«Για την ώρα αποφασίζουν οι λαθροδιακινητές για το ποιος θα έρθει στην Ευρώπη. Πρόκειται για τον πιο απάνθρωπο τρόπο επιλογής. Και γι’ αυτό είναι ορθό να αποφασίζει η Ευρώπη ποιος θα έρθει και ποιος όχι», δήλωσε ο χριστιανοδημοκράτης υπουργός Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας Ντε Μεζιέρ, σε συνέντευξή του στην εκπομπή ‘Berlin direkt” του πρώτου δημόσιου γερμανικού ραδιοτηλεοπτικού δικτύου ARD.
΄Ανθρωποι, οι οποίοι διασώζονται στη Μεσόγειο πρέπει να επαναπροωθούνται καταρχάς «στην Τουρκία ή στην Αίγυπτο. Φυσικά υπό προϋποθέσεις, οι οποίες να εξασφαλίζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Ενδεχομένως θα πρέπει να κατασκευαστούν καταλύματα σε συνεργασία με την ύπατη αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες (UNHCR)» πρόσθεσε ο Τόμας Ντε Μεζιέρ. Τόνισε δε ότι η συμφωνία Ευρωπαϊκής ‘Ενωσης-Τουρκίας θα μπορούσε να αποτύχει εάν η Ελλάδα δεν επαναπροωθεί ταχύτερα τους πρόσφυγες.
Στο ίδια εκπομπή, ο συμπρόεδρος των Πρασίνων Τζεμ ‘Εζντεμιρ υποστήριξε αντίθετα ότι «αυτή η συμφωνία, την οποία έχουμε κάνει με την Τουρκία και ίσως κάνουμε σύντομα με την Αίγυπτο δεν θα λύσει το προσφυγικό πρόβλημα. Δεν μπορεί κανείς να αφεθεί στο έλεος δικτατόρων και να εξαρτάται από την καλή τους διάθεση. Κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει στην Ευρώπη».
Ο Ντε Μεζιέρ μίλησε, επίσης στο ARD, και για τις σημερινές εορταστικές εκδηλώσεις για την 26η επέτειο της γερμανικής ενοποίησης. «Δεν θα πρέπει να χαλάσουμε τη διάθεσή μας λόγω των εξτρεμιστών». Υπενθυμίζεται ότι το βράδυ της Κυριακής πυρπολήθηκαν δύο αυτοκίνητα της αστυνομίας στη Δρέσδη, ενώ για σήμερα Δευτέρα προγραμματίζεται πορεία της εχθρικής προς το Ισλάμ κίνησης Pegida στη γενέθλια πόλη της. Αντιδιαδηλώσεις προγραμματίζουν και αριστερές ομάδες.
Αναφερόμενος στις πρόσφατες συζητήσεις για τον ακροδεξιό εξτρεμισμό στην ανατολική Γερμανία, ο υπουργός Εσωτερικών είπε ότι πρόκειται για ένα «παγγερμανικό φαινόμενο», εν τούτοις έχει εκδηλωθεί περισσότερες φορές στα ανατολικά κρατίδια.
«Θα μπορούσε κανείς να μιλά επί μακρόν για τα αίτια», είπε ο Ντε Μεζιέρ και ανέφερε ως ορισμένους παράγοντες της έξαρσης του φαινομένου τις «διαφορετικές ταχύτητες των αλλαγών» μετά τη επανένωση των Γερμανιών, την παγκοσμιοποίηση καθώς επίσης και τις «ανησυχίες, όχι τόσο πολύ λόγω των προσφύγων, αλλά κάποιες βαθύτερες, όπως λ.χ. το τι θα γίνει με τη χώρα μας».