του Μανώλη Γλέζου
Εδώ και δύο δεκαετίες, κεντρικό σημείο της ενωτικής δράσης μας, όπως είναι γνωστό, αποτελεί η υπόθεση των γερμανικών οφειλών. Ειδικά μετά τη σύσταση του ΕΣΔΟΓΕ (Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα), το 1996, η δράση αυτή απέκτησε πιο οργανωμένο χαρακτήρα, με πολλές δημόσιες παρεμβάσεις και εκδηλώσεις, καθώς και πυκνή αρθρογραφία.
ΤΕΣΣΕΡΙΣ ήταν οι πυλώνες αυτών των διεκδικήσεων:
Α. Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο.
Β. Οι επανορθώσεις για την καταστροφή της εθνικής οικονομίας της Ελλάδας.
Γ. Οι κλαπέντες αρχαιολογικοί θησαυροί.
Δ. Οι οφειλές προς τους πολίτες.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ πρώτοι αφορούσαν και αφορούν οφειλές προς το Δημόσιο, ενώ ο τέταρτος οφειλή προς ιδιώτες, κυρίως απογόνους των κάθε είδους θυμάτων του Γ΄ Ράιχ. Όμως και οι τέσσερις αυτοί πυλώνες στήριξαν διαχρονικά το δίκαιο αίτημα του ελληνικού λαού, που πλήρωσε όσο κανένας άλλος τη ναζιστική θηριωδία. Και το στήριξαν ισότιμα. Για μας περισσότερη αξία είχε και έχει, ενδεχομένως, η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών μας που άρπαξαν οι ναζί από μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, γιατί σε αυτούς συμπυκνώνεται ο πολιτισμός μας, ένας πολιτισμός χιλιάδων χρόνων. Κι αν η επιστροφή του αναγκαστικού δανείου έγινε κάποιες φορές «σημαία» του αγώνα μας, αυτό οφείλεται στο ότι η αρπαγή των αγαθών, που κρύβεται πίσω από τους αριθμούς, κόστισε στην Ελλάδα τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς από πείνα.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ
στο 