«Nομικό εξάμβλωμα» χαρακτηρίζει η Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΑΕΠΙ) το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε πρόσφατα στη Βουλή, υπό τον τίτλο, «Νόμος για τη συλλογική διαχείριση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων και για τη χορήγηση πολυεδαφικών αδειών για επιγραμμικές χρήσεις μουσικών έργων και άλλα πολιτιστικά θέματα».
Σε ανακοίνωσή της η ΑΕΠΙ αναφέρει:
«Ο διάλογος, η γόνιμη αντιπαράθεση, απόψεων, οι ανοικτές συζητήσεις και η έγγραφη κατάθεση προτάσεων που λαμβάνονται σοβαρά υπ’ όψιν και δεσμεύουν τους φορείς άσκησης της κρατικής λειτουργίας είναι ο κανόνας που επικρατεί σε ΟΛΕΣ τις Ευρωπαϊκές χώρες που εκλήθησαν να εκσυγχρονίσουν και εναρμονίσουν την εσωτερική νομοθεσία τους τη σχετική με τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματα και τους οργανισμούς της Συλλογικής τους διαχείρισης και Προστασίας. Αυτονοήτως μία τέτοια διαδικασία αναμενόταν και στη χώρα μας λόγω ακριβώς της κρισιμότητας και της πολυπλοκότητας του εγχειρήματος.
Αντ’ αυτού επιχειρήθηκε η νύκτωρ συγγραφή πονήματος από τον ΟΠΙ (σ.σ. Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας) που υποδύεται τον χαρακτήρα ‘σχεδίου Νόμου’, θαυμαστού καθ’ όλα για τη Νομική του ασυναρτησία, υποδειγματικού ως προς την αντισυνταγματικότητα του σε πολλές από τις περιλαμβανόμενες ‘ρυθμίσεις’ του και αξιομνημόνευτου για τη χονδροειδή στρέβλωση του περιεχόμενου της Κοινοτικής Οδηγίας σε όλες σχεδόν τις ‘διατάξεις’ του.
Χωρίς συζήτηση, δίχως την αποστολή ερωτημάτων, χωρίς τη συγκρότηση ομάδων εργασίας από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, χωρίς δημόσιο διάλογο αποφασίσθηκε η ανάρτηση στο διαδίκτυο του νομικού αυτού εξαμβλώματος, προσχηματικά σε περίοδο εορτών και για ελάχιστο χρονικό διάστημα ώστε να ονομασθεί, κατ’ ευφημισμόν ‘δημόσια διαβούλευση’! Η διαύγεια, η δημοκρατικότητα, το κοινωνικό συμφέρον, η πολιτιστική δημιουργία δεν υπήρξαν ποτέ το ισχυρό σημείο αυτού του ιδιότυπου Οργανισμού αλλά παραμένει απορίας άξιον γιατί οι συντάκτες του ‘νομοσχεδίου’ στρεβλώνουν την Οδηγία παρεμβάλλοντας αυθαίρετα διατάξεις, που αντιστρατεύονται την κοινοτική νομοθεσία, υπονομεύουν τις πρόνοιες της Οδηγίας για την προστασία των δημιουργών και ‘νομοθετούν’ διακρίσεις μεταξύ των Οργανισμών.
Σε κάθε περίπτωση, η ευθύνη του ΥΠΠΟ είναι βαρύτατη τόσο για την επαπειλούμενη κοινωνική αναστάτωση, που θα επιφέρει η τυχόν ψήφιση τέτοιου Νομοθετήματος, όσο και για τις οδυνηρές δοκιμασίες που θα υποστούν οι οδηγούμενοι στην ανέχεια και την εξαθλίωση πνευματικοί δημιουργοί».
Παράλληλα, η ΑΕΠΙ κάνει λόγο για«πρόδηλα καταστροφικές συνέπειες των ‘διατάξεων’ αυτού του ασυνάρτητου νομοθετήματος», που «πρόθεση έχουν την αδρανοποίηση και εν συνεχεία τη διάλυσή της, μετά από 85 και πλέον χρόνια συνεχή έτη λειτουργίας στην πρωτοπορία της προάσπισης των πνευματικών δικαιωμάτων των δημιουργών, με πολύμοχθες προσπάθειες, πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες, διαρκείς κοινοτικές παρεμβάσεις και αδιάλειπτη παρουσία στα διεθνή Fora.
Καταλήγοντας, μάλιστα, η ΑΕΠΙ αναφέρει: «Ερωτητέον είναι, εάν ό,τι δεν κατάφερε η Χούντα – λυσσώδης αντίπαλος της ΑΕΠΙ – θα το επιτύχει η «πρώτη φορά Αριστερά»!!!»
στο 