Τις υποχωρήσεις που θα πρέπει να γίνουν σε ασφαλιστικό και εργασιακά οι οποίες θα φέρουν ποσοτική χαλάρωση και ελάφρυνση του χρέους έμεινε να διαπραγματευτεί στην Βρυξέλλες η ελληνική αποστολή μετά το τέλος του χθεσινού άκαρπου Eurogroup.
Παρότι κάποιοι προσπάθησαν να παραλληλίσουν την διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες με αυτή που έγινε στις αρχές του 2015 τα πράγματα σήμερα είναι πιο καλύτερα.
Η παραμονή της ελληνικής ομάδας στις Βρυξέλλες από μόνη της αποδεικνύει την προσπάθεια κυρίως των Ευρωπαίων εταίρων μας μια έμμεση κάλυψη της αποτυχίας στο να έχουμε τεχνική συμφωνία στο χθεσινό Eurogroup που θα μεγεθύνονταν αν η ελληνική ομάδα γύριζε άπρακτη στην Αθήνα και συνεχίζονταν κάποιες τηλεδιασκέψεις.
Από την άλλη η παραμονή στις Βρυξέλλες έχει ως στόχο να βρεθεί λύση «στα μέσα του δρόμου» για δύο πολύ δύσκολα θέματα που τίναξαν στο αέρα και τις διαπραγματεύσεις που έγιναν στο μνημόνιο ΙΙ από τις αρχές του 2013 μέχρι και το τέλος του 2014.
Στο εργασιακό ο μόνος δρόμος για να α υπάρχει λύση είναι η ελληνική τρόικα : ο υπουργός οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος ο αναπληρωτής του κ. Γιώργος Χουλαράκης και η καθ ύλην αρμόδια υπουργός εργασίας κ. Εφη Αχτσιόγλου να βάλουν νερό στο κρασί τους υποχωρώντας για τις ομαδικές απολύσεις.
Πιο «εύπεπτη» από την λύση του ΔΝΤ είναι αυτή της ΕΕ που ζητά την άρση της διοικητικής ρύθμισης Ι δηλαδή της έγκρισης του υπουργού ) και την αύξηση του α ανώτερου μηνιαίου ορίου από το 5% στο 10% με αντάλλαγμα την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων σε κλαδικό επίπεδο . Με δεδομένο τον πολύ μικρό αριθμό μεγάλων επιχειρήσεων στην χώρα το ΔΝΤ θεωρείται ότι μπορεί να υποχωρήσει από τις θέσεις του . Η καθολική άρνηση του Ταμείου σήμερα είναι αποτέλεσμα και της ελληνικής άρνησης για οποιαδήποτε αλλαγή επι το επαχθέστερο.
Το ασφαλιστικό αφορά την περικοπή της προσωπικής διαφοράς των προσωπικών συντάξεων κατά 50% το 2020 την οποία σύσσωμοι οι θεσμοί θέλουν να ισχύσει εφάπαξ ενώ η ελληνική πλευρά θέλει να ισχύσει σε ορίζοντα χρόνου τριών ετών . Εδώ το στοίχημα της ελληνικής πλευράς είναι να πείσει ότι η συνολική εξοικονόμηση που θα χρειαστεί είναι μικρότερη από 1% του ΑΕΠ χρησιμοποιώντας τα στοιχεία που θέλουν χωρίς τα πρόσθετα μέτρα η Ελλάδα να επιτυγχάνει πλεόνασμα 5% του ΑΕΠ το 2020.
Τα φορολογικά
Στα φορολογικά μέτρα τα πράγματα είναι σχετικά ποιο εύκολα . Σε πρώτη φάση η ελληνική πλευρά έχει δεχθεί την μείωση του αφορολόγητου στα 6.000 ευρώ αν και υπάρχει ακόμη η συζήτηση για το ποσοστό της εισπραξιμότητας των φόρων μετά από μια τόσο μεγάλη μεταβολή η οποία θα πλήξει κυρίως τα χαμηλά και πολύ χαμηλά εισοδήματα.
Ένα δεύτερο σκέλος αφορά τις μειώσεις φόρων που θα έρθουν ως αντισταθμιστικά μέτρα . Με τον ΕΝΦΙΑ υπάρχει ακόμη διαφωνία και στο ποσοστό μείωσης ( το ΥΠΟΙΚ θέλει 40% ενώ οι θεσμοί συζητούν μείωση κατ ανώτερο 15%) αλλά και τους δικαιούχους αφού οι δανειστές ζητούν να έχουν μεγαλύτερη μείωση αυτοί που έχουν ακίνητη περιουσία με αντικειμενική αξία πάνω από 200.000 ευρώ και πληρώνουν συμπληρωματικό φόρο . Η ελληνική πλευρά από την άλλη πλευρά θέλει να διοχετεύσει την μείωση στην μεσαία και χαμηλή ακίνητη περιουσία.
Οι συναντήσεις της ελληνικής πλευράς με τους δανειστές ξεκίνησαν χθες και αναμένεται να ολοκληρωθούν την Πέμπτη. Αν δεν υπάρξουν οι κατάλληλοι συμβιβασμοί τότε θα ξαναζήσουμε τον εφιάλτη του 2015.