Οι άνθρωποι που ζουν στις φτωχότερες χώρες του κόσμου πληρώνουν ποσό υψηλότερο του ημερομισθίου τους για ένα μόνο πιάτο φαγητού, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος ( (World Food Programme). Η μελέτη αποκαλύπτει πως το ίδιο πιάτο με φασόλια μπορεί να κοστίσει στον μέσο καταναλωτή στη Νέα Υόρκη μόλις 1,20 δολάρια, ενώ για ένα κάτοικο του Νότιου Σουδάν η τιμή ξεκινάει από τα 320 δολάρια.
Η έρευνα του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος καταδεικνύει την τεράστια απόκλιση της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών ανά τον κόσμο, μέσω της μέτρησης του κόστους των τροφίμων σε διάφορες χώρες.
Όπως εξηγεί ο εκτελεστικός διευθυντής του World Food Programme, Ντέβιντ Μπίσλεϊ, «με την προσαρμογή των τιμών που σχετίζονται με την αγοραστική δύναμη, γίνεται ακόμη σαφέστερα αντιληπτή η ανισότητα στην πρόσβαση στα τρόφιμα. Τα αποτελέσματα είναι σε πολλές περιπτώσεις συγκλονιστικά. Αν νομίζετε, για παράδειγμα, πως ένα γεύμα στη Νορβηγία είναι ακριβό, δεν θέλετε να ξέρετε πόσο κοστίζει στο Μαλάουι».
Οι οικονομολόγοι του Παγκόσμιου Επισιτιστικού Προγράμματος εργάστηκαν μελετώντας το κόστος ενός γεύματος με βάση τα φασόλια, σε συνδυασμό με έναν τοπικά προτιμώμενο υδατάνθρακα (ρύζι, μακαρόνια κλπ), προσάρμοσαν τις τιμές και στη συνέχεια, συνέκριναν το κόστος του γεύματος με τον μέσο ημερήσιο προϋπολογισμό των πολιτών, όπως αυτός προέκυψε από τα εθνικά στοιχεία για το κατά κεφαλήν ΑΕΠ. Χρησιμοποιώντας αυτό ως βασική γραμμή, ήταν σε θέση να καθορίσουν τι ποσοστό του ημερήσιου εισοδήματός του θα χρειαστεί να πληρώσει ένας κάτοικος της Νέας Υόρκης σε σχέση με ανθρώπους σε άλλες χώρες του κόσμου, για το ίδιο πιάτο.
Όπως προέκυψε, το ίδιο γεύμα που για τον Νεοϋορκέζο κοστίζει 1,20 δολάρια (δηλαδή, το 0,6% του μέσου ημερήσιου εισοδήματός του), για τον κάτοικο της Γουατεμάλας κοστίζει 8,27 δολάρια, για τον κάτοικο του Νεπάλ 27,77 δολάρια και για τον κάτοικο της Αϊτής 72,65 δολάρια. Η χώρα με τα πιο ανησυχητικά στοιχεία είναι το Νότιο Σουδάν, όπου το ίδιο γεύμα κοστίζει 321,70 δολάρια, με την τιμή αυτή να ανέρχεται στο 155% του μέσου ημερήσιου εισοδήματος των κατοίκων του.
Ο κ.Μπίσλεϊ εξηγεί πως το πρόβλημα της πρόσβασης στα τρόφιμα οξύνεται σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο. Περίπου 795 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν σε κατάσταση πείνας το 2016, σύμφωνα με το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα, ενώ ο αριθμός που αναμένεται να αυξηθεί φέτος, λόγω πληθώρας παραγόντων όπως οι συγκρούσεις, η πολιτική αστάθεια, οι ανεπαρκείς υποδομές και η κλιματική αλλαγή.
«Περίπου 800 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν σε κατάσταση πείνας στον πλανήτη το περασμένο έτος, επειδή δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να τραφούν. Την ίδια ώρα, όμως, έχουμε αρκετό φαγητό για να φάνε οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο. Το φαγητό που πετάμε θα μπορούσε να ταΐσει 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους», δήλωσε ο εκπρόσωπος του World Food Programme, Francis Mwanza.
Πηγή πληροφοριών: The Guardian