Όπως είναι γνωστό με πρόσφατη
νομοθετική ρύθμιση, όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες, επιστήμονες κλπ έχουν οφειλή στον ΕΦΚΑ έως 20.000 ευρώ, μπορούν να υποβάλουν αίτηση συνταξιοδότησης και
το οφειλόμενο ποσό να παρακρατείται από τα ποσά συντάξεων που θα τους
απονεμηθούν.
Γράφει ο δικηγόρος, Δημήτρης Μπούρλος
Η ρύθμιση αυτή αφορά κυρίως στους επιστήμονες (γιατρούς, μηχανικούς, δικηγόρους), όπου το ποσό από 15.000
ευρώ ανήλθε στα 20.000 ευρώ. Αφορά όμως
και στους λοιπούς ελεύθερους επαγγελματίες γιατί με τη νέα ρύθμιση, με έμμεσο
τεχνικό τρόπο, αυξάνεται το ποσό που μπορεί να συμψηφισθεί, παρότι ως
συνολικό ποσό, το δυνάμενο να συμψηφισθεί, παραμένει στα 20.000 ευρώ, όπως
ήταν και πριν. Το θέμα είναι όμως ότι
παρότι έγιναν οι βελτιώσεις αυτές, που αποσκοπούν στη διευκόλυνση των
συνταξιούχων αλλά και την επιτάχυνση των απονομών των συντάξεων, μέχρι σήμερα
δεν έχει εκδοθεί εγκύκλιος που να δίδει πράσινο φως στις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ να
υλοποιήσουν τις νέες ρυθμίσεις.
Έτσι
λοιπόν υπάρχουν εκκρεμείς συντάξεις καθ΄ όλα ώριμες προς έκδοση συνταξιοδοτικών
αποφάσεων που δεν ολοκληρώνονται, ακριβώς γιατί δεν έχει εκδοθεί η σχετική
εγκύκλιος από τον ΕΦΚΑ. Είναι κάτι το
οποίο κατ΄ επανάληψη επισημαίνουμε, ότι δηλαδή η βελτίωση στον χρόνο απονομής
των συντάξεων δεν είναι μόνο θέμα των διευθύνσεων και τμημάτων απονομών. Είναι ζήτημα συνολικής εύρυθμης και οργανωμένης λειτουργίας του ΕΦΚΑ, που δεν
περιορίζεται μόνο στην απονεμητική διαδικασία.
Το παράδειγμα με την εγκύκλιο στην οποία αναφερθήκαμε δεν είναι το
μόνο. Υπάρχουν πολλές λειτουργίες που
πρέπει να βελτιωθούν, να οργανωθούν προς μια κατεύθυνση απλοποίησης, ώστε να
εμφανισθούν αποτελέσματα βελτίωσης, στα οποία προσδοκά και η πολιτική ηγεσία
του Υπουργείου και η Διοίκηση του ΕΦΚΑ.
Επανερχόμενοι πάντως στο πρόβλημα των οφειλών των ελευθέρων επαγγελματιών,
πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτές και λόγω πανδημίας δυστυχώς διογκώνονται. Υπάρχουν δε πολλοί, που είτε δεν εντάχθηκαν
στην ιδιαίτερα ευνοϊκή ρύθμιση των 120 δόσεων του 2019, είτε εντάχθηκαν και την
απώλεσαν, με αποτέλεσμα σήμερα να εμφανίζουν οφειλές που υπερβαίνουν κατά πολύ
το όριο των 20.000 ευρώ, που βεβαίως σημαίνει ότι θα πρέπει, αν θέλουν να
συνταξιοδοτηθούν, να καταβάλλουν εφάπαξ το ποσό οφειλής που υπερβαίνει το όριο
αυτό, κάτι που αναμφίβολα δεν ανταποκρίνεται στις παρούσες οικονομικές τους
δυνατότητες.
Είναι βέβαιο ότι
ανατρέχοντας στο παρελθόν, οι συνεχόμενες ευνοϊκές ρυθμίσεις οφειλών υπέσκαψαν
την ισορροπημένη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού μας συστήματός, όμως αν δεν
υπάρχει μια ιδιαίτερη πρόβλεψη και πρόνοια την περίοδο και λόγω της πανδημίας,
τότε υπό ποιες συνθήκες και όρους θα δικαιολογείτο ένας εξορθολογισμένος
καθορισμός των οφειλών (περιορισμός προσθέτων τελών και επιβαρύνσεων) και μια
προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες της σημερινής πραγματικότητας δυνατότητα
αποπληρωμής, του συνόλου των οφειλών.
