Κάλεσμα
δημόσιου διαλόγου προς τους αγρότες, ώστε να συζητηθεί και να συνδιαμορφωθεί η θέση
της Ελλάδας για την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, απηύθυνε σήμερα
από το Κιλελέρ ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βασίλης Κόκκαλης.
Μιλώντας
σε εκδήλωση στα πλαίσια των εορτασμών για επέτειο της εξέγερσης του Κιλελέρ, ο
κ. Κόκκαλης τόνισε επίσης ότι είναι ανάγκη να συζητηθεί με τον αγροτικό κόσμο
και το ζήτημα του κατ’ επάγγελμα αγρότη.
«Κάνουμε
κάλεσμα από εδώ δημόσιου διαλόγου στους αγρότες και στο αγροτικό κίνημα να
συνδιαμορφώσουμε μαζί την θέση της χώρας μας για την αναθεώρηση της Κοινής
Αγροτικής Πολιτικής, η οποία πρέπει να συνδεθεί με την παραγωγή. Να
συνδιαμορφώσουμε μαζί για το ποιος θα είναι ο κατ’ επάγγελμα αγρότης. Θέλουμε
τους αγρότες μαζί, γιατί αυτή είναι ευθύνη της πολιτείας και της ηγεσίας του
υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, να θέσει τα διλλήματα που θα απασχολήσουν τον
αγροτικό χώρο», είπε ο υφυπουργός.
Ο
κ. Κόκκαλης επεσήμανε ότι η κυβέρνηση και το υπουργείο αντιμετωπίζουν τα
προβλήματα των αγροτών, όπως για παράδειγμα τα «κόκκινα δάνεια», ώστε να βρεθεί
μια λύση «προς όφελος των μικρών αγροτών», ενώ αναφέρθηκε και στο Πρόγραμμα
Αγροτικής Ανάπτυξης.
Επιχειρώντας
να απαντήσει στα ερωτήματα που αφορούν τον αγροτικό κόσμο, για το πώς φτάσαμε
έως εδώ, επικαλέστηκε μια αναφορά του προέδρου της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών,
Ν.Καραμούζη, ο οποίος -όπως είπε ο κ. Κόκκαλης- έχει χαρακτηρίσει χαμένη 10ετία
την περίοδο 1995 – 2005.
«Ήταν
χαμένη 10ετία διότι εισέρρευσαν κοινοτικοί πόροι τις τάξης των 500 δισ.ευρώ,
χωρίς όμως αυτά τα χρήματα να πάνε στον πρωτογενή τομέα. Οι κυβερνήσεις τότε
προσπαθούσαν να δανειστούν φτηνά, να μη φορολογούν τον πλούτο και να χρεώνουν
τον ελληνικό λαό. Τότε ήταν όλα τα δάνεια προς τα ΜΜΕ και τα κόμματα, τότε ήταν
και το πάρτι με τις μίζες στα εξοπλιστικά, στα φάρμακα, όμως τώρα οδηγούνται
στην δικαιοσύνη» σημείωσε.
Ο
κ. Κόκκαλης τόνισε ότι η κρίση επιδεινώθηκε «λόγω της μετάστασης», ενώ
επεσήμανε πως για να βγούμε από την κρίση πρέπει ένα υπάρξει ένα δίκαιο και
παραγωγικό μοντέλο και ένα «μοντέλο διακυβέρνησης που να μη στηρίζεται μόνο στα
ισχυρά οικονομικά συμφέροντα».