Βραζιλία: Καταζητούνται οι δραπέτες της αιματηρής εξέγερσης στη φυλακή της Μανάους

Οι αρχές στη Βραζιλία εξακολουθούν να αναζητούν τους δεκάδες κρατούμενους που δραπέτευσαν από δύο φυλακές στο Μανάους μετά την εξέγερση στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκαν 56 άνθρωποι.

Σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες των υπηρεσιών ασφαλείας της πολιτείας Αμαζόνας, 54 από τους 184 κρατούμενους που δραπέτευσαν έχουν ήδη συλληφθεί, ενώ διεξάγεται ευρεία επιχείρηση για τον εντοπισμό των υπόλοιπων 130, με τις αρχές να έχουν στήσει μπλόκα σε κεντρικούς δρόμους.

«Ελπίζουμε να τους έχουμε βρει όλους ως το τέλος της εβδομάδας», δήλωσε χθες ο Ζοσέ Φόντες υπουργός αρμόδιος για τη Δημόσια Ασφάλεια της πολιτείας.

Πάντως πολλοί είναι αυτοί που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των αρχών μετά την ανάρτηση στο Facebook φωτογραφιών ενός από τους κρατούμενους, οι οποίες μάλιστα έχουν συγκεντρώσει και περισσότερα από 14.000 “like”. «Έρχομαι, οι ελεύθερες ας προσέχουν», έχει γράψει κάτω από μία από τις φωτογραφίες ο άνδρας.

Μετά την εξέγερση της Κυριακής στη φυλακή της πόλης Μανάους έχουν ξεσπάσει εξεγέρσεις και σε άλλα σωφρονιστικά ιδρύματα της περιοχής, οι οποίες όμως κατεστάλησαν αμέσως.

Εξάλλου τέσσερις κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους στη φυλακή Πουρακεκάρα, η οποία επίσης βρίσκεται στην πολιτεία Αμαζόνας, όμως οι υπηρεσίες ασφαλείας εξηγούν ότι πρόκειται για ένα «μεμονωμένο» περιστατικό που προκλήθηκε από μια αντιπαράθεση μεταξύ κρατούμενων.

Οι ταραχές στη φυλακή της Μανάους ξέσπασαν αργά το βράδυ της Κυριακής και οι αρχές κατάφεραν να θέσουν υπό έλεγχο την κατάσταση γύρω στις 7 το πρωί της Δευτέρας, 17 ώρες αργότερα, εξήγησε ο επικεφαλής των υπηρεσιών ασφαλείας της Πολιτείας Αμαζόνας Σέρτζιο Φόντες.

Συνολικά 56 άνθρωποι σκοτώθηκαν, ενώ σύμφωνα με την εφημερίδα Em Tempo, πολλά από τα θύματα αποκεφαλίστηκαν και τα πτώματά τους πετάχτηκαν πάνω από το τείχος της φυλακής.

Η εξέγερση αυτή είναι η πιο αιματηρή που σημειώνεται εδώ και 25 χρόνια σε φυλακή της Βραζιλίας, μετά από εκείνη στην Καραντίρου στο Σάο Πάουλο όταν σκοτώθηκαν 111 κρατούμενοι, στην πλειονότητά τους από τους αστυνομικούς στην προσπάθειά τους να ανακαταλάβουν το σωφρονιστικό ίδρυμα.

Στο μεταξύ μέχρι στιγμής 36 από τους νεκρούς έχουν ταυτοποιηθεί από τις οικογένειές τους.

«Θέλω απλώς νέα από τον γιο μου, είτε είναι νεκρός είτε ζωντανός. Στη φυλακή δεν δίνουν καμία πληροφορία. Δεν ξέρω πού είναι, αν έχει δραπετεύσει (…) Όλος ο κόσμος αγωνιά», κατήγγειλε η Άνα Ρεγκίνα, μητέρα ενός κρατούμενους.

«Παίρνει πραγματικά πολύ χρόνια (η ταυτοποίηση), η μυρωδιά φτάνει μακριά. Ο γιος μου και άλλοι νεαροί αποκεφαλίστηκαν, τους έκαναν κομμάτια. Θέλω απλώς να τον ταυτοποιήσω το συντομότερο δυνατό για να ξεκινήσω τις διαδικασίες», είπε ο Ραϊμούντο Κάστρο Λεάλ, πατέρας ενός αποκεφαλισμένου κρατούμενου.

Το υπουργείο Δικαιοσύνης της Βραζιλίας ανακοίνωσε χθες Τρίτη ότι έχει ξεκινήσει η διαδικασία για την ταυτοποίηση των υπεύθυνων για τη σφαγή και πρόκειται να μεταφερθούν σε άλλες ομοσπονδιακές φυλακές με ενισχυμένη ασφάλεια.

Περίπου 130 κρατούμενοι έχουν ήδη μεταφερθεί σε μια φυλακή που άνοιξε ξανά για τον λόγο αυτό, επεσήμανε η κυβέρνηση της πολιτείας Αμαζόνας.

Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της έρευνας, η σφαγή θεωρείται ότι διαπράχθηκε από την τοπική συμμορία διακίνησης ναρκωτικών FDN (Βόρεια Οικογένεια) για να εκδικηθεί μέλη της αντίπαλη οργάνωσης PCC (Διοίκηση Πρώτης Πρωτεύουσας) του Σάο Πάουλο.

Σύμφωνα με τη βραζιλιάνικη αστυνομία, η FDN άρχισε να δημιουργείται το 2007 προκειμένου να αποτραπεί η επέκταση της PCC, η οποία επιθυμούσε να ελέγξει τη στρατηγική περιοχή της πολιτείας Αμαζόνας, που συνορεύει με την Κολομβία, το Περού και τη Βολιβία προκειμένου να ελέγξει τη διαδρομή της κοκαΐνης.

Όμως η εξέγερση αυτή έφερε στο φως ακόμη ένα πρόβλημα της Βραζιλίας: ο υπερπληθυσμός στις φυλακές. Η Βραζιλία έχει τον τέταρτο μεγαλύτερο πληθυσμό φυλακισμένων με περίπου 600.000 κρατούμενους.

Προκειμένου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ο υπουργός Δικαιοσύνης Αλεξάντρ ντε Μοράες υπενθύμισε χθες ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση διέθεσε χρήματα στις πολιτείες για τη δημιουργία 20.000 επιπλέον θέσεων στα σωφρονιστικά ιδρύματα.


Exit mobile version