Η µεγάλη απόσταση που χωρίζει την ελληνική πολιτική σκηνή από την κοινωνία µας όχι µόνον δεν έχει µειωθεί, όπως λογικά θα ανέµενε κανείς µετά από έξι δύσκολα χρόνια βαθιάς και πολύπλευρης κρίσης, αλλά, αντίθετα, διαρκώς διευρύνεται. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας µοιάζει να µην έχει καταλάβει και να µην έχει διδαχθεί τίποτε. Παραµένει προσηλωµένο στις ίδιες εκείνες συνήθειες και τακτικές που µας οδήγησαν στην ηθική, πολιτική και οικονοµική χρεοκοπία. Εξακολουθεί να λειτουργεί µε την παλαιοκοµµατική «λογική», τον φανατισµό και τους ξεπερασµένους κανόνες των δεκαετιών του 1980 και του 1990. Η «καρέκλα» και το στενά νοούµενο συµφέρον του κόµµατος και του αρχηγού είναι δυστυχώς και σήµερα στο επίκεντρο κάθε σχεδιασµού, κάθε απόφασης και κάθε κίνησης των ηγετικών οµάδων των πολιτικών παρατάξεων.
ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ ότι σε µια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για την ελληνική κοινωνία το πολιτικό σύστηµα περί άλλα τυρβάζει. Την ώρα που η φτώχεια και η ανεργία «πνίγουν» τα νοικοκυριά, που η υπερφορολόγηση σαρώνει ό,τι απέµεινε όρθιο από την πάλαι ποτέ κραταιά µεσαία τάξη και οι συνεχείς περικοπές ισοπεδώνουν τα πενιχρά εισοδήµατα των συνταξιούχων, το πολιτικό µας προσωπικό -µε πρωτοβουλία της κυβέρνησης- συζητά για την απλή αναλογική. Τη στιγµή που η πραγµατική οικονοµία στενάζει υπό το βάρος της έλλειψης ρευστότητας και οι επιχειρήσεις βιώνουν τραυµατικά τα capital controls, τα κόµµατα και οι ηγεσίες τους επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στον τρόπο εκλογής του Προέδρου της ∆ηµοκρατίας, στο plan Β του Βαρουφάκη και στο σχετικό βιβλίο του «µικρού» Galbraith…
ΟΛΑ ΑΥΤΑ συµβαίνουν ενώ το Ιδρυµα Οικονοµικών και Βιοµηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) προβλέπει για τη φετινή χρονιά νέα συρρίκνωση της ελληνικής οικονοµίας κατά 1%, καθώς τα δηµοσιονοµικά µέτρα που ψήφισε και εφαρµόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αναµένεται να έχουν µεγαλύτερη επίπτωση απ’ ό,τι το 2015. Εξέλιξη βέβαια αναµενόµενη από τους πολίτες, οι οποίοι ρωτήθηκαν πρόσφατα, στο πλαίσιο του «Οικονοµικού Βαρόµετρου» του Εµπορικού και Βιοµηχανικού Επιµελητηρίου Αθηνών (ΕΒΕΑ), πώς αξιολογούν τις κυβερνητικές αποφάσεις για τα φορολογικά και τα ασφαλιστικά και απάντησαν σε ποσοστό 89% ότι πιστεύουν πως αυτές θα οδηγήσουν την οικονοµία σε ύφεση. Μόλις το 6% θεωρούν ότι µπορεί να φέρουν ανάπτυξη! Το χειρότερο είναι ότι το 78% των πολιτών δηλώνουν βέβαιοι ότι θα χρειασθούν επιπρόσθετα µέτρα για να επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν τεθεί. Παράλληλα, το 69% όσων συµµετείχαν παραδέχονται ότι δεν θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις για το 2016! Το ποσοστό αυτό είναι 10% µεγαλύτερο από ό,τι ήταν σε αντίστοιχο ερώτηµα που τέθηκε τον Φεβρουάριο του 2014…
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι η κοινωνία δεινοπαθεί. Τα ποσοστά της ακραίας φτώχειας και της ανεργίας -ιδίως των νέων- παραµένουν εξαιρετικά υψηλά. Και βέβαια οι άνεργοι, οι υποαπασχολούµενοι, οι χειµαζόµενοι ελεύθεροι επαγγελµατίες, οι εισοδηµατικά εξουθενωµένοι συνταξιούχοι, οι µικροµεσαίοι επιχειρηµατίες που προσπαθούν µε νύχια και µε δόντια να αποφύγουν το λουκέτο περιµένουν από την κυβέρνηση, αλλά και από την αντιπολίτευση, να συζητήσουν, να συνεννοηθούν και να λάβουν αποφάσεις για τα µεγάλα και τα σηµαντικά προβλήµατα της ελληνικής κοινωνίας. Οχι για το πώς θα κατατµηθούν οι εκλογικές περιφέρειες, ούτε για το µπόνους εδρών του πρώτου κόµµατος. Ιδίως µάλιστα όταν γνωρίζουν ότι το εκλογικό νοµοσχέδιο που προωθεί η σηµερινή κυβέρνηση είναι εξαιρετικά πιθανό να οδηγήσει σε ακόµη µεγαλύτερη δυσκολία συνεννόησης των πολιτικών δυνάµεων και εποµένως σε ακόµη µεγαλύτερη πολιτική αστάθεια τη χώρα.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΙΠΕΙ σήµερα από την πολιτική µας ζωή δεν είναι η απλή αναλογική! Αυτό που λείπει είναι η απλή… λογική! Το πολιτικό µας σύστηµα πρέπει επιτέλους να εξέλθει από τον άρρωστο µικρόκοσµό του, να εγκαταλείψει τους φθηνούς µικροκοµµατικούς υπολογισµούς και τα παρασκηνιακά «µαγειρέµατα» και να ασχοληθεί µε τα πραγµατικά προβλήµατα των Ελλήνων. Να δηµιουργήσει τις προϋποθέσεις για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δηµιουργία νέων θέσεων εργασίας. Να προετοιµάσει την επιστροφή της χώρας στην τραπεζική «κανονικότητα» και να διευκολύνει την πρόσβαση των επιχειρήσεων στον τραπεζικό δανεισµό. Να αναστηλώσει το κοινωνικό κράτος που καταρρέει και να αποκαταστήσει τις βασικές παροχές πρόνοιας. ∆ιαφορετικά, ας είναι βέβαιοι ότι ο λαός διαθέτει plan Β… Θα τους «ξηλώσει» όλους!