Ως δαπανηρή υπόθεση αποδεικνύεται η μείωση της εξάρτησης της Νορβηγίας από το
πετρέλαιο και η εκπλήρωση των προεκλογικών υποσχέσεων για την πρωθυπουργό της χώρας, Erna Solberg.
Πιο αναλυτικά, οκτώ
μήνες, προτού οι Νορβηγοί πολίτες κατευθυνθούν προς την κάλπη, σπάνιζαν οι
ενδείξεις πως η μεγαλύτερη παραγωγός αργού πετρελαίου της Δυτικής Ευρώπης “έχτιζε” βιώσιμες
εναλλακτικές στην πετρελαϊκή βιομηχανία της.
Λίγο μετά την ανάληψη
των καθηκόντων της εξουσίας
2013, η κυβέρνηση της Solberg είδε τα σχέδια της να μην υλοποιούνται, καθώς η χώρα επλήγη από
τη χειρότερη ”βουτιά” των τιμών του πετρελαίου εδώ και μια γενιά. Ωστόσο η κ. Solberg
αγωνιζόταν να διατηρήσει το ύψος της
παραγωγής πετρελαίου.
Για να προωθηθεί μια
πιο διαφοροποιημένη οικονομία, το Συντηρητικό Κόμμα έχει επικεντρωθεί μέχρι
στιγμής στη μείωση των φόρων αλλά και στην ενίσχυση των δημοσίων δαπανών,
γεγονός που αποδίδεται κατά ένα μεγάλο μέρος στον διόλου ευκαταφρόνητο κρατικό
κορβανά από το πετρέλαιο.
Η κυβέρνηση σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει για δεύτερη συνεχή
χρονιά το ποσό των 880 δισ. δολαρίων από
το κρατικό ταμείο διαχείρισης πλούτου αλλά και να δαπανήσει 226 δισ. κορόνες (27 δισ.
δολάρια) από τα έσοδα του πετρελαίου, ποσό που αντιστοιχεί σχεδόν στο 8% της
οικονομίας της.