Φορολογική επιβάρυνση ανάλογη ενός διαμερίσματος 50 ετών στην Κυψέλη «απολαμβάνουν» οι κάτοχοι υπερπολυτελών εξοχικών κατοικιών εκατοντάδων τετραγωνικών μέτρων, που αξίζουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.
Πρόκειται για μία από τις βασικότερες στρεβλώσεις και αδικίες στον τρόπο με τον οποίο έχει δομηθεί και επιβάλλεται ο ΕΝΦΙΑ, αλλά και ο συμπληρωματικός φόρος, ο οποίος αφορά τους κατόχους αστικών ιδιοκτησιών αξίας τουλάχιστον 200.000 ευρώ.
Ετσι, οι πολυτελείς εξοχικές κατοικίες που βρίσκονται και φέτος, περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά τα τελευταία χρόνια, στο επίκεντρο της αγοραστικής ζήτησης από το εξωτερικό, επί της ουσίας «επιδοτούνται» φορολογικά, εις βάρος των αστικών ιδιοκτησιών, που συχνά είναι πλήρως απαξιωμένες και οι κάτοχοί τους αδυνατούν να τις πωλήσουν, ακόμα και σε «συμβολικές» τιμές.
Αυτό προκύπτει από έρευνα της «Κ», που συγκρίνει το ύψος του ΕΝΦΙΑ μεταξύ διαμερισμάτων 100 τ.μ. σε επιλεγμένες περιοχές της Αττικής και πολυτελών εξοχικών ακινήτων σε δημοφιλείς παραθεριστικούς προορισμούς (με βάση στοιχεία από αγγελίες μεσιτών).
Στο πλαίσιο αυτό προκύπτει ότι ακόμα και στη Μύκονο, μία από τις ακριβότερες αγορές εξοχικών κατοικιών, το κόστος του ΕΝΦΙΑ είναι από εφάμιλλο έως και πολύ χαμηλότερο από τον αντίστοιχο φόρο που πληρώνει (κατ’ αναλογία με την επιφάνεια του ακινήτου) ένα διαμέρισμα στην Αθήνα.
Για παράδειγμα, μια πωλούμενη βίλα αξίας 4 εκατ. ευρώ στη νότια πλευρά της Μυκόνου, επιφάνειας περίπου 500 τ.μ., πληρώνει ετήσιο ΕΝΦΙΑ μόλις 1.350 ευρώ, δηλαδή 2,7 ευρώ/τ.μ., όταν σε περιοχές του κέντρου, όπως η Κυψέλη, με τιμές πώλησης διαμερισμάτων 40.000-70.000 ευρώ, το αντίστοιχο ποσό κυμαίνεται μεταξύ 3,5-3,7 ευρώ/τ.μ. Αντίστοιχα, στις Σπέτσες εξοχική κατοικία 190 τ.μ. πληρώνει 1,24 ευρώ/τ.μ., όταν ένα διαμέρισμα 100 τ.μ. στα Πατήσια επιβαρύνεται με τριπλάσιο φόρο, της τάξεως των 3,6 ευρώ/τ.μ.
Πρόκειται για μία από τις πιο χαρακτηριστικές αδικίες του συγκεκριμένου φόρου, που εδράζεται στην αδυναμία της Πολιτείας να φορολογήσει με διαφορετικό και δικαιότερο τρόπο τα εκτός σχεδίου ακίνητα που έχουν μεγάλη εμπορική αξία, λόγω της τοποθεσίας και των χαρακτηριστικών τους.
Σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντίνο Σιδερή, αναλυτή της εταιρείας παροχής υπηρεσιών ακινήτων Algean Property, η οποία έχει σημαντική παρουσία στην αγορά πολυτελών εξοχικών κατοικιών, «ο λόγος που ο φόρος των εξοχικών κατοικιών είναι τόσο χαμηλός, οφείλεται στο ότι στα νησιά, το 90% των ακινήτων που πωλούνται είναι εκτός σχεδίου, με αποτέλεσμα οι αντικειμενικές τιμές με βάση τις οποίες υπολογίζεται ο ΕΝΦΙΑ, να είναι εξαιρετικά χαμηλές».
Οπως τονίζει ο κ. Σιδερής, στη Μύκονο, σε πολλές περιπτώσεις πωλούνται εξοχικά ακίνητα 250 τ.μ. υψηλών ποιοτικών προδιαγραφών με ετήσιο φόρο που κινείται μεταξύ των 1.000-1.500 ευρώ, που σε αναλογία με την επιφάνεια του ακινήτου είναι αντίστοιχος ή και χαμηλότερος από ένα διαμέρισμα στην Αθήνα.
Σημειωτέον δε ότι ο φόρος αυτός στις πολυτελείς εξοχικές κατοικίες επιβάλλεται επί ακινήτου του οποίου η εμπορική, δηλαδή η πραγματική αξία, είναι κατά κανόνα έως και τρεις φορές μεγαλύτερη της αντικειμενικής. Από την άλλη πλευρά, οι εξοχικές κατοικίες στην Ελλάδα είναι και οι πλέον ελκυστικές για τους ξένους αγοραστές εξαιτίας και του πολύ χαμηλού φόρου που τις συνοδεύει.
Πηγή: Καθημερινή
στο 