Η δέσμευση που θέλει να πετύχει το ΔΝΤ, από την κυβέρνηση, για μελλοντικές μειώσεις στις κύριες συντάξεις, εάν διατηρηθούν οι στόχοι για πρωτογενή πλεονάσματα στα επίπεδα του 3,5% του ΑΕΠ, «φωτογραφίζει» την κατάργηση του μοντέλου της προσωπικής διαφοράς.
Το… εφεύρημα Κατρούγκαλου για να διασωθούν προς το παρόν οι κύριες συντάξεις, παρά τον επανυπολογισμό τους, είναι πιθανό να καταρρεύσει σαν «χάρτινος πύργος», για να περιοριστεί η συνταξιοδοτική δαπάνη έως 300 εκατ. ευρώ ετησίως.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο όμως, θα προκύψουν περικοπές, που ανά περίπτωση θα κυμανθούν από 5-20% στις κύριες συντάξεις.
Το μέτρο της προσωπικής διαφοράς θεσπίστηκε με το νέο νόμο για το Ασφαλιστικό, είναι έμπνευση του τέως υπουργού Εργασίας κ. Γιώργου Κατρούγκαλου και θα βρίσκεται εν ισχύ έως το τέλος του 2018. Αφορά όλες τις κύριες συντάξεις που είναι υποχρεωτικό να επανυπολογιστούν έως τον Σεπτέμβριο της επόμενης χρονιάς.
Κάτι τέτοιο όμως σημαίνει ότι, στις περιπτώσεις εκείνες που σύμφωνα με το νέο τρόπο υπολογισμού, που περιλαμβάνει αισθητά χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης, όσες κύριες συντάξεις προκύψουν να είναι μικρότερες από τις σημερινές, τότε ενεργοποιείται η «προσωπική διαφορά» και διατηρούνται στα ίδια επίπεδα.
Όμως αυτόματα, τόσο οι δικαιούχοι συνταξιούχοι, όσο κυρίως οι Φορείς Κύριας Ασφάλισης, εν προκειμένω ο ΕΦΚΑ που θα λειτουργεί από την 1η Ιανουαρίου, θα γνωρίζουν το τμήμα εκείνο της σύνταξης, που θα μπορεί να περικοπεί, για να ισορροπήσει το σύστημα, εάν ζητηθεί κάτι τέτοιο από τους θεσμούς.
Άρα, στην ουσία, η προσωπική διαφορά δεν θα κάνει τίποτα περισσότερο, παρά να αναδείξει ποιο ποσό σύνταξης θα κινδυνεύσουν οι συνταξιούχοι να χάσουν από το 2019 και μετά. Βέβαια, πρέπει η κυβέρνηση να αποδεχτεί να χάσει το bonus της προσωπικής διαφοράς, για να κλείσει η β’ φάση της αξιολόγησης του τρέχοντος προγράμματος.
Αυτό σημαίνει ότι η όποια μελλοντική παρέμβαση, θα είναι γνωστή από τώρα ότι θα συμβεί για τους περισσότερους από τους 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχους.