Υπέρ της καταβολής αποζημιώσεων από το Βερολίνο στους επιζώντες της ναζιστικής θηριωδίας στην Ελλάδα και τους συγγενείς τους τάσσεται το γερμανικό περιοδικό Spiegel, σε άρθρο του με τίτλο: “Χρήματα για τα θύματα, αλλά όχι για τον Τσίπρα”.
Η καταβολή των αποζημιώσεων θα ήταν από ηθική και πολιτική άποψη σωστή και δεν θα επέτρεπε στην κυβέρνηση Τσίπρα να συνδέει την οικονομική μιζέρια της με το παρελθόν, τονίζει το άρθρο.
Οι απόλυτες θέσεις που παίρνουν σήμερα η Ελλάδα και η Γερμανία στο ζήτημα των αποζημιώσεων δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, σημειώνει ο αρθρογράφος.
“Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα απειλεί με την κατάσχεση γερμανικής περιουσίας, ως να μην έχουν υπάρξει ήδη πολλές φορές αρνητικές δικαστικές αποφάσεις σε αντίστοιχες κινήσεις”, σημειώνεται και προστίθεται πως δεν είναι έντιμο να υποστηρίζεται ότι οι αποζημιώσεις θα ήταν η λύση για τη σημερινή κρίση χρέους της Ελλάδας, όπως φαίνεται να υποστηρίζει ο υπουργός Άμυνας Πάνος Καμμένος.
Όμως και η γερμανική κυβέρνηση, συνεχίζει το δημοσίευμα, υπεραπλουστεύει τα πράγματα, όταν υποστηρίζει ότι η υπόθεση των αποζημιώσεων έχει κλείσει οριστικά. “Η Γερμανία εμπόδισε μετά την επανένωσή της, με επιδέξιες διατυπώσεις και διαπραγματευτικές τακτικές, την Ελλάδα από το να εγείρει περαιτέρω αξιώσεις. Με τον τρόπο αυτό απέφυγε και την αποπληρωμή ενός αναγκαστικού δανείου 476 εκατομμυρίων Reichsmark (του νομίσματος της Γερμανίας την περίοδο της Κατοχής), το οποίο επέβαλαν οι Ναζί στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Άλλωστε, αναφέρει ο αρθρογράφος, η Γερμανία έχει και άλλες φορές αποζημιώσει τα θύματα των Ναζί, όχι από νομικούς λόγους, αλλά επειδή οι πολιτικές και οικονομικές πιέσεις ήταν πολύ μεγάλες. Αυτό συνέβη π.χ. με το ίδρυμα αποζημιώσεων για την καταναγκαστική εργασία που ιδρύθηκε υπό την απειλή μαζικών μηνύσεων στις ΗΠΑ εναντίον μεγάλων γερμανικών εταιρειών.
Ένα τέτοιο ίδρυμα θα έπρεπε τώρα να γίνει και στην Ελλάδα για τους επιζώντες των εγκλημάτων και για τους συγγενείς των θυμάτων των Ναζί. Ηθικά κάτι τέτοιο θα ήταν αναμφισβήτητα σωστό και οικονομικά εφικτό, καθώς π.χ. στην περίπτωση του Διστόμου οι αποζημιώσεις θα έφταναν τα 28 εκατ. ευρώ. Και πολιτικά όμως το μήνυμα θα ήταν ότι η Γερμανία αναγνωρίζει την αξίωση της πολύ μικρότερης Ελλάδας όχι από εξαναγκασμό αλλά από πεποίθηση.
Με ένα τέτοιο ίδρυμα η Γερμανία θα ξεχώριζε τα θέματα του παρόντος από αυτά του παρελθόντος, καθώς τα χρήματα θα πήγαιναν αποκλειστικά στους παθόντες. Η κυβέρνηση του Τσίπρα, από την άλλη μεριά, που έχει βάλει στο στόχαστρό της και τα ασφαλιστικά ταμεία της Ελλάδας στην αναζήτησή της για νέες πηγές εσόδων, θα είχε μια δικαιολογία λιγότερη για τη σημερινή οικονομική μιζέρια.
στο 