Η Θεσσαλονίκη θέλει να δημιουργήσει τον δικό της “κατασκευαστικό” χώρο, ένα είδος εργαστηρίου με εξειδικευμένο εξοπλισμό, όπου κάθε είδους artisan (τεχνίτης), κατασκευαστής ή επιστήμονας θα μπορεί να αναπτύσσει την ιδέα του για την παραγωγή ενός προϊόντος – εξαρτήματος, που διαφορετικά δεν θα είχε τη δυνατότητα, όχι μόνο εξαιτίας της έλλειψης χώρου και χρημάτων για να την υποστηρίξει, αλλά ενίοτε και της έλλειψης τεχνογνωσίας.
Η Thessaloniki Makerspace είναι μία ομάδα φοιτητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), που είχε την ιδέα να δημιουργήσει έναν τέτοιο εργαστηριακό χώρο, που λείπει από την πόλη, ξεκινώντας αρχικά από τις δικές της ανάγκες για δημιουργία, αλλά και από τη διαπίστωση που προέκυψε, όταν μέλη της θέλησαν να κάνουν κάποιες ιδέες τους πράξεις. “Κάποια στιγμή είχα την ιδέα να φτιάξω από τα άχρηστα πλαστικά μπουκάλια υλικό για εκτύπωση σε τρισδιάστατο εκτυπωτή (3D printer), δηλαδή πλαστικό νήμα που χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο μηχάνημα για την παραγωγή ενός μοντέλου. Δεν είχα τον εξοπλισμό και διαπίστωσα ότι δεν μπορούσα να βρω κάπου αλλού, δανειζόμενος για κάποιο διάστημα τα εργαλεία που χρειάζομαι” είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Αντώνης Μαυρομανώλης, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ και ο βασικός εμπνευστής της ιδέας.
Από αυτή την ανάγκη γεννήθηκε η ιδέα δημιουργίας ενός εργαστηριακού χώρου (τύπου fab lab), που θα στεγάζει ομάδες οι οποίες εργάζονται πάνω σε ένα project, χρησιμοποιώντας τον εξοπλισμό (hardware), χωρίς να είναι αναγκασμένοι να επενδύσουν χρήματα για την αγορά του, που, εξάλλου, έχει μεγάλο κόστος. Σε αυτόν θα υπάρχουν υπολογιστικά εργαλεία (CNC και 3D printers), κοπτικά εργαλεία, βαφεία, εργαλεία συγκόλλησης, τρυπάνια, ηλεκτρονικά, εργαλεία ξύλου και μετάλλου κ.ά. Οι ομάδες αυτές θα μπορούν να αναπτύσσουν τα σχέδιά τους και επιχειρηματικά, έχοντας κατάλληλη υποστήριξη, μέσω σεμιναρίων τεχνογνωσίας και ενημέρωσης για τον τρόπο λειτουργίας της αγοράς και των επιχειρήσεων. Θα δίνεται επίσης η δυνατότητα παρουσίασης της ιδέας τους σε επιχειρήσεις.
Ο Αντώνης ανέλαβε την πρωτοβουλία να ξεκινήσει μια καμπάνια συγκέντρωσης χρημάτων μέσω της ιστοσελίδας crowdfunding “Indiegogo”, αναζητώντας πόρους που θα επιτρέψουν τη δημιουργία του χώρου. Χρήματα δεν προέκυψαν μέχρι στιγμής, ωστόσο, σε λιγότερο από ένα 24ωρο από την ανάρτηση βρήκε “πιστούς” υποστηρικτές της ιδέας, άλλους φοιτητές, που πίστεψαν σε αυτήν και αναζητούσαν κάτι παρόμοιο στην πόλη. Έτσι δημιουργήθηκε η αρχική ομάδα της Thessaloniki’s Makerspace (από τους Αντώνη Μαυρομανώλη, Νίκο Κουγιώνη, Περικλή Πετρίδη, Αθηνά Κυριακού, Φώτη Χατζήσαρη), με μέλη φοιτητές στο Πολυτεχνείο του ΑΠΘ, η οποία συνεχίζει να διευρύνεται και με άλλους “followers”. Η ομάδα έχει ήδη λάβει coaching από το Γραφείο Μεταφοράς Τεχνολογίας του ΑΠΘ, και δημιουργεί ιστοσελίδα για να βρει ανταπόκριση από ενδιαφερόμενους. “Ψάχνουμε συμμετοχή σε διαγωνισμούς και τρόπους συγκέντρωσης χρημάτων μέσα από χορηγίες εταιριών που ίσως ενδιαφέρονται να προωθήσουν μία ιδέα” ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Νίκος Κουγιώνης.
Η Αθηνά Κυριακού και ο Περικλής Πετρίδης είχαν ήδη μία εμπειρία λειτουργίας τέτοιων fab labs από τη συμμετοχή τους στον διαγωνισμό Τεχνολογικών Συνεργατικών Σχηματισμών Corallia, κατά τον οποίο επισκέφτηκαν -μεταξύ άλλων- παρόμοια εργαστήρια στο MIT. “Στο MIT είχαν ένα μάθημα ‘how to make almost anything’ και από εκεί προέκυψε το Fab Lab, το οποίο σήμερα είναι ευρέως διαδεδομένο σε πολλές χώρες της Ευρώπης, αλλά και στην Αμερική” είπε ο Περικλής.
Τα μέλη της Thessaloniki’s Makerspace αναζητούν τον ιδανικό χώρο που θα στεγάσει την ιδέα τους και φιλοδοξούν να δημιουργήσουν και το ανάλογο maker faire, που θα υποστηρίζει την λειτουργία του μέσα από ημερίδες, σεμινάρια και workshops, με τη συμμετοχή start up επιχειρήσεων, εταιριών, φοιτητικών ομάδων κ.ά.
Το makerspace είναι μία ευρέως διαδεδομένη πρακτική στο εξωτερικό, τόσο από πανεπιστήμια και ινστιτούτα που διαμορφώνουν εργαστηριακούς χώρους για τους φοιτητές τους και για νέους επιστήμονες, προκειμένου να τους δώσουν την δυνατότητα να φτάσουν από την “ιδέα” στην “πράξη”, όσο και για να έχουν την ευκαιρία μέσω του “προϊόντος” τους να μπουν στην αγορά εργασίας. Μέσα από έναν τέτοιο χώρο είναι πολύ πιο εύκολο οι επιχειρήσεις να βρουν λύσεις σε κάτι που αναζητούν, αλλά κυρίως είναι ένας πολύτιμος χώρος ακόμη και για start-up επιχειρήσεις, από τους ίδιους τους κατασκευαστές (fabricators).
Πηγή: ΑΠΕ