Άρθρο του Κωνσταντίνου Β. Κόλλια *
Το θέμα του ελληνικού δημόσιου χρέους το συζητάμε καθ΄ όλη τη διάρκεια της επταετίας των μνημονίων, που εφαρμόζονται στη χώρα.
Άλλωστε, αυτό που ονομάζουμε ελληνική κρίση, είναι στην ουσία κρίση χρέους.
Από το δημόσιο χρέος ξεκίνησε.
Και για το ίδιο θέμα δυστυχώς συζητάμε ακόμα.
Γιατί οι δανειστές δεν επείγονταν – και εξακολουθούν να μη βιάζονται – να δώσουν οριστική λύση στο θέμα.
Και δεν πρόκειται να δώσουν οριστική και ξεκάθαρη λύση, αν δεν δουν ότι το τοπίο και πολιτικά είναι ξεκάθαρο στο συγκεκριμένο θέμα.
Πώς μπορεί να συμβεί αυτό;
Μόνο αν κυβέρνηση και αντιπολίτευση, το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, κάτσουν γύρω από το ίδιο τραπέζι και συμφωνήσουν σε μια πρόταση από ελληνικής πλευράς.
Ώστε να βρεθούμε όλοι μαζί απέναντι στους δανειστές και να διαπραγματευτούμε την καλύτερη δυνατή λύση.
Γιατί πράγματι χρειαζόμαστε μια οριστική και ξεκάθαρη λύση για το χρέος.
Διότι μόνο έτσι θα απελευθερωθεί η οικονομία από το συγκεκριμένο άγος, ώστε να δοθεί ώθηση στον παρονομαστή, στη σχέση χρέους προς ΑΕΠ.
Προσοχή, όμως !
Η όλη συζήτηση για το ελληνικό δημόσιο χρέος δε θα πρέπει να μας αποπροσανατολίζει από το βασικό στόχο για την ελληνική οικονομία, που είναι η επιστροφή σε βιώσιμη και σταθερή ανάπτυξη.
Ουδείς διαφωνεί ότι το συγκεκριμένο μέγεθος χρειάζεται αναδιάρθρωση.
Για να φτάσουμε, όμως, εκεί, πρέπει να περάσουμε από μια σειρά άλλων επιτευγμάτων.
Το θέμα της εύρεσης κοινού τόπου, λοιπόν, είναι σημαντικό, γιατί ενισχύει την αξιοπιστία της χώρας προς το εξωτερικό και προς όσους ξένους θέλουν να επενδύσουν στη χώρα μας.
Τα παραδείγματα της Κύπρου και της Πορτογαλίας είναι χαρακτηριστικά και τα πλέον διδακτικά για εμάς.
Χρειαζόμαστε, λοιπόν:
1. Σταθερά πρωτογενή πλεονάσματα, αλλά με ρεαλιστικούς και επιτεύξιμους στόχους
2. Εφαρμογή μακροχρόνιων και βιώσιμων μεταρρυθμίσεων, που θα απελευθερώσουν την οικονομία από βαρίδια και θα βάλουν ένα τέλος στη δημιουργία νέου χρέους.
3. Εφαρμογή πολιτικών, που θα οδηγήσουν τάχιστα την οικονομία στην ανάπτυξη, ώστε να αυξηθεί ο παρονομαστής.
Με αυτές τις πολιτικές, θα χτίσουμε ένα υγιές παραγωγικό μοντέλο, θα βελτιωθούν τα νούμερα της οικονομίας, και, τότε, θα μπορέσουμε πολύ πιο εύκολα να διαπραγματευθούμε την ουσιαστική ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.
Οποιαδήποτε άλλη επικονιωνιακή σπουδή για συζήτηση γύρω από το θέμα, χωρίς να έχουμε διορθώσει τις παθογένειες του ελληνικού παραγωγικού και οικονομικού μοντέλου, μόνο κακό κάνει και επιδεινώνει ακόμα περισσότερο την εικόνα της χώρας προς το εξωτερικό και την κατάσταση της οικονομίας.
* Ο Κωνσταντίνος Β. Κόλλιας είναι Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Πηγή: ΑΠΕ
στο 