Ένα νέο ηλιακό σύστημα κυκλικής οικονομίας ανέπτυξαν οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Cambridge της Βρετανίας με επικεφαλής τον καθηγητή Έργουιν Ράισνερ του Τμήματος Χημείας. Το εν λόγω σύστημα μετατρέπει ταυτόχρονα τα πεταμένα πλαστικά και τα αέρια του θερμοκηπίου σε βιώσιμα καύσιμα και άλλα προϊόντα. Αυτό είναι ακόμη ένα σημαντικό βήμα για τη μετάβαση σε μια πιο αειφόρο και κυκλική οικονομία.
Οι ερευνητές δημοσίευσαν το συγκεκριμένο θέμα στο περιοδικό “Nature Synthesis” και ανέφεραν πως για πρώτη φορά μπορεί να δημιουργηθεί ένα κινούμενο από ηλιακή ενέργεια σύστημα που μπορεί να μετατρέψει δύο ξεχωριστά είδη αποβλήτων (πλαστικά και αέρια θερμοκηπίου) σε δύο διαφορετικά χημικά προϊόντα ταυτόχρονα που είναι χρήσιμα σε ποικίλες βιομηχανίες.
Ο αντιδραστήρας μπορεί να μετατρέψει το διοξείδιο του άνθρακα σε αέριο σύνθεσης (syngas), το οποίο αποτελεί βασικό συστατικό για βιώσιμα υγρά καύσιμα, ενώ τα πλαστικά μπουκάλια μετατρέπονται σε γλυκολικό οξύ που χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία καλλυντικών. Επίσης το σύστημα μπορεί εύκολα να παράγει άλλα προϊόντα, αν αλλάξει το είδος του χρησιμοποιούμενου καταλύτη.
Δείτε παρακάτω τη σχετική φωτό που έχει αντληθεί από το https://www.nature.com/articles/s44160-022-00196-0
«Η μετατροπή των αποβλήτων σε κάτι χρήσιμο μπορεί να γίνει μέσω της χρήσης της ηλιακής ενέργειας και αυτός είναι ο μείζονας στόχος της επιστημονικής έρευνας. Η πλαστική ρύπανση αποτελεί τεράστιο παγκόσμιο πρόβλημα και συχνά πολλά πλαστικά που πετούν οι πολίτες στους κάδους ανακύκλωσης, καίγονται ή καταλήγουν σε χωματερές », δήλωσε ο δρ Ράισνερ.
«Μία ηλιοκίνητη τεχνολογία που μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της πλαστικής ρύπανσης και ταυτοχρόνως των αερίων του θερμοκηπίου, μπορεί να συμβάλει καθοριστικά στην ανάπτυξη μιας κυκλικής οικονομίας » είπε ο ερευνητής Σουμπχατζίτ Μπατατσάρτζι.
Το νέο σύστημα
Το νέο σύστημα χρησιμοποιεί ως υλικό απορρόφησης του ηλιακού φωτός τον περοβσκίτη, μια πολλά υποσχόμενη εναλλακτική λύση σε σχέση με τα πυρίτιο για τις ηλιακές κυψέλες επόμενης γενιάς. Μια σειρά από διαφορετικούς καταλύτες μπορούν να συνδεθούν στον περοβσκίτη και καθορίζουν ποιο χημικό προϊόν τελικά θα παραχθεί από τη διαδικασία μετατροπής, κάτι που προσδίδει μεγάλη ευελιξία στο σύστημα.
Οι ερευνητές εξασφάλισαν νέα χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC) για να αναπτύξουν περαιτέρω το σύστημα τους μέσα στην επόμενη πενταετία. Απώτερος στόχος είναι η αξιοποίηση της μεθόδου στη μεγάλη κλίμακα ενός εργοστασίου ανακύκλωσης.
Όπως τόνισε ο Ράισνερ, «η ανάπτυξη μιας κυκλικής οικονομίας όπου κάνουμε χρήσιμα πράγματα από απόβλητα, αντί να τα πετάμε σε μια χωματερή, είναι ζωτική, αν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά την κλιματική κρίση και να προστατεύσουμε τον φυσικό κόσμο. Και η τροφοδότηση τέτοιων λύσεων από τον Ήλιο σημαίνει ότι το κάνουμε καθαρά και βιώσιμα».