Στις αναλύσεις των τελευταίων μηνών για τις επιπτώσεις του δημοψηφίσματος στην Ελβετία αναφορικά με τα αποθέματα χρυσού, έρχεται να προστεθεί η έκθεση της Citi, την οποία υπογράφει ο επικεφαλής οικονομολόγος του οίκου, Willem Buiter.
Στην ανάλυσή του αυτή, ο Buiter επισημαίνει πως μία πιθανή απαγόρευση πώλησης χρυσού στην κεντρική τράπεζα της Ελβετίας από τα αποθέματά της δεν θα έχει επί της ουσίας έχει κανένα νόημα, αφού για την οποιαδήποτε κεντρική τράπεζας δεν σημαίνει κάτι το να κρατά οποιοδήποτε σταθερό ποσοστό των διαθεσίμων της σε κάποιο εμπόρευμα.
Αίσθηση προκαλεί το γεγονός πως ο Buiter αποκαλεί τον χρυσό ως «μια φούσκα 6.000 ετών». Μάλιστα, αναφέρει πως δεν επιθυμεί να τα βάλει με τον χρυσό, καθώς στο παρελθόν έχουν υπάρξει περίοδοι υπερπληθωρισμού, με την αξία του χρήματος των κεντρικών τραπεζών να εκμηδενίζεται αλλά η τιμή του χρυσού ακολούθησε τη δική της πορεία.
Ο Buiter χαρακτηρίζει παράλογη τη στάση μίας τράπεζας να επενδύει το 20% του ισολογισμού της σε ένα και μόνο εμπόρευμα. Θεωρεί την πολιτική αυτή «ανορθόδοξη και υψηλού ρίσκου, ανεξάρτητα από το αν κάποιος την αξιολογεί από τη σκοπιά της πιθανής μελλοντικής κερδοφορίας της ή από την σκοπιά του ευρύτερου κοινωνικού οφέλους». Και συμπληρώνει: «Αν μια κεντρική τράπεζα πρόκειται να επενδύσει σε εμπορεύματα, είναι καλύτερο να διαθέτει ένα ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο εμπορευμάτων και, ακόμα καλύτερα, ένα ισορροπημένο χαρτοφυλάκιο με ETFs εμπορευμάτων και με άλλα παράγωγα προϊόντα».