Απώλειες διαφορετικών ταχυτήτων θα υποστούν για πολλοστή φορά 900.000 κύριες συντάξεις ενώ δεν αποκλείεται το ψαλίδι να φτάσει και στις επικουρικές συντάξεις, σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί η μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1% του ΑΕΠ.
Μέχρι τώρα έχει επανυπολογιστεί περίπου το 50% των συντάξεων (πλην ΟΓΑ), δηλαδή κοντά στο ένα εκατομμύριο. Οι επανυπολογισμοί αυτοί “δείχνουν” ότι οι προσωπικές διαφορές , αν δεν τεθεί «ταβάνι» προστασίας φτάνουν ακόμα και το 40%.
Το ΔΝΤ σε αντίθεση με τους ευρωπαίους εταίρους δεν έχει δεχτεί το «ταβάνι» προστασίας, σημείο που αποτελεί “αγκάθι” στο νέο πέμπτο κατά σειρά κύκλο της διαπραγμάτευσης. «Αυτό που διαπραγματευόμαστε και νομίζω ότι θα μπορέσουμε να το κερδίσουμε είναι να υπάρξει ένα ποσοστό προστασίας της σύνταξης, δηλαδή ένα ανώτατο όριο απομείωσης της προσωπικής διαφοράς, ώστε να μην υπάρχουν πολύ μεγάλες μεταβολές» επιβεβαίωσε χθες σε συνέντευξή της η υπουργός εργασίας κ. Έφη Αχτσιόγλου.
Η υπουργός υπογράμμισε ότι η μείωση των συντάξεων αφορά το 30% των συνταξιούχων. Όπως ανέφερε στις χαμηλές συντάξεις δεν θα υπάρξουν προσωπικές διαφορές ενώ δεν πρόκειται να θιγούν οι μέσες συντάξεις του ΙΚΑ.
Η κυβέρνηση έχει αποδεχθεί, ήδη από το Eurogroup της 7ης Απριλίου στη Μάλτα, την εξοικονόμηση 1,8 δισ. ευρώ (1% του ΑΕΠ) το 2019 μέσω της περικοπής της προσωπικής διαφοράς στις κύριες συντάξεις.
Στην περίπτωση που το ψαλίδι φτάσει και στις επικουρικές στο στόχαστρο αναμένεται να τεθούν περίπου 100.000 επικουρικές συντάξεις, που είχαν «γλιτώσει» το περασμένο καλοκαίρι.
Η κ. Αχτσιόγλου επισήμανε ότι δεν τίθεται ζήτημα αλλαγής επικουρικών συντάξεων, εφόσον το 1% θα προκύψει από τις προσωπικές διαφορές στις κύριες συντάξεις. Η ίδια σημείωσε ότι «το υπουργείο σχεδιάζει πρόγραμμα ενίσχυσης και επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών των ανθρώπων που έχουν μισθωτή εργασία, αλλά ασφαλίζονται με μπλοκάκι. Αυτό θα στοχεύει σε νέους εργαζόμενους αλλά θα επεκταθεί και περαιτέρω, ανάλογα με τα κονδύλια που θα διατεθούν».
Στα εργασιακά, το κείμενο των θεσμών αναφέρει ρητώς ότι έως το τέλος του προγράμματος θα συνεχίσουν να ισχύουν όσα αποφασίστηκαν με τα προηγούμενα μνημόνια. Μάλιστα, ξεκαθαρίζεται ότι δεν θα αποκατασταθούν η επεκτασιμότητα των κλαδικών συμβάσεων και σε επιχειρήσεις που δεν τις υπογράφουν, καθώς και η αρχή της ευνοϊκότερης ρύθμισης, που προβλέπει ότι η κλαδική σύμβαση υπερισχύει της επιχειρησιακής αν έχει καλύτερους όρους για τον εργαζόμενο. Ωστόσο δεν υπάρχει κάποια αναφορά για το τι θα ισχύσει μετά το τέλος του προγράμματος. Επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να καταγραφεί στη συμφωνία ότι μετά το 2018 θα επανέλθουν έστω και υπό προϋποθέσεις οι ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Σε ό,τι αφορά τις ομαδικές απολύσεις το όριο των απολύσεων δεν αυξάνεται. Ωστόσο καταργείται το δικαίωμα βέτο του υπουργείου Εργασίας και η όλη διαδικασία θα εποπτεύεται από το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας.