Η χώρα µας βρίσκεται για άλλη µια φορά, το τελευταίο διάστηµα, µπροστά σε κρίσιµες προκλήσεις, αλλά και σε µεγάλους κινδύνους, για το παρόν και το µέλλον της. Η ελληνική κοινωνία καλείται και πάλι να επωµισθεί βαρύ κόστος για την εφαρµογή του τρίτου κατά σειράν επαχθούς µνηµονίου, που της επέβαλαν οι δανειστές, από το 2010 µέχρι σήµερα. Και βέβαια οι νέες, άγριες αυτές επιβαρύνσεις βρίσκουν τα νοικοκυριά πλήρως εξουθενωµένα από τις προηγούµενες περικοπές και µειώσεις. Και ακριβώς για αυτό προκαλούν απελπισία και κατάθλιψη. Η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων είναι πλέον µηδενική, ενώ οι αµοιβές της µεγάλης πλειονότητας των πολιτών έχουν φθάσει σε επίπεδα που δεν εξασφαλίζουν ούτε καν την αξιοπρεπή διαβίωση των ίδιων και των οικογενειών τους. Πώς, λοιπόν, να «καταλάβουν» και πώς να αντέξουν αυτή τη νέα σκληρή επιδροµή στα ασθενικά εισοδήµατά τους;
ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ είναι ότι οι αναγκαστικές και παράλογες «θυσίες», στις οποίες για πολλοστή φορά εξαναγκάζονται να υποβληθούν µισθωτοί και συνταξιούχοι, είναι θυσίες χωρίς ελπίδα… Οι πολίτες βλέπουν τις περιουσίες που αυτοί και οι οικογένειές τους δηµιούργησαν µε δεκαετίες σκληρής δουλειάς να καταρρέουν, τους µισθούς και τις συντάξεις τους να εξανεµίζονται, τις παροχές υγείας να υποβαθµίζονται, αλλά δεν βλέπουν ούτε σε τι αποσκοπεί, ούτε τι αποδίδει για τη χώρα και για το κοινωνικό σύνολο αυτή η βίαιη και εν πολλοίς απάνθρωπη υποτίµηση της ποιότητας ζωής τους. Αλλωστε, µετά από έξι χρόνια διαρκούς και εξαντλητικής λιτότητας γνωρίζουν πλέον ότι αυτή η πολιτική δεν οδηγεί πουθενά. Η συνεχής αύξηση φόρων και εισφορών, για τα συνήθη υποζύγια, την ώρα που η φοροδιαφυγή και η εισφοροαποφυγή επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελµατιών «βασιλεύουν» στη χώρα µας και η έκδοση νόµιµης απόδειξης θεωρείται σπάνιο και ξεχωριστό γεγονός, είναι προφανές ότι δεν έχει κανένα νόηµα… Ουκ αν λάβοις παρά του µη έχοντος! Οσο και αν ανέβουν οι συντελεστές του ΦΠΑ, τα δηµόσια έσοδα δεν πρόκειται να ενισχυθούν, αν δεν υπάρξουν σοβαρός έλεγχος και ισχυρή πολιτική βούληση για την καταπολέµηση της εκτεταµένης και προκλητικής φοροδιαφυγής, που αποτελεί πλέον εθνικό σπορ!
ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, αν διαβάσετε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ που δηµοσιεύει σήµερα η Realnews, στο οικονοµικό της ένθετο, για τη µελέτη του υπουργείου Εργασίας σε σχέση µε τα ασφαλιστικά ταµεία θα διαπιστώσετε ότι, παρά τις µεγάλες θυσίες τις οποίες επιβάλλει το νοµοσχέδιο που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή, αυτά θα συνεχίσουν να έχουν µεγάλα ελλείµµατα και εποµένως η µείωση των συντάξεων θα είναι διαρκής… Και βέβαια το σκηνικό της κοινωνικής απελπισίας και της εθνικής κατάθλιψης συµπληρώνουν οι απόψεις τεσσάρων διακεκριµένων καθηγητών Οικονοµικών, που, µιλώντας σήµερα στη Real Money, υπογραµµίζουν ότι «το πρόγραµµα δεν βγαίνει», ότι «τα µέτρα δεν φέρνουν πλέον έσοδα στα ταµεία», ότι «είναι αδύνατο να επιτευχθεί ο στόχος του 3,5% για το πρωτογενές πλεόνασµα του 2018» και ότι «το µήνυµα που στέλνουν οι νέοι εξοντωτικοί συντελεστές φορολόγησης σε συνδυασµό µε τους νέους συντελεστές εισφοράς κοινωνικής αλληλεγγύης είναι: µην επενδύετε, µη δουλεύετε και φοροδιαφεύγετε όποτε µπορείτε»!
ΕΙΝΑΙ, λοιπόν, προφανές ότι ο µόνος τρόπος για να αντιµετωπισθεί αυτή η δυσοίωνη εικόνα και για να αναταχθεί το βαρύ και καταθλιπτικό κλίµα που επικρατεί σήµερα στην ελληνική κοινωνία είναι η επιστροφή της οικονοµίας µας στην ανάπτυξη. Είναι, επιτέλους, η ώρα να αυξήσουµε το εθνικό µας εισόδηµα! Να µεγαλώσει η πίτα! Να ανοίξουν νέες επιχειρήσεις και να δυναµώσουν οι υπάρχουσες, για να υπάρξουν κέρδη και για τα δηµόσια ταµεία! Να δηµιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, να υπάρξουν νέες εισφορές και νέα έσοδα για τους ασφαλιστικούς οργανισµούς! ∆εν υπάρχει άλλος δρόµος για να πάψουµε να τρώµε τις σάρκες µας και για να βγούµε απο τον φαύλο κύκλο της εθνικής κατάθλιψης και της κοινωνικής απελπισίας! Για να γίνει, όµως, αυτό απαιτείται σχέδιο! Από τη στήλη αυτή ζητούµε εδώ και χρόνια επίµονα την κατάρτιση ενός σοβαρού, αξιόπιστου και αποτελεσµατικού εθνικού σχεδίου ανάπτυξης. Το έχουν υποσχεθεί κατά καιρούς όλα τα κόµµατα που βρέθηκαν στην εξουσία, µετά το 2009… Μήπως, λοιπόν, ήρθε η ώρα να συνεννοηθούν και να το δροµολογήσουν, παραµερίζοντας τις κοµµατικές διαφορές και τα προσωπικά τους συµφέροντα, όσο ακόµη υπάρχει χρόνος; Το λαϊκό ξέσπασµα είναι κοντά… Και όταν έρθει, θα τους «ξηλώσει» όλους!
στο 