Πολλές ελληνικές βιοτεχνίες έχουν ήδη προσαρμοστεί σε ανακυκλώσιμες σακούλες και δεν θα υπάρξουν απώλειες θέσεων εργασίας, ενώ θα μειωθούν οι εισαγωγές από τρίτες χώρες σύμφωνα με την εκτίμηση της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ) με αφορμή ότι από την 1η Ιανουαρίου 2018 η Ελλάδα εναρμονίστηκε με το ευρωπαϊκό πλαίσιο και σταματά τη δωρεάν διάθεση πλαστικής σακούλας από τα σούπερ μάρκετ και όλα τα εμπορικά καταστήματα.
Στο μεταξύ, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης επισημαίνει σε δηλώσεις του στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ότι δεν κατανοεί τον λόγο σε ένα περιβαλλοντικό τέλος να υπάρχουν εξαιρέσεις εφόσον αυτές δεν είναι οικολογικές ενώ ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας Κωνσταντίνος Μίχαλος προτείνει η ελληνική πολιτεία να προβεί σε μία εκστρατεία για την καλλιέργεια περιβαλλοντολογικής συνείδησης στους Έλληνες καταναλωτές καθώς όπως σημειώνει «το σκεπτικό της Ευρωπαϊκής οδηγίας είναι ο περιορισμός των ανεπανόρθωτων βλαβών που δημιουργεί η χρήση του πλαστικού στο περιβάλλον και όχι η οικονομική επιβάρυνση των Ευρωπαίων καταναλωτών».
Από την πλευρά της και η αναπληρώτρια Συνήγορος Καταναλωτή και Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Κέντρου Καταναλωτή Ελλάδας Αθηνά Κοντογιάννη, σημειώνει με αφορμή τη νέα καταναλωτική συνήθεια που μπήκε στη ζωή των Ελλήνων, ότι «η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στην κουλτούρα του Έλληνα καταναλωτή έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης».
Συγκεκριμένα, σε δήλωσή του ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Βασίλης Κορκίδης σημειώνει τρία σημεία που απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή στο θέμα του περιβαλλοντικού τέλους στις πλαστικές σακούλες:
– Στις πλαστικές σακούλες με πάχος μέχρι 50 μm (μικρόμετρα), χρεώνεται περιβαλλοντικό τέλος.
– Πλαστικές σακούλες με πάχος από 50 μm έως 70 μm δεν επιβαρύνονται με περιβαλλοντικό τέλος, αλλά είναι υποχρεωτική η τιμολόγηση τους στον πελάτη.
– Εξαιρέσεις: Για πολύ λεπτές σακούλες, μικρότερες των 15 μικρόμετρων δεν χρεώνεται περιβαλλοντικό τέλος μόνο στην περίπτωση που απαιτούνται για λόγους υγιεινής ή παρέχονται ως πρωτογενής συσκευασία χύμα (χύδην) τροφίμων. Εξαιρούνται οι βιοαποδομήσιμες / λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Εξαιρούνται από το τέλος οι σακούλες που διατίθενται από περίπτερα και υπαίθριο εμπόριο.
Όπως σημειώνει ο κ. Κορκίδης: «Το περιβαλλοντικό τέλος φαίνεται να βάζει τέλος στη δωρεάν διάθεση της πλαστικής σακούλας και προφανώς και στην εκτεταμένη χρήση της. Το ερώτημα είναι γιατί σε ένα περιβαλλοντικό τέλος πρέπει πάντα να υπάρχουν εξαιρέσεις εάν δεν είναι οικολογικές. Το θετικό είναι ότι πολλές ελληνικές βιοτεχνίες έχουν ήδη προσαρμοστεί σε ανακυκλώσιμες σακούλες και δεν θα υπάρξουν απώλειες θέσεων εργασίας, ενώ θα μειώσουν τις εισαγωγές από τρίτες χώρες».
Ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθήνας Κωνσταντίνος Μίχαλος δήλωσε σχετικά με το θέμα: «από 1/1/2018 εφαρμόζεται και στη χώρα μας η οδηγία που εξέδωσε το 2015 η ΕΕ, που προβλέπει τη χρέωση της πλαστικής σακούλας από τα καταστήματα προς τους καταναλωτές με στόχο τον περιορισμό της κατανάλωσής της. Το σκεπτικό της οδηγίας αυτής είναι ο περιορισμός των ανεπανόρθωτων βλαβών που δημιουργεί η χρήση του πλαστικού στο περιβάλλον και όχι βέβαια η οικονομική επιβάρυνση των ευρωπαίων καταναλωτών».
Και προσθέτει ότι «θα ήταν επιθυμητό και η ελληνική πολιτεία να προβεί σε μία εκστρατεία για την καλλιέργεια περιβαλλοντολογικής συνείδησης στους Έλληνες καταναλωτές, προτάσσοντας τα μεγάλα οφέλη που θα προκύψουν από τον περιορισμό της χρήσης της πλαστικής σακούλας, τα οποία εξοβελίζουν το όποιο κόστος προκύπτει από το επιβαλλόμενο περιβαλλοντολογικό τέλος για την αγορά κάθε πλαστικής σακούλας».
Επίσης, όπως επεσήμανε σε δήλωσή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια Συνήγορος Καταναλωτή και Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Κέντρου Καταναλωτή Ελλάδας Αθηνά Κοντογιάννη: «Η ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στην κουλτούρα του Έλληνα καταναλωτή έχει πολλά περιθώρια βελτίωσης. Είναι αναγκαίο να ευαισθητοποιηθούν περαιτέρω οι καταναλωτές σε σχέση με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της χρήσης πλαστικής σακούλας μεταφοράς και να αλλάξει, ιδίως μέσω ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων για τα παιδιά, η εσφαλμένη καταναλωτική νοοτροπία ότι το πλαστικό είναι ένα ακίνδυνο υλικό χαμηλού κόστους».
στο 