Εάν συγκρίνει κανείς την σημερινή Κίνα με την Κίνα της δεκαετίας του 1970 θα νομίζει πως πρόκειται για άλλη χώρα. Από ένα τριτοκοσμικό φτωχό κράτος έχει εξελιχθεί στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.
Ο πλούτος στο παρελθόν θεωρούνταν σχεδόν ντροπή. Εντωμεταξύ όμως οι κατέχοντες στη χώρα δεν ντρέπονται για όσα απέκτησαν.
Ουρανοξύστες δεσπόζουν στις πόλεις και εκεί που άλλοτε έβλεπε κανείς χιλιάδες ποδήλατα τώρα βλέπει μποτιλιαρίσματα από αυτοκίνητα. Και το παράδοξο είναι ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα οδήγησε τη χώρα στο δρόμο του καπιταλισμού.
Παρά τις αλλαγές στην αγορά όμως ένα στοιχείο έχει παραμείνει κεντρικό στην κινεζική πολιτική και αυτό είναι το πενταετές οικονομικό πρόγραμμα.
Σύμφωνα με την Ντόρις Φίσερ, καθηγήτρια κινεζικής οικονομίας στο πανεπιστήμιο του Βίρτζμπουργκ, «δεν πρόκειται για ένα πρόγραμμα όπως στην εποχή του Μάο, το οποίο ρύθμιζε τις τιμές και την κατανομή των πόρων αλλά πρόκειται για ένα γενικό πλαίσιο».
Βελτίωση της ποιότητας και της ανταγωνιστικότητας
Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος αποφασίζει από τις 26 έως τις 29 Οκτωβρίου για το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κινηθεί η κινεζική οικονομία από το 2016 μέχρι το 2020.
Και το πρόγραμμα αυτό καταρτίζεται μέσα σε μια εποχή όπου η κινεζική οικονομία ταλανίζεται. Το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους, οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν τόσο αργοί όσο ποτέ πριν τα τελευταία έξι χρόνια.
Βασικό στοιχείο του νέου προγράμματος είναι ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Ο πρόεδρος της χώρας Σι Ζινπίνγκ εξήγησε σε μια ομιλία του τον περασμένο Μάιο, ότι θα πρέπει να βελτιωθεί η ποιότητα και η παραγωγικότητα.
Η οικονομία στο μέλλον θα πρέπει να εξαρτάται περισσότερο από την κατανάλωση και όχι από τις επενδύσεις και τις εξαγωγές. Το πενταετές σχέδιο προβλέπει πιο αργούς ρυθμούς ανάπτυξης αλλά αντ’ αυτού μεγαλύτερη βιωσιμότητα. Η κυβέρνηση κάνει λόγο για μια «Nέα Kανονικότητα» (New Normal).
Εξάλειψη της φτώχεια μέχρι το 2020
Στην κοινωνική πολιτική η Κίνα έχει θέσει ένα πολύ φιλόδοξο στόχο. Μέχρι το 2020 θα πρέπει να έχει εξαλειφθεί η φτώχεια. Η κυβέρνηση θέλει να επιτύχει αυτό το στόχο με εκπαιδευτικά προγράμματα, οικονομική υποστήριξη των επιχειρήσεων, έργα υποδομής και καλύτερο σύστημα υγείας.
Τα τελευταία χρόνια στάθηκε δυνατόν τουλάχιστον 600 εκατομμύρια άνθρωποι να ξεφύγουν από την ακραία φτώχεια. Ωστόσο πολλά άλλα εκατομμύρια εξακολουθούν να ζουν με ετήσιο εισόδημα 320 ευρώ!
Το μεγαλύτερο μέρος του φτωχού πληθυσμού ζει στην επαρχία και στο δυτικό τμήμα της χώρας. Το ότι πάντως ο αγώνας κατά της φτώχειας δεν θα είναι εύκολος το αποδεικνύουν και τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιοποίησε το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Σινχουά: το 2011 ξέφυγαν από την ακραία φτώχεια 43,3 εκατομμύρια άνθρωποι ενώ πέρυσι μόλις 12,3 εκατομμύρια.
Πηγή: DW