Το σχέδιο της ΓΕΝΟΠ για να μπλοκαριστεί στο ΔΣ της ΔΕΗ η πώληση των λιγνιτών

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις είναι το βασικό όπλο που προτάσσει η ΓΕΝΟΠ. Παράλληλα, όμως, η ηγεσία της έχει επεξεργαστεί ένα ακόμα σχέδιο, ώστε, ακόμα και αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο (κάτι που μοιάζει βέβαιο, αφού η κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία δε φαίνεται να αντιμετωπίζει ιδιαίτερα ζητήματα συνοχής, παρά τα κατά καιρούς πυροτεχνήματα διαφόρων μελών της), να αποπειραθεί να μπλοκάρει την υλοποίηση της αποεπένδυσης.

Το σχέδιο είναι, στη βάση του, απλό: να μην περάσει η εφαρμογή του από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΗ. Πως θα μπορούσε να γίνει αυτό; Αν η πλειοψηφία του ΔΣ αρνηθεί να προβεί στις απαιτούμενες για την «αποεπένδυση» ενέργειες και παραιτηθεί.

Όπως αναφέρει το καταστατικό της ΔΕΗ (άρθρο 9, παρ. 3) «η μη εκλογή ή μη έγκαιρη συμπλήρωση ή αναπλήρωση από οποιαδήποτε αιτία των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου δεν παρακωλύει τη συγκρότηση και τη λειτουργία του Διοικητικού Συμβουλίου χωρίς τα μέλη αυτά, εφόσον ο αριθμός των εναπομείναντων μελών δεν είναι μικρότερος του έξι (6)».

Πως θα μπορούσε, λοιπόν, να συμπληρωθεί ο «χρυσός αριθμός» 6; Βάζοντας τη σύνθεση του 11μελούς ΔΣ κάτω, εύκολα μπορεί να δει κανείς ότι η αριθμητική πλειοψηφία (6/11) προέρχεται από τους κόλπους της ΔΕΗ: Μ. Παναγιωτάκης, Γ. Ανδριώτης, Χρ. Παπαγεωργίου, Α. Βατάλης και οι εκπρόσωποι των εργαζομένων Π. Καραλευθέρης και Ν. Φωτόπουλος. Τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ της ΔΕΗ είναι ο Π. Αλεξάκης, ο Δ. Βασιλάκης, ο Λ. Σταθάκης, ο Φρ. Τοπαλης και η Μ. Φουντή.

Επικαλούμενη, λοιπόν, τον «ΔΕΗτζίδικο πατριωτισμό» των προερχόμενων από τη ΔΕΗ μελών του ΔΣ, η ΓΕΝΟΠ ασκεί πιέσεις ώστε η συγκεκριμένη πλειοψηφία να καταψηφίσει τις ενέργειες με την υλοποίηση των οποίων επιφορτίζεται από τις προβλέψεις του νομοσχεδίου ή και να παραιτηθεί. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Γ. Αδαμίδης κατά τη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης τύπου, καλώντας τα μέλη του Δ.Σ. που προέρχονται από τη ΔΕΗ, να καταψηφίσουν την πώληση και να παραιτηθούν, σε περίπτωση που ψηφιστεί το νομοσχέδιο και επιχειρηθεί να εφαρμοστεί, «η ηθική και ο ανδρισμός επιβάλλει παραίτηση».

Βεβαίως, το σχέδιο αυτό μοιάζει απίθανο να υλοποιηθεί καθώς πολύ δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς να συγκεντρώνεται η απαιτούμενη πλειοψηφία. Μοιάζει αδιανόητο, για παράδειγμα, ο πρόεδρος της ΔΕΗ Μ. Παναγιωτάκης, να μπει σε μια τέτοια διαδικασία.

Ακόμα, όμως, και σε περίπτωση που θα μπορούσε δυνητικά να συμβεί κάτι τέτοιο, το καταστατικό της ΔΕΗ προβλέπει τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί μια τέτοια κατάσταση.

Έστω κι αν θεωρήσει κανείς ότι οι δυο εκπρόσωποι των εργαζομένων θα μπορούσαν πιο εύκολα να υποβάλουν την παραίτησή τους, πολλά θα έπρεπε ακόμα να γίνουν για να βρεθούν άλλοι 4. Ή, έστω, τρεις, αν θεωρήσει κανείς ότι ο Α. Βατάλης έχει ήδη τοποθετηθεί ως προς το ζήτημα, με πρόσφατες δηλώσεις του, στις οποίες ανέφερε: «Την ώρα που ο περιφερειάρχης με το περιφερειακό συμβούλιο θα παραιτείται για να αποτρέψει την πώληση των μονάδων δημιουργώντας θεσμική κρίση και πολιτική ανωμαλία, εγώ δεν έχω καμία θέση να συνεχίσω να βρίσκομαι στο Δ.Σ. της ΔΕΗ».

Ακόμα, όμως, και αν διαφαίνονταν περιθώρια να συγκεντρωθεί ο «χρυσός αριθμός» διαφωνούντων μελών του ΔΣ, υπάρχει τρόπος ώστε να παρακαμφθεί η αντίδραση αυτή.

Κι αυτό καθώς στο άρθρο 9 παρ. 1 εδ. β του καταστατικού της ΔΕΗ αναφέρεται συγκεκριμένα ότι «τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου είναι πάντοτε επανεκλέξιμα και μπορούν να ανακληθούν οποτεδήποτε από τη Γενική Συνέλευση των μετόχων», ενώ συγκεκριμένα για τους εκπροσώπους των εργαζομένων προβλέπεται ότι «για την ανάκληση απαιτείται αιτιολογημένη, για λόγους που θα αφορούν στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους ως μελών του, απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου».

Άρα, ακόμα και αν υπήρχε περίπτωση να εμφανιστούν μεταξύ των μελών του ΔΣ της ΔΕΗ έξι διαφωνούντες, ο σκόπελος θα μπορούσε να παρακαμφθεί, έστω και αν τα χρονικά περιθώρια, με βάση τις προβλέψεις του νομοσχεδίου που έχει κατατεθεί στη Βουλή, είναι ασφυκτικά για να κινηθούν τέτοιες διαδικασίες (έκτακτη ΓΣ για την ανάκληση των διαφωνούντων και τήρηση όλων των προβλεπόμενων διαδικασιών για το διορισμό νέων μελών και εκ νέου συγκρότηση του ΔΣ).

Το σχέδιο, λοιπόν, της ΓΕΝΟΠ, μοιάζει ανέφικτο και οι σχετικές πομπώδικες αναφορές σε ανακοινώσεις και δηλώσεις μοιάζουν περισσότερο με «τουφεκιές στον αέρα». Άλλωστε, δεν έχουμε δει μέλη του ΔΣ, ΔΕΗτζήδες ή μη, να διαμορφώνουν πλειοψηφίες παραίτησης ή καταψήφισης κρίσιμων επιλογών, σε πολλές αντίστοιχες (έστω και μικρότερης εμβέλειας) περιπτώσεις, με πιο πρόσφατη περίπτωση αυτή της απόσχισης του ΑΔΜΗΕ και πώλησης του 24% της εταιρείας.

Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι τέτοια κριτική, ότι δηλαδή ουσιαστικά η γραμμή με την οποία εμφανίζεται η ΓΕΝΟΠ να αντιπαλεύει τις διάφορες πλευρές της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ τα τελευταία χρόνια, ακούγεται έντονα και μεταξύ των κόλπων των εργαζομένων της επιχείρησης.