Το Δημόσιο υποχρεούται να αποζημιώνει με τεράστια ποσά χιλιάδες ιδιοκτήτες ακινήτων που δεν κατόρθωσαν επί σειρά ετών να αξιοποιήσουν τον τίτλο Mεταφοράς Συντελεστή Δόμησης (ΜΣΔ), τον οποίο τους έχει δώσει μεν η Πολιτεία και τον έχουν στα χέρια τους, αλλά λόγω των αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που επί σειρά ετών κρίνουν αντισυνταγματικό το νομοθετικό πλαίσιο της ΜΣΔ, δεν μπορούν να αξιοποιήσουν τον τίτλο ο οποίος παραμένει «νεκρός».
Αντίθετα, το Δημόσιο, δεν υποχρεούται να καταβάλει στους κατόχους «νεκρών» τίτλων ΜΣΔ διαφυγόντα κέρδη και αποζημίωση για αδικαιολόγητο πλουτισμό του Δημοσίου.
Εδώ και δεκαετίες στο πέρασμα τους οι κυβερνήσεις θεσμοθετούν συνεχώς αντισυνταγματικούς νόμους ΜΣΔ, οι οποίοι μπλοκάρονται κατ΄ επανάληψη από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώ την ίδια στιγμή χιλιάδες πολίτες που έχουν τους τίτλους αυτούς ως αντάλλαγμα, καθώς δεν επιτρεπόταν να κτίσουν το διατηρητέο ή το ρυμοτομούμενο ακίνητό τους κ.λπ., παρέμειναν εγκλωβισμένοι και με χαμένες τις ακίνητες περιουσίες τους, κάτω από το αδιάφορα βλέμμα των κυβερνώντων.
Έτσι, στο πλαίσιο αυτό το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο υποχρέωσε το Δημόσιο να καταβάλει σε ιδιοκτήτη οικοπέδου το ποσό των 447.418 ευρώ, που μαζί με τους νόμιμους τόκους έφτασε στο 1.137.000 ευρώ, καθώς ο τίτλος της ΜΣΔ που του είχε δοθεί παρέμενε γράμμα κενό επί 21 ολόκληρα χρόνια, λόγω της αντισυνταγματικότητας όλων των νόμων για την ΜΣΔ.
Μέσα στο εγκεκριμένο σχέδιο πόλεως του Δήμου Ελευσίνας πολίτης είχε οικόπεδο 6.600 τ.μ. Όμως, με αποφάσεις τόσο της νομαρχίας Αττικής όσο και του ΥΠΕΧΩΔΕ το επίμαχο οικόπεδο, χαρακτηρίστηκε ως χώρος πρασίνου. Κάτι που αυτόματα σηματοδότησε την υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη του.
Ο ιδιοκτήτης στη συνέχεια ζήτησε, αντί για την καταβολή αποζημίωσης, να λάβει τίτλο δικαιώματος ΜΣΔ. Πράγματι, αφού έγιναν οι αναγκαίες νομοθετικές ενέργειες, δηλαδή εκδόθηκε σχετική απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ και καταρτίστηκε σε συμβολαιογράφο η σχετική πράξη συναίνεσης, εκδόθηκε υπέρ του ιδιοκτήτη τίτλος ΜΣΔ.
Δεν πρόλαβε όμως ο ιδιοκτήτης να κρατήσει στα χέρια του τον τίτλο ΜΣΔ, ήρθε η Ολομέλεια του ΣτΕ και έκρινε για ακόμη μια φορά αντισυνταγματικό το νομοθετικό πλαίσιο της μεταφοράς συντελεστή δόμησης (νόμος 2300/1995).
Κατόπιν αυτού, το ΥΠΕΧΩΔΕ εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία ανεστάλη γενικά η εφαρμογή των διατάξεων για τη ΜΣΔ, όπως ανεστάλη και η «εκτέλεση των τίτλων ΜΣΔ οι οποίοι είχαν ήδη εκδοθεί, προκειμένου να συνταχθεί νέο θεσμικό πλαίσιο εναρμονισμένο προς τις συνταγματικές επιταγές, όπως αυτές καθορίστηκαν από την απόφαση του ΣτΕ».
Μετά από αυτή την εξέλιξη, μηδενίστηκε η αξία του τίτλου της ΜΣΔ, αφού μετά την απόφαση του ΣτΕ, ήταν άκυρος ως αντισυνταγματικός και δεν μπορούσε πλέον να το χρησιμοποιήσει. Έτσι, προσέφυγε στην Δικαιοσύνη υποστηρίζοντας ότι υπέστη ζημιά η οποία ήταν ίση με την αξία του οικοπέδου του, που ανερχόταν στα 532.433 ευρώ.
Επιπρόσθετα ζήτησε να του καταβληθούν 111.794 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη. Και αυτό γιατί, εάν εκμίσθωνε το ακίνητό του από το διάστημα της χορήγησης του τίτλου ΜΣΔ μέχρι την ημέρα κατάθεσης της αγωγής (δηλαδή για διάστημα 21 μηνών), θα εισέπραττε, λόγω της μεγάλης έκτασης και της προνομιακής θέσης του, το ποσό των 111.794 ευρώ.
Παράλληλα, ζήτησε να του καταβληθεί αποζημίωση 644.149 ευρώ σύμφωνα με τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του Δημοσίου.
Αρχικά, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών έχασε την δικαστική μάχη στο σύνολό της και άσκησε έφεση.
Αντίθετα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών αποφάνθηκε ότι πρέπει να λάβει αποζημίωση για «την αδυναμία του να πραγματοποιήσει τη ΜΣΔ στο ωφελούμενο ακίνητο, εξαιτίας του ότι ο τίτλος για τη ΜΣΔ που χορηγήθηκε από τον ΥΠΕΚΑ ήταν παράνομος, λόγω αντιθέσεως προς τις διατάξεις του Συντάγματος των διατάξεων του ν. 2300/1995, με βάση τις οποίες είχε εκδοθεί ο τίτλος αυτός».
Το Εφετείο ακόμη αποφάνθηκε ότι η αποζημίωση που δικαιούται να λάβει είναι ίση με την αντικειμενική αξία του ακινήτου του, δηλαδή 447.424 ευρώ.
Όμως, από τα Διοικητικά Δικαστήρια δεν έγινε δεκτή η αξίωση του για διαφυγόντα κέρδη (καταβολή 21 μισθωμάτων) και για αποζημίωση περί αδικαιολογήτου πλουτισμού του Δημοσίου, αναφέρει η Ημερησία.
Με τη σειρά του το Ελληνικό Δημόσιο άσκησε αναίρεση στο ΣτΕ κατά της εφετειακής απόφασης.
Το Β΄ Τμήμα απέρριψε την αναίρεση του Δημοσίου και επικύρωσε την εφετειακή απόφαση. Οι σύμβουλοι Επικρατείας αποφάνθηκαν ότι ο τίτλος για τη ΜΣΔ «ήταν παράνομος, λόγω αντιθέσεως προς τις διατάξεις του Συντάγματος των διατάξεων του ν. 2300/1995, με βάση τις οποίες είχε εκδοθεί» και επομένως «θεμελιώνεται αξίωση για αποζημίωση λόγω της παρανομίας τίτλου ΜΣΔ».