Την έκπτωση του ΦΠΑ που βαρύνει το κόστος διατροφής των εργαζομένων -σε εκπλήρωση νόμιμης υποχρέωσης των επιχειρήσεων- από τις δαπάνες, αποφάσισε το Συμβούλιο της Επικρατείας υποστηρίζοντας ότι η αντίθετη νομοθετική πρόβλεψη (νόμος 1642/1986) προσκρούει στην ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία.
Το Β΄ Τμήμα του ΣτΕ, έκρινε ότι η διάταξη εκείνη, του άρθρου 23 του νόμου 1642/1986, σύμφωνα με την οποία αποκλείεται η δυνατότητα έκπτωσης του ΦΠΑ που βαρύνει το κόστος τροφής των εργαζομένων, σε εκπλήρωση νόμιμης υποχρέωσης της επιχείρησης, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 2 της έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1997 και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί.
Ακόμη, το ΣτΕ έκρινε ότι το δικαίωμα προς έκπτωση αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του μηχανισμού ΦΠΑ και δεν μπορεί, κατ’ αρχήν, να περιοριστεί. Σκοπός του συστήματος των εκπτώσεων, είναι η πλήρης απαλλαγή του επιχειρηματία από το βάρος του οφειλομένου ή καταβληθέντος ΦΠΑ, στο πλαίσιο όλων των οικονομικών δραστηριοτήτων του.
Επίσης, αναφέρει το ΣτΕ, ότι κατά τη διάταξη του άρθρου 101 του Κώδικα Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, με την οποία κυρώθηκε η 68/1946 Διεθνής Σύμβαση Εργασίας «περί τροφοδοσίας των πληρωμάτων», η τροφοδοσία του πληρώματος του πλοίου αποτελεί νόμιμη υποχρέωση, η οποία βαρύνει τον εφοπλιστή και κατά συνέπεια «ο ΦΠΑ εισροών που επιβάλλεται επί της δαπάνης για την εν λόγω τροφοδοσία πρέπει να δύναται να τύχει εκπτώσεως από το ΦΠΑ των εκροών, που οφείλει να καταβάλει η τελευταία».