Του Τάσου Δασόπουλου
Πριν περάσει μια μέρα από την θετική τοποθέτηση του Eurogroup για την πρόοδο της διαπραγμάτευσης με την Ελλάδα οι δανειστές ανοίγουν το πιο δύσκολο κύκλο της διαπραγμάτευση. Αυτόν που οι διαφορές θα πρέπει γεφυρωθούν με οριστικά μέτρα.
Οι περισσότεροι από τους υπουργούς οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης μετά την χθεσινή συνεδρίαση του ECOFΙΝ συντάχθηκαν με την άποψη ότι η Αθήνα θα πρέπει να ξεχάσει τις προεκλογικές υποσχέσεις της να προχωρήσει στην ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους δανειστές της προκειμένου να εξασφαλίσει την χρηματοδότησή της.
Ο πρωταγωνιστής – με κάθε έννοια – της διαπραγμάτευσης από την μεριά των δανειστών Γερμανός υπουργός οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόϊπλε ξεπέρασε όλους του άλλους τονίζοντας σε δηλώσεις του ότι η Αθήνα «κινείται ακόμη στην αντίθετη κατεύθυνση» εννοώντας βέβαια ότι επιμένει να διατηρεί τις κόκκινες γραμμές στην διαπραγμάτευση.
Την ίδια ώρα η Ελληνική Κυβέρνηση όπως εκφράστηκε χθες δια στόματος του Πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα κατά την χθεσινή συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου τόνιζε χθες ότι η Ελλάδα έκανε τις υποχωρήσεις της και τώρα είναι η σειρά των δανειστών να κάνουν τα ο ίδιο.
Με αυτά τα δεδομένα οι διαπραγματεύσεις που θα ξεκινήσουν τις επόμενες μέρες μεταξύ της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας με την Ομάδα των Βρυξελλών δεν θα είναι καθόλου εύκολες, αφού όλα τα μεγάλα θέματα να είναι ανοιχτά. Συγκεκριμένα:
1. Το μεγάλο θέμα του δημοσιονομικού κενό του 2015 βρίσκεται ακόμη ορθάνοιχτό και με πολύ μεγάλη διαφορά. Η ελληνική πλευρά θεωρεί ότι με τα μέτρα τα οποία έχει παρουσιάσει αλλά και την αναθεώρηση του στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος ως ποσοστό του ΑΕΠ από το 3% στο 1,2-1,5% δεν υπάρχει δημοσιονομικό κενό για να καλυφθεί. Οι δανειστές από την άλλοι έχουν θέσει στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα στο 2% του ΑΕΠ και ζητούν νέα μέτρα ύψους 6-6,5 δις ευρώ.
2. Το επίσης μεγάλο θέμα του ΦΠΑ είναι επίσης ανοιχτό αφού ούτε οι νέοι συντελεστές έχουν οριστικοποιηθεί (οι δανειστές φτάνουν να ζητούν συντελεστή που φτάνει στο 23% ενώ η ελληνική πλευρά δεν δέχεται να συζητήσει για πάνω από 16%) αλλά ούτε και οι κατηγορίες που θα μπούν στο χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ.
3. Στο ασφαλιστικό οι διαφορές είναι ακόμη μεγαλύτερες αφού η Ελλάδα ζητά προσφέρει μόνο ενοποίηση των ταμείων και περικοπή των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Οι δανειστές ζητούν περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις και αύξηση των ορίων ηλικίας.
4. Στα εργασιακά υπάρχει κάποια σύγκλιση στην επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, δεν θέλουν να ακούσουν για αύξηση του κατώτερου μισθού και ζητούν – κυρίως το ΔΝΤ – ομαδικές απολύσεις.
5. Στις αποκρατικοποιήσεις μετά την αλλαγή της στάσης της Κυβέρνησης και τις υποσχέσεις ότι θα προχωρήσει όσους διαγωνισμούς βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο θα πρέπει τώρα να οριστούν νέο πρόγραμμα και νέο χρονοδιάγραμμα για την υλοποίηση του.
Η επίλυση όλων αυτών των κρίσιμων ζητημάτων τοποθετείται χρονικά μέχρι το τέλος του μήνα οπότε λιγοστεύουν επικίνδυνα και ρευστά διαθέσιμα του ελληνικού δημοσίου.