Βρυξέλλες: Του Θάνου Αθανασίου
Ούτε στο Eurogroup θα αποφασιστεί η επιστροφή της τρόικας στην Αθήνα, πόσο μάλλον στη χθεσινή και τη σημερινή συνεδρίαση του Εuro working group και της EFC (economic and financial committee).
Η απόσταση που χωρίζει την ελληνική πλευρά με τους δανειστές παραμένει και έγκειται κυρίως στη δημοσιονομική επίπτωση του συνταξιοδοτικού και την απόδοση των λοιπόν δημοσιονομικών μέτρων του 2016. Η κυβέρνηση πιέζει τους ελεγκτές να απεμπολίσουν τον ονομαστικό δημοσιονομικό στόχο του 2016, να μπορέσει να τρέξει ένα κανονικό πρωτογενές έλλειμμα, με την κάλυψη των δόσεων του προγράμματος και να επιστρέψει στην ορθή δημοσιονομική οδό από το 2018. Στην πράξη ζητά, ό,τι μέτρα είναι να ληφθούν να ληφθούν για το 2017 και 2018.
Ο στόχος, όμως, του 2018, +3,5%, δεν επιτυγχάνεται απλά και μόνο με την επίστροφή στην ανάπτυξη, όπως εκτιμά η Αθήνα (θέλει προετοιμασία από το 2016), αφετέρου το να τρέξει η χώρα πρωτογενή ελλείμματα το 2016 και 2017 (όπως εκτιμά η τρόικα) ανατρέπει το debt sustainability analysis (DSA), δηλαδή την βιωσιμότητα του χρέους (το έλλειμμα προστίθεται στο χρέος). Από αυτό το τελευταίο στοιχείο πιάνεται και το ΔΝΤ και κατ’ ουσίαν οι διαπραγματεύσεις κάνουν κύκλους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του real.gr στο βωμό της επιστροφής της τρόικας έχει ήδη θυσιαστεί το εφάπαξ, όχι όμως και οι συντάξεις των ευγενών ταμείων – με τις δύο πλευρές να διαπραγματεύονται την συνεισφορά του προϋπολογισμού στο σύστημα. Σε σχέση με τα δημόσια οικονομικά, οι Βρυξέλλες έχουν διαμηνύσει ότι τα λεφτά πια δεν μαζεύονται με εισφορές και ζητούν πραγματικές περικοπές δαπανών. Η κυβέρνηση τις εξετάζει.
Τα παραπάνω, μαζί με τη στασιμότητα του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων και της αποκομματικοποίησης του κράτους κρατάνε τον πήχη χαμηλά σε EWG και Eurogroup. Στο εσωτερικό της Κομισιόν η τάση Ντομπρόβσκις κερδίζει έδαφος έναντι της στρατηγικής Μοσκοβισί, η ΕΚΤ και ο ESM συμφωνούν με το ΔΝΤ και το Ταμείο ανοίγει σιγά-σιγά τα χαρτιά του για την χρονική ακολουθία χρέους, μέτρων, νέου προγράμματος κτλ. Το γεγονός ότι μιλάει στην Ευρώπη μετά από καιρό δεν σημαίνει ότι έχουν καταργηθεί συμφωνίες ετών, ούτε πως η Κρ.Λαγκάρντ ξεχνά τι έχει πει στα Εurogroup.
Από την άλλη η Αθήνα προσπαθεί να μπλέξει την αξιολόγηση με το προσφυγικό. Εκτός του ότι αυτό δε το θέλει κανένας άλλος και πέραν του ότι το σπάσιμο της αξιολόγησης θα ξεπεραστεί στην πράξη, η Κομισιόν σκοπεύει να αναιρέσει αυτό το διαπραγματευτικό χαρτί, εκταμιεύοντας από την Τετάρτη, άλλα λεφτά για την λεγόμενη ανθρωπιστική κρίση.
Σε εκείνο το μέτωπο τα χαρτιά της Ελλάδας δεν είναι και τόσο ισχυρά διότι καθώς φαίνεται, η καθυστέρηση στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων και τα χιλιάδες κενά στην εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ από τις 25 Οκτωβρίου και μετά έχουν αδυνατίσει τη διαπραγματευτική της θέση.
Ο δε πανικός από τις 27.000 των μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα, τη στιγμή που στην Αυστρία βρίσκονται 100.000 και στη Γερμανία 1.000.000, δεν δημιουργεί και τις καλύτερες εντυπώσεις για τη λειτουργία του κράτους.
στο 