε λοιπόν που θα κληθείτε να διαχειριστείτε τα πράγματα και να γυρίσετε τη σελίδα.

Σήμερα είστε φοιτητές, αύριο επιστήμονες και γιατί όχι επιχειρηματίες μέσω των γνώσεων που αποκτάτε στη σχολή σας.

Έχετε την τύχη να βρίσκονται πλάι σας πολύ αξιόλογοι καθηγητές και να απολαμβάνετε την απόκτηση της γνώσης. Αυτή είναι πραγματική ευλογία.

Τα εφόδια που παίρνετε αυτή τη στιγμή θα φανούν στο μέλλον πόσο σημαντικά είναι. Για όλους τους τομείς της ζωής σας. «Δώσε στον άνθρωπο ένα ψάρι και θα τον χορτάσεις μια φορά. Μάθε τον να πιάνει ψάρια και θα είναι χορτασμένος σε όλη του τη ζωή», έλεγε ο φιλόσοφος Μαϊμωνίδης. Και είχε δίκιο. Ένας άνθρωπος με εκπαίδευση μπορεί να πετύχει πολλά. Έχει επιπλέον όπλα.

Το πόσα εφόδια δίνουν τα ελληνικά πανεπιστήμια φάνηκε και κατά την περίοδο της κρίσης, όταν οι απόφοιτοι τους γίνονταν δεκτοί στις μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου.

Κάποτε η Ελλάδα έστελνε ανειδίκευτους εργάτες σε άλλες χώρες. Τα τελευταία χρόνια στέλνει επιστήμονες. Είπα όμως και νωρίτερα ότι αυτό πρέπει να αλλάξει. Τα ελληνικά μυαλά είναι ανάγκη να παραμείνουν και να απασχοληθούν στη χώρα τους, ενισχύοντας τις προοπτικές ανάπτυξης της. Σας χρειαζόμαστε εδώ. Για να δημιουργήσετε, για να προσφέρετε, για να συμβάλετε στο χτίσιμο μίας καλύτερης κοινωνίας.

Μέσα από την επαγγελματική μου πορεία έχω δει πολλές φορές να κυριαρχεί η απογοήτευση στους νέους. Οπλιστείτε με υπομονή και πείσμα. Και να σκέφτεστε ότι η γνώση δεν σταματά στο επίπεδο που βρίσκεστε σήμερα.

Σε μία εποχή με πολυποίκιλα προβλήματα και έντονο ανταγωνισμό, θα πηγαίνει μπροστά αυτός που θα βελτιώνεται συνεχώς, που θα διευρύνει το γνωστικό του πεδίο, που θα έχει «χτίσει» χαρακτήρα μαχητή.

Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι απαραίτητα μόνο για μία επιστημονική ή ακαδημαϊκή καριέρα αλλά και για μία επιχειρηματική.

Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον πολλοί από εσάς, από τη νέα γενιά γενικότερα, θα επιλέξουν τον επιχειρηματικό στίβο για να δημιουργήσουν στη ζωή τους.

Ο επιχειρηματικός κόσμος έχει όχι μόνο χώρο, αλλά και ανάγκη για ανθρώπους όπως εσείς.

Ανθρώπους με σύγχρονες γνώσεις και ταλέντο. Ανθρώπους με κίνητρο και φιλοδοξίες. Που μπορούν να σκεφτούν πέρα από στερεότυπα και ξεπερασμένες αντιλήψεις. Μπορούν να κοιτάζουν μπροστά και να ανοίγουν νέους δρόμους.

Χρειαζόμαστε αποφοίτους, που θα δραστηριοποιηθούν επιχειρηματικά όχι από ανάγκη και έλλειψη άλλων εναλλακτικών. Αλλά από επιλογή. Θα στραφούν στην επιχειρηματικότητα που διαβλέπει και αξιοποιεί ευκαιρίες, για να δημιουργήσει προστιθέμενη αξία.

Χρειαζόμαστε αποφοίτους που θα στελεχώσουν νέες και παλιές επιχειρήσεις. Και θα τις δυναμώσουν με νέες ιδέες, με νέα γνώση. Θα αναλάβουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν νέες στρατηγικές, για την εξωστρέφεια, για την ψηφιακή μετάβαση, για τη βιωσιμότητα.

Χρειαζόμαστε μια νέα γενιά επιχειρηματιών και στελεχών, που πέρα από τις δεξιότητες, θα διαθέτουν ενσυναίσθηση, όραμα και αξίες.

Χρειαζόμαστε ανθρώπους σαν κι εσάς.

Κανείς, βεβαίως, δεν μπορεί να σας εγγυηθεί την επιτυχία.

Το επιχειρείν είναι μια Οδύσσεια. Έχει εμπόδια, έχει απογοητεύσεις και αποτυχίες. Έχει τις στιγμές εκείνες, που ξέρεις ότι πρέπει να ξεκινήσεις πάλι από το μηδέν.

Σου παρέχει, όμως, μια μοναδική ανταμοιβή. Τη δυνατότητα να κρατάς το τιμόνι της ζωής σου στα χέρια σου. Και – ακόμα και με τον άνεμο κόντρα, ακόμα και μέσα από καταιγίδες – να την οδηγείς εκεί που θέλεις. Εκεί που φτάνουν οι ικανότητες και οι φιλοδοξίες σου.

Σε αντίθεση με ότι συνέβαινε πριν από πολλά χρόνια, όταν ο καθένας μπορούσε να δηλώσει επιχειρηματίας επειδή έτυχε να βρεθεί με ένα κεφάλαιο κίνησης που το χρησιμοποιούσε σε κάποιες επενδύσεις, σήμερα το επίπεδο έχει ανέβει πολύ. Μιλάμε για την εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης και για μία παγκοσμιοποιημένη αγορά που η επιτυχία από την αποτυχία μπορεί να κριθεί στις λεπτομέρειες.

Το μεγάλο μυστικό είναι η έμπνευση, η ιδέα. Κάτι που θα κάνει τη διαφορά σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό. Και το μεγάλο σας όπλο θα είναι οι συνεργασίες. Γιατί αν κάτι σε μαθαίνει το επιχειρείν, είναι το να συνεργάζεσαι.

Για να πετύχεις, πέρα από γνώσεις χρειάζεσαι όραμα, σχέδιο, σκληρή εργασία. Είναι μία πραγματική πρόκληση το να γίνεις μέρος μίας κοινότητας από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η οικονομική πορεία της χώρας.

Οπότε τολμήστε, μη φοβηθείτε. Οπλιστείτε με γνώση, πάρτε ρίσκα, δημιουργήστε. Αυτό έχει ανάγκη η υγιής επιχειρηματικότητα, η κοινωνία, η χώρα.

Το βέβαιο είναι ότι μπροστά σας ανοίγονται οι δρόμοι για ένα συναρπαστικό ταξίδι. Εσείς θα διαλέξετε και τη διαδρομή και τους σταθμούς.

Σας τα λέω αυτά ως ένας άνθρωπος που εργάζομαι 41 χρόνια, που έχω ασχοληθεί κυρίως με τον συνάνθρωπο, είτε μέσα από το επάγγελμα του ασφαλιστή είτε μέσα από την πολιτική. Που μέχρι τώρα έχω απολαύσει το δικό μου ταξίδι. Αυτό που με έφερε απόψε να βιώνω την πιο συγκινητική στιγμή στη ζωή μου, μετά από τις γεννήσεις των παιδιών μου.

Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι

Η αναγόρευση μου σε Επίτιμο Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Πειραιώς είναι αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία μου και θέλω ξανά να ευχαριστήσω τη Σύγκλητο και το Πρυτανικό Συμβούλιο του Πανεπιστημίου Πειραιώς.

Σε όλους εσάς θέλω μέσα από την καρδιά μου να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνετε να είστε απόψε εδώ και να σας ευχηθώ τα καλύτερα.

Ειδικά στους νέους μας, να ευχηθώ να μη σταματήσετε να κάνετε όνειρα. Για την προσωπική σας πρόοδο. Για τον τόπο σας. Για την πατρίδα μας. Να μη σταματήσετε να διεκδικείτε το μέλλον που θέλετε. Με πείσμα και επιμονή. Με συνείδηση και αρχές. Και όταν πετυχαίνετε τους στόχους σας, ξέρω ότι θα αισθάνεστε ευλογημένοι. Όπως εγώ απόψε.

Να είστε όλοι καλά.