Η προεδρική εκστρατεία του Τραμπ χαρακτηρίστηκε από τον απρόβλεπτο χαρακτήρα των εξελίξεων που δρομολόγησε, σύμφωνα με τις απόψεις των αναλυτών, που στο σημείο αυτό, δικαιώνονται από τον εκλογικό αποτέλεσμα. Ωστόσο, η νίκη του έναντι της Χίλαρι Κλίντον αφήνει αναπάντητο το πιο σοβαρό ερώτημα: “Τι είδος πρόεδρος θα είναι ο ίδιος, αλλά και τι είδους χώρα θα διοικήσει;” διερωτάται η εφημερίδα “The Washington Post.”
Τη σημερινή ημέρα, οποιαδήποτε πρόβλεψη θεωρείται παρακινδυνευμένη, καθώς οι πολιτικές επιλογές που θα κάνει, οριοθετούνται στο πλαίσιο των προεκλογικών εξαγγελιών του. Ωστόσο, το διεθνές εμπόριο, η μετανάστευση, αλλά και η τήρηση του νόμου και της ασφάλειας, θεωρούνται από τις βασικές προκλήσεις της προεδρικής του ατζέντας, σύμφωνα πάντοτε με τις εξαγγελίες του και χωρίς να έχει δημοσιοποιηθεί ένας “οδικός χάρτης” για την υλοποίησή τους.
Ένα από τα μελανά σημεία της προεκλογικής του εκστρατείας είναι το γεγονός ότι ο ίδιος δεν έχει δημοσιοποιήσει εξειδικευμένες προτάσεις για την υλοποίηση των στόχων της πολιτικής του.
Ωστόσο, στο σημείο αυτό, επί τη βάσει του εκλογικού αποτελέσματος γίνεται ξεκάθαρο ότι στόχος της προεκλογικής του εκστρατείας δεν ήταν η παρουσίαση προτάσεων και μέτρων, αλλά η εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ, προκειμένου να προκληθεί σοβαρό πλήγμα στο λεγόμενο “σύστημα της εξουσίας,” από έναν “αντισυστημικό” προεδρικό υποψήφιο. Σύμφωνα με την άποψη της εφημερίδας “The Washington Post” η πολιτική επιχειρηματολογία του Ντόναλντ Τραμπ αποτελεί την “αμερικανική έκδοση των κινημάτων λαϊκισμού” κατά των ανοιχτών συνόρων και της παγκοσμιοποίησης, τα οποία συναντώνται σήμερα σε πολλές κοινωνίες της Δύσης.
Ο Τραμπ από την πλευρά του, αναφέρθηκε πολλές φορές στην “οσμή ενός αμερικανικού Brexit”, σχολιάζοντας το μη αναμενόμενο για την Ευρώπη και τη Δύση αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος του περασμένου Ιουνίου, για την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ. Η απόφαση των Βρετανών ψηφοφόρων για την αποχώρηση της χώρας τους από την ΕΕ, είναι γεγονός ότι έπιασε τις τραπεζικές, οικονομικές και εμπορικές ελίτ της Ευρώπης στον ύπνο. Επιπρόσθετα το σημερινό εκλογικό αποτέλεσμα στις ΗΠΑ είναι αναπάντεχο, σε έναν πολιτικά υπερθετικό βαθμό, για τους ίδιους “συστημικούς” κύκλους. Έτσι, το “Brexit” αποκτά πλέον υπερατλαντικό χαρακτήρα, οδηγώντας σε περαιτέρω εμβάθυνση των διαχωριστικών γραμμών στην Ευρώπη, οι οποίες, αποκτούν πλέον διπλωματική υπόσταση έναντι των μελλοντικών εξελίξεων.