«Βατερλό» με τα «μπλοκάκια», οι πέντε γκρίζες ζώνες

1 Μεταθέτει το βάρος και την ευθύνη της ασφάλισης και του επιμερισμού των εισφορών στον εργαζόμενο; απασχολούμενο σε 1 έως 2 εργοδότες. Ο ασφαλισμένος οφείλει να αναγράψει στο Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (ΔΠΥ) που εκδίδει στον 1 ή στους εργοδότες ότι υπάγεται στην ευνοϊκή ρύθμιση επιμερισμού των εισφορών δηλώνοντας, αν έχει, τη δεύτερη εργασία του (ενδεχομένως και τις αποδοχές του). Αν δεν τον πράξει, ο εργοδότης του δεν θα έχει υποχρέωση να καταβάλει τις αναλογούσες εργοδοτικές εισφορές παρά την πρόβλεψη του νόμου και της εγκυκλίου.

2 Δεν προβλέπει κανένα στάδιο ελέγχου ούτε στην περίπτωση που τα δύο μέρη συμφωνήσουν να μην επιμεριστούν οι εισφορές (δηλαδή να μην αναγραφεί στο ΔΠΥ η υπαγωγή στην ευνοϊκή ρύθμιση και να μην δηλώσει ο εργοδότης τον εργαζόμενο στην Ανακεφαλαιωτική Περιοδική Δήλωση) ούτε κι αν, στην πορεία, «διαρραγεί» η εργασιακή σχέση και ο εργαζόμενος ζητήσει εκ των υστέρων την αναδρομική καταβολή των εργοδοτικών εισφορών.

3 Απαιτεί τον ουσιαστικό χαρακτηρισμό της εργασιακής σχέσης με κριτήρια που, όμως, δεν είναι σαφή: Το εισόδημα θα πρέπει να προέρχεται από την άσκηση «διαρκούς – και όχι ευκαιριακής – επαγγελματικής δραστηριότητας» και είναι αμφίβολο αν τα δύο μέρη μπορούν αυθεντικά και νόμιμα να την χαρακτηρίσουν.

4 Δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για τον «κλονισμό» της εργασιακής σχέσης είτε μέσω της βίαιης αναθεώρησης των όρων αμοιβής (έμμεση μείωση του «μισθού» κατά 22% λόγω της μετακύλισης του κόστους της εργοδοτικής εισφοράς στον εργαζόμενο) είτε ακόμη και μέσω της λύσης της συνεργασίας, σε περίπτωση διαφωνίας.

5 «Ανοίγει» θέμα άνισης μεταχείρισης των αυτοαπασχολουμένων ? ελεύθερων επαγγελματιών αφού μοναδικό κριτήριο που τίθεται είναι ο αριθμός των εργοδοτών στους οποίους παρέχεται η εργασία και όχι για παράδειγμα το ύψος των εισοδημάτων που αποκτώνται από την επαγγελματική δραστηριότητα σε 1, 2 ή και 3 εργοδότες μέσα στο ίδιο έτος.

Πηγή: Ημερησία