Ένα πρόβλημα που έμεινε επί δεκαετίες κρυμμένο κάτω από το χαλί, ταλαιπωρώντας χιλιάδες ιδιοκτήτες αγροτικής γης, αναδεικνύει η πρόοδος του έργου των δασικών χαρτών.
Τα στοιχεία για το ποσοστό των δασωμένων αγρών στους κυρωμένους και αναρτημένους δασικούς χάρτες, ζήτημα που θα αποτελέσει την επόμενη μεγάλη πρόκληση για το εγχείρημα της ολοκλήρωσής τους, παρουσίασε ο Σταύρος Τσιλίκουνας, προϊστάμενος της Διεύθυνσης Δασικών Έργων και Υποδομών του υπουργείου Περιβάλλοντος.
“Το ζήτημα των δασωμένων αγρών αποτελεί μια κατάφωρη αδικία που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, Τη στιγμή που λαμβάνονται αλλεπάλληλα μέτρα για τους καταπατητές και για όσους έχουν εκχερσώσει εκτάσεις, οι ιδιοκτήτες αυτοί έχουν εγκαταλειφθεί” τονίζει στο Έθνος ο δασολόγος Ηλίας Αποστολίδης, προσθέτοντας ότι “αφορά χιλιάδες ιδιοκτήτες όχι μόνο σε περιοχές στις οποίες η αξία των γεωτεμαχίων είναι κυρίως συναισθηματικά, αλλά και σε περιοχές όπως η Αράχωβα, η Αγοριανή, η Γραβιά με μεγάλη αξία”. Το πρόβλημα είναι οξύ και στα νησιά, όπου ως δασική έκταση έχει χαρακτηριστεί το μεγαλύτερο τμήμα ολόκληρων νησιών όπως της Πάτμου ή της Σύμης.
Στις περιοχές με υψηλό ποσοστό δασωμένων αγρών συγκαταλέγονται η Αρκαδία, με 12,8%, η Μεσσηνία με 12,6%, ο Πειραιάς (νησιά) με 9,7%, τα Ιωάννινα με 7,2%, η Λακωνία και η Αχαΐα με 6,8% και η Δράμα με 5,7%. Μεταξύ των “πρωταθλητών” στις αντιρρήσεις είναι ο Πειραιάς με 14,7% και η Λακωνία με 11,3%.
Αντίστοιχα στις περιοχές με τα χαμηλότερα ποσοστά δασωμένων αγρών συγκαταλέγονται η Λάρισα, η Πιερία και η Χαλκιδική, ενώ από τα μεγαλύτερα ποσοστά εκχερσωμένων δασικών εκτάσεων έχει η Ηλεία με ποσοστό 8,3%, το οποίο αποδίδεται στη μεγάλη πίεση για αγροτική δραστηριότητα παλαιότερα.
Ανάμεσα στις προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος συγκαταλέγονται:
– Η υποχρεωτική παραδοχή του δασικού χαρακτήρα της έκτασης από τον ενδιαφερόμενο και η οριστική χωροθέτηση χρήσεων γης στην περιοχή.
– Η επίλυση του ζητήματος χρήσης των εκτάσεων και όχι του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
– Η διαφοροποίηση των επιβαλλόμενων περιορισμών για δάση και δασικές εκτάσεις και συγκεκριμένα η παραδοχή ότι τα δάση προστατεύονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.
– Κανένας περιορισμός στους εγκαταλελειμμένους αγρούς
– Η επανακαλλιέργεια της έκτασης, εφόσον αυτή δεν προκαλεί προβλήματα στο οικοσύστημα
– Η αντικατάσταση της έκτασης με άλλη, με τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη
– Η αποζημίωση του ιδιοκτήτη με χρήματα που θα συγκεντρωθούν σε ειδικό ταμείο από τα έσοδα που θα προκύψουν από τους καταπατητές δασικών εκτάσεων. Προϋπόθεση, βέβαια, για την οποιασδήποτε μορφής αποζημίωση ή αντικατάσταση είναι η εκτίμηση της αξίας της έκτασης.
Πηγή: Εφημερίδα Έθνος
στο 