Σε παλαιότερες εποχές χρηματιστηριακής ευφορίας πολλοί έλεγαν ότι το “συνοικέσιο” ανάμεσα στο χρηματιστήριο του Λονδίνου (LSE) και της Φρανκφούρτης (Deutsche Börse) ήταν “θέλημα Θεού”. Κι έτσι να ήταν κάποτε, η συγχώνευση, την οποία είχε αναγάγει σε υπόθεση πρεστίζ ο επικεφαλής του χρηματιστηρίου της Φρανκφούρτης, Κάρστεν Κένγκετερ, σκόνταψε τελικά στα …επίγεια και κυρίως στο Brexit.
Οι εμπνευστές του εγχειρήματος είχαν ανακηρύξει το Λονδίνο σε κύρια έδρα του υπό ίδρυση ευρωπαϊκού υπερ-χρηματιστηρίου, μη συνυπολογίζοντας την πιθανότητα αρνητικής έκβασης του βρετανικού δημοψηφίσματος, που θέτει τη Βρετανία εκτός ενιαίας Ευρώπης. Τώρα ο Κένγκετερ, ο οποίος από τότε που ανέλαβε το “τιμόνι” στη Φρανκφούρτη τον Ιούνιο του 2015 έκανε ό,τι μπορούσε για να προωθήσει τη συγχώνευση, θα έχει δύσκολο έργο.
Μέχρι σήμερα ο γερμανός χρηματιστής, που είχε σταδιοδρομήσει στην επενδυτική τραπεζική πριν αναλάβει το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης, δεν κουραζόταν να επαναλαμβάνει ότι “η Φρανκφούρτη βρίσκεται σε έναν σκληρό, παγκόσμιο ανταγωνισμό και χρειάζεται συμμάχους”. Προσπαθούσε να αποστομώσει τους σκεπτικιστές με το επιχείρημα ότι “ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τη Φρανκφούρτη είναι να μείνει άπραγη”, γιατί σε αυτή την περίπτωση απλώς θα παρακολουθεί τις εξελίξεις και τελικά θα υποκύψει στον ανταγωνισμό εξ΄ Αμερικής. Και σήμερα; “Η Deutsche Börse έχει όλα τα εφόδια για να επιτύχει στον παγκόσμιο ανταγωνισμό με άλλα χρηματιστήρια”, δηλώνει αίφνης ο Κένγκετερ.
Αναμενόμενο το “ναυάγιο”
Η αλήθεια είναι ότι το “ναυάγιο” της συγχώνευσης διαφαινόταν ήδη από τον Μάρτιο, όταν το LSE αρνήθηκε να εκπληρώσει τον κύριο όρο που είχε θέσει η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν για να εγκρίνει τη σύμπραξη Λονδίνου-Φρανκφούρτης, δηλαδή την πώληση της ιταλικής πλατφόρμας συναλλαγών MTS.
Μετά από αυτό, ο Κάρστεν Κένγκετερ, διαβλέποντας τις εξελίξεις, δήλωνε στις τηλεοπτικές κάμερες ότι “η στασιμότητα δεν αποτελεί επιλογή, θα προσπαθήσουμε να επαναφέρουμε τη Deutsche Börse στην κορυφή, γιατί εκεί ανήκει. Αυτός είναι ο στόχος μας”. Ωστόσο τα βήματα για την επίτευξη του στόχου δεν ειναι πλέον ιδιαίτερα φιλόδοξα: την 1η Μαρτίου το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης εγκαινίασε την πλατφόρμα Scale για την καλύτερη πρόσβαση μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων στις αγορές, ενώ δύο μέρες αργότερα ανακοίνωσε την εξαγορά της αμερικανικής πλατφόρμας προθεσμιακών συναλλαγών Nodal Exchange με στόχο να εισέλθει στην αγορά ενέργειας των ΗΠΑ.
Όμως το μεγάλο άλμα ματαιώνεται. Και μάλιστα για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια: τον Μάιο του 2000 η πρώτη απόπειρα συγχώνευσης είχε προσκρούσει στη φιλαρέσκεια των στελεχών του LSE, που έλεγαν ότι δεν αποδέχονται αμελητέο τίμημα για ένα χρηματιστήριο που χρονολογείται από το 1698. Το 2005 το χρηματιστήριο της Φρανκφούρτης άρχισε μία δεύτερη προσπάθεια εξαγοράς, αλλά την υπονόμευσαν οι ίδιοι του οι μέτοχοι και κυρίως αμερικανικά hedge funds, τα οποία μάλιστα εξανάγκασαν σε παραίτηση τον τότε επικεφαλής της Deutsche Börse Βέρνερ Ζάιφερτ.
Σήμερα το “φρένο” έρχεται από τις Βρυξέλλες, και μάλιστα λίγο πριν εορτάσει τα 50ά του γενέθλια ο Κάρστεν Κένγκετερ, ο πιο ένθερμος θιασώτης της συγχώνευσης.
“Όχι” και στο συνοικέσιο με Νέα Υόρκη
Τον Φεβρουάριο του 2012 η ΕΕ είχε μπλοκάρει μία ακόμη επεκτατική κίνηση της Deutsche Börse: τη συγχώνευση με το NYSE/Euronext της Νέας Υόρκης. Το σχέδιο προωθούσε ο προκάτοχος του Κένγκετερ, Ρέτο Φραντσιόνι, χωρίς επιτυχία τελικά. Όσο για τον Κένγκετερ, φαίνεται ότι κάτι προαισθανόταν όταν, προ ημερών, εμφανίστηκε στο πανεπιστήμιο της Φρανφούρτης για μία διάλεξη με θέμα “Το μεγάλο χάσμα: οικονομική θεωρία και οικοομικές καταστροφές. Πώς μπορούμε να αποκαταστήσουμε το μέλλον;”
Πηγή: DW
στο 