Φορολογικό κίνητρο και ανάσα 20ετίας δίνει η κυβέρνηση στις τράπεζες
για να προχωρήσουν σε γενναίες αναδιαρθρώσεις και διαγραφές «κόκκινων» δανείων
με τη νομοθετική ρύθμιση για τον αναβαλλόμενο φόρο που αναμένεται να κατατεθεί
σύντομα στη Βουλή.
Συγκεκριμένα οι τράπεζες θα μπορούν να συμψηφίσουν με φόρους
τη ζημιά που θα υποστούν από το «κούρεμα» ή τις μεταβιβάσεις «κόκκινων» δανείων
σε βάθος 20ετίας, αντί της 5ετίας που ισχύει σήμερα.
Οι δανειστές έδωσαν το «πράσινο φως» να προχωρήσει η
νομοθετική ρύθμιση, που αποτελούσε αίτημα των τραπεζών, και την οποία ετοιμάζει
το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να ψηφιστεί σε σύντομο χρόνο από τη Βουλή.
Σύμφωνα με όσα ισχύουν σήμερα οι τράπεζες αν προχωρήσουν σε
διαγραφές καθυστερούμενων δανείων ακόμη και στην περίπτωση που έχουν σχηματίσει
ειδικές προβλέψεις πιστωτικού κινδύνου για το 100% του δανείου μπορούν να
συμψηφίσουν μέρος της ζημίας εντός 5ετίας.
Οι τράπεζες ζητούσαν το χρονικό διάστημα του συμψηφισμού να
είναι μεγαλύτερο καθώς η 5ετία λειτουργούσε σαν τροχοπέδη στην επίτευξη του
στόχου μείωσης των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων κατά 38% έως το τέλος του
2019.
Διότι όπως προβλέπει η συμφωνία τους με τον Ενιαίο Εποπτικό
Μηχανισμό (SSM) και τα NPEs θα
πρέπει να μειωθεί κατά 40,2 δις. ευρώ, πέρα από τις ρυθμίσεις, οι τράπεζες θα
πρέπει, σύμφωνα με το Έθνος, να προχωρήσουν και σε διαγραφές δανείων, ύψους
13,9 δις. ευρώ και εκ των πραγμάτων η φορολογική απόσβεση της ζημιάς των 14 δις.
ευρώ, πολύ δύσκολα μπορεί να πραγματοποιηθεί εντός 5ετίας.
Στόχος λοιπόν είναι να αντιμετωπιστούν οι απώλειες των
εποπτικών κεφαλαίων, λόγω της αδυναμίας συμψηφισμού των ζημιών, με μελλοντικά
κέρδη της επόμενης πενταετίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες το άρθρο για την αναβαλλόμενη
φορολογία των τραπεζών θα προβλέπει ότι η χρεωστική διαφορά λόγω πιστωτικού
κινδύνου η οποία προκύπτει από τη διαγραφή χρεών οφειλετών τους, εκπίπτει από
τα ακαθάριστα έσοδά τους σε 20 ισόποσες ετήσιες δόσεις αρχής γενομένης από τη
χρήση στην οποία πραγματοποιήθηκε η διαγραφή του χρέους ή η μεταβίβαση του
δανείου ή της πιστωτικής αντιστοίχως.
Η χρεωστική διαφορά ισούται με το συνολικό ποσό διαγραφής
μειον τους μη εγγεγραμμένους τόκους, οι οποίοι και δεν εγγράφονται ή
αντιστοίχως, με το ποσό της ζημιάς στην περίπτωση μεταβίβασης δανείων ή
πιστώσεων.
Στην περίπτωση όμως που μια τράπεζα δεν μπορεί να εμφανίσει
ζημιές και επομένως δεν μπορεί να συμψηφίσει την αναλογούσα αναβαλλόμενη
φορολογική απαίτηση, ενεργοποιείται η εγγύηση του Δημοσίου, το οποίο πρέπει να
καλύψει υποχρεωτική αύξηση κεφαλαίου της τράπεζας.
U�4 ��