‘Αρθρο του Μάνου Κρανίδη *
Αναμφίβολα, από το 2010 η ελληνική οικονομία έχει εισέλθει σε μια αδιάκοπη Οδύσσεια. Μια πραγματική ομηρική περιπέτεια χωρίς τέλος, η οποία προέκυψε ως τιμωρία για την πλασματική, άλογη, σοβιετικού τύπου δομή της τα τελευταία 40 έτη, με πυλώνες τον κομματισμό, την αναξιοκρατία, την πελατειακή ρουσφετολογία και την διαφθορά.
Σήμερα η οικονομία και κοινωνία πάλι αντιμετωπίζουν μια κρίσιμη στιγμή, η οποία, αναλογικά του Οδυσσειακού μαρτυρίου, θυμίζει το στενό της Σκύλας και της Χάρυβδης. Δύο μυθικά «τέρατα» που στη σύγχρονη στιγμή μπορούν να ταυτιστούν παντοιοτρόπως.
Σε κάθε όμως οικονομία, ανεξαρτήτως δομή νομίσματος, κλασσικές μορφές τους είναι η πλήρη αβεβαιότητα και η ελάχιστη ρευστότητα, δύο εμβληματικές παγίδες κάθε προοπτικής και πραγμάτωσης της υγιούς ανάπτυξης.
Η σημερινή κυβέρνηση, μαζί με όλο το πολιτικό σύστημα, οφείλει και μπορεί να αποφύγει τις δύο αντιαναπτυξιακές παγίδες και μεθοδικά να οδηγήσει στην μεσοπρόθεσμη εξομάλυνση τους. Η άναρχη διέλευση από το στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης, δηλαδή η άτακτη απροετοίμαστη ρήξη, την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, δεν είναι λύση αλλά μια τραγική κατάληξη με πιθανό τον αποδεκατισμό της οικονομίας και την διάλυση της κοινωνικής συνοχής όπως αναλογικά συνέβη στο καράβι και στο πλήρωμα του Ομηρικού Οδυσσέα.
Γιατί, μέσα στα άλλα αρνητικά, η ρήξη θα εκτοξεύσει δυσθεώρητα την αβεβαιότητα και θα αποτελειώσει βραχυπρόθεσμα την ρευστότητα. Η οικονομία θα αποσυντεθεί με άμεσους κινδύνους την πλήρη κατάρρευση ακόμη και της ελάχιστης κοινωνικής διαβίωσης, εκμηδενίζοντας αυτές τις αμυδρές αλλά απτές προοπτικές βραχυπρόθεσμης και μεσοπρόθεσμης ανασυγκρότησης.
Αντίθετα η σύναψη μιας συμφωνίας, έστω και τώρα, θα αποφύγει την Σκύλλα και την Χάρυβδη, αφού θα καταλαγιάσει την αβεβαιότητα και θα προσθέσει τμηματικά στην ρευστότητα. Θα δώσει το απαιτούμενο ωφέλιμο χρόνο για προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεις στην οικονομία, σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις στην οικονομία και στο κράτος, στον περιορισμό της σπατάλης δημοσίων δαπανών και επιτέλους στην σύνταξη ενός εθνικού σχεδίου ανάπτυξης, ρεαλιστικού και τολμηρού, με κυρίαρχες πηγές πλούτου την εξωστρέφεια, την καινοτομία, και την αξιοποίηση όλων των προφανών ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της Ελλάδας.
Τα λάθη των τελευταίων ετών είναι πολλά, των τελευταίων 4 μηνών επίσης. Οι καθυστερήσεις των αποφάσεων και των ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων είναι μοιραίες, αλλά ακόμη υπάρχει ελπίδα, όπως διατράνωνε η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία. Όμως η πραγμάτωση της ελπίδας προϋποθέτει πρώτα να δημιουργηθεί νέος πλούτος και δίκαια κατανεμημένη ενίσχυση των εισοδήματών στη φάση μίας νέας υγιούς ανάπτυξης.
Η αποφυγή της διέλευσης από το στενό της Σκύλλας και της Χάρυβδης είναι η λύση, για αυτό μια άμεση συμφωνία με τους θεσμούς και αξιοποίηση της νέας ευκαιρίας για δημιουργίας ενός εφικτού ρεαλιστικού σχέδιού ανάπτυξης, άμεσα εφαρμόσιμου για μια ελεύθερη ανταγωνιστική οικονομία και αξιοκρατική κοινωνία.
Η κοινωνία δεν αντέχει άλλη ύφεση, ούτε νέα δεινά κάθε Σκύλλας ή Χάρυβδης, ούτε πολιτικές ιδεοληψίες αλλά ζητά χωρίς καμία χρονοτριβή να φτάσει στην Ιθάκη της υγιούς βιώσιμης ανάπτυξης.
* Ο Μάνος Κρανίδης είναι Πολιτικός Μηχανικός ΕΜΠ, MSc Πολιτική και Διοίκηση Carnegie Mellon University,ΗΠΑ
ΤΕΧΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ-ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΕΡΓΩΝ Ε.ΚΡΑΝΙΔΗΣ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ «KRAMA PROPERTY”
Πρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Ακινήτων Βορειοανατολικών Προαστίων Αττικής (ΕΝΙΒΟΠΑ)