Έρχεται πολλές φορές που απλά η ζωή τα φέρνει έτσι. Να πρέπει να δώσεις έναν αγώνα σε περίοδο μεγάλης κρίσης με μόνη εναλλακτική να τον κερδίσεις. Σε αυτή τη δύσκολη θέση βρέθηκε ο Βασίλης Παππάς λίγο πριν από την κρίση του 2008.
Μαζί με τον συνέταιρό του Γκίντερ Μπονκ μόλις είχαν νοικιάσει στο Μόναχο γραφεία με τις οικονομίες τους και είχαν προσλάβει γύρω στα δέκα άτομα για το νέο τους εγχείρημα, την εταιρεία διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων Assenagon.
«Έγινε θαύμα»
Εμπειρία υπήρχε. Και επιτυχημένη προϋπηρεσία. Και οι δύο είχαν συνεργαστεί στην HypoVereinsbank σε αυτόν τον τομέα και είχαν πειστεί ότι μπορούσαν να πετάξουν με τα δικά τους φτερά. Η κρίση ήταν το τελευταίο που θα ήθελαν εκείνη την περίοδο. Θα σήμαινε ολοκληρωτική καταστροφή. «Ευτυχώς δεν χάσαμε την πίστη μας την ίδια περίοδο» θυμάται σήμερα χαμογελώντας. Και τότε έγινε ένα θαύμα. «Στο Λονδίνο δημιουργήθηκε η εταιρεία Source, αποτέλεσμα συνεργασίας 5 κολοσσών, των Goldman Sachs, Morgen Stanley, J.P Morgan Namura και η Bank of America και Merrill Lynch, που έψαχνε για ένα διαχειριστή των Exchange Trade Funds, των διαπραγματεύσιμων αμοιβαίων κεφαλαίων που εξέδιδε», μας λέει ο κ. Παππάς. «Κατά σύμπτωση ξέραμε και από διαχείριση αμοιβαίων και από παράγωγα, είναι η ζωή μας. Βρέθηκε λοιπόν κάποια γνωστή που είχε δουλέψει σε μας και μας σύστησε».
«Και ήρθαν. Τότε ήμασταν πολύ μικροί, μόλις 12 άτομα, αλλά κατάλαβαν ότι η ψυχή μας ήταν μέσα σε αυτήν τη δουλειά. Τελικά κερδίσαμε την εντολή να αναλάβουμε τη διαχείριση των χρημάτων αυτής της εταιρείας. Ξεκινήσαμε με 35 αμοιβαία κεφάλαια τον Μάρτιο του 2009 – μέχρι τότε είχαμε μόνο 3 μικρά αμοιβαία κεφάλαια – πήγαμε στα 35 και μέσα σε ούτε ένα χρόνο είχαμε ένα δις ευρώ να διαχειριστούμε, που ήταν και το πρώτο δις με το οποίο μπορούσαμε να πάμε σε πελάτες και να πούμε, είμαστε κάποιοι, μπορείτε να μας εμπιστευτείτε. Αυτό ήταν το θαύμα».
Assenagon, ασυναγώνιστος
Σήμερα η Assenagon ανήκει ανάμεσα στις τρεις μεγαλύτερες ανεξάρτητες επενδυτικές εταιρείες στη Γερμανία. Είναι ανεξάρτητη γιατί δεν υπάγεται στον έλεγχο μεγάλων χρηματοοικονομικών τραπεζών και οργανισμών, όπως είναι η DEKRA ή η Allianz. Η έδρα της είναι το Μόναχο, αλλά διατηρεί παραρτήματα στο Λουξεμβούργο, τη Φραγκφούρτη και ένα μικρότερο στη Ζυρίχη. Στο πελατολόγιό της ανήκουν σχεδόν αποκλειστικά θεσμικοί επενδυτές και πολύ λίγοι ιδιώτες που θέλουν να επενδύσουν σε αμοιβαία κεφάλαια. Διαχειρίζεται πάνω από 20 δις ευρώ και 100 με 110 διαφορετικά αμοιβαία κεφάλαια. Ένα success story ενός Έλληνα ομογενή που μετέτρεψε την κρίση σε ευκαιρία και δεν το έριξε στην γκρίνια και την μοιρολατρία. Εξ άλλου, αυτό είναι και το μότο της εταιρείας του, Assenagon ή ασυναγώνιστος, πάντα όρθιος και πρώτος στους αγώνες.
Η εκκίνηση από τα παιδικά του χρόνια έγινε υπό κακούς οιωνούς. Οι γονείς του από την Ήπειρο ήρθαν τη δεκαετία του 60 να δουλέψουν στη Γερμανία. Αλλά πολύ γρήγορα ο πατέρας του διαισθάνθηκε ότι το μέλλον της οικογένειας θα ήταν στη Γερμανία και έβαλε τον μικρό Βασίλη σε γερμανικό γυμνάσιο. «Δεν ήταν εύκολο, αλλά είχα πάντα τη φιλοδοξία να κάνω τους γονείς μου, την οικογένειά μου περήφανους», μας λέει σήμερα. «Η Ελλάδα μου έδωσε πολλά ανεκτίμητα στοιχεία. Μεγάλωσα σαν απόδημος Έλληνας της Γερμανίας, σκέφτομαι σαν απόδημος, είναι πολλοί σαν κι εμένα, μια ολόκληρη γενιά».
“Χρωστώ πολλά σε αυτήν τη χώρα”
Υπάρχει όμως κι ένα άλλο σημείο, στο οποίο ο Βασίλης Παππάς δίνει μεγάλη σημασία. «Έμαθα να είμαι ταπεινός. Έμαθα ότι χρωστάω πολλά σε αυτήν τη χώρα, τη Γερμανία, δεν με έκανε να αισθανθώ σαν ξένος. Ήξερα ότι ήμουν ξένος, ότι δεν ανήκα εδώ, αλλά κανείς δάσκαλος στο σχολείο δεν με έκανε να αισθανθώ σαν Ausländer, σαν Gastarbeiter. Aυτό με βοήθησε να αισθανθώ ότι κάτι χρωστάω σε αυτήν τη χώρα, κάτι θέλω να δώσω πίσω. Και σκεφτόμουν ότι εάν κάποιοι από μας καταφέρνουν να δημιουργήσουμε ένα καλό όνομα, θα συνεχίζουμε να είμαστε και ως λαός πολύ επιθυμητός. Γιατί πάντα αισθανόμουν ότι οι Έλληνες στη Γερμανία έχουν ένα πάρα πολύ καλό όνομα, μας αγαπούσαν, πράγμα το οποίο δεν μπορώ να πω για όλους τους λαούς. Υπήρχαν προκαταλήψεις».
Σήμερα ο Βασίλης Παππάς επισκέπτεται την Ελλάδα μόνο ως τουρίστας. Το ανοργάνωτο που παρατηρεί θα τον ενοχλούσε, εάν έπρεπε να ζήσει και να δουλέψει εκεί. Του είχε περάσει κάποτε από το μυαλό, επειδή οι νέοι είναι πολύ καλά καταρτισμένοι, μήπως έστηναν κάτι και εκεί, αλλά «είναι τόσο δύσκολο και πολύπλοκο με τους νόμους που τελικά το αφήσαμε».
«Η Ελλάδα χρειάζεται πλήρη διαγραφή χρεών»
Για την Ελλάδα πιστεύει ότι η χώρα δεν μπορεί να ξεπληρώσει τα χρέη της, γι αυτό χρειάζεται όχι μόνο κούρεμα, αλλά άφεση χρεών, πλήρης διαγραφή των δανείων. Και επιστροφή στη δραχμή. «Θα μας έδινε πολύ περισσότερη ελευθερία κινήσεων…νομίζω ότι πολλές εισαγωγές που κάναμε στην Ελλάδα ήταν πολυτελείας, ξαφνικά έβλεπες να κυκλοφορούν μεγάλα Πόρσε Καγιέν, τα χρειαζόμαστε;». Και θεωρεί τον τουρισμό και τις καλές καιρικές συνθήκες για την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας στρατηγικό πλεονέκτημα για να κάνει η χώρα μια νέα αρχή βγαίνοντας από την κρίση. Όπως έγινε στην αρχή και με τη Assenagon.
Πηγή: DW
στο 