Το 2016 ήταν η χρονιά των λαϊκιστών

Το 2016 ήταν η χρονιά αναρρίχησης στην εξουσία εκείνων που καλλιεργούν τον φόβο σημειώνει η αυστριακή εφημερίδα Der Standard: «Θα μείνει στη μνήμη μας ως η χρονιά που εκπλαγήκαμε για το γεγονός ότι οι λαϊκιστές όχι μόνο ορίζουν την πολιτική ατζέντα, αλλά κερδίζουν και εκλογικές αναμετρήσεις. Πολλά από αυτά που περιγράφονταν ως το χειρότερο δυνατό σενάριο έγιναν εν τέλει πραγματικότητα».

Το Κρεμλίνο επενδύει στον Ντόναλτ Τραμπ

Με αφορμή την ρωσική απάντηση στην επιβολή νέων κυρώσεων από τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα για τις φερόμενες κυβερνοεπιθέσεις πριν τις αμερικανικές εκλογές η Frankfurter Allgemeine Zeitung παρατηρεί: «Το γεγονός ότι ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δεν υιοθέτησε την πρόταση του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ για απέλαση 35 αμερικανών διπλωματών δείχνει ότι το Κρεμλίνο επενδύει ανοιχτά στον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου Ντόναλτ Τραμπ. Οι αμερικανορωσικές σχέσεις δεν πρέπει να ξεκινήσουν με αρνητικό πρόσημο, μοιάζει να σκέπτεται ο ρώσος πρόεδρος, ο οποίος ούτως ή άλλως θεωρεί ότι η Ρωσία βγήκε φέτος γεωπολιτικά κερδισμένη. Για τον Βλαντιμίρ Πούτιν ο πρόεδρος Ομπάμα αποτελεί πλέον παρελθόν».

Από την πλευρά της η εφημερίδα taz επισημαίνει: «Η επιβολή κυρώσεων από τον Μπάρακ Ομπάμα στην Ρωσία προκαλεί προφανώς ικανοποίηση στον μισό αμερικανικό λαό που δεν ψήφισε Τραμπ. Εννοείται ότι θαυμαστής του Βλ. Πούτιν είναι σε θέση να άρει τις κυρώσεις μόλις αναλάβει καθήκοντα προέδρου. Πάλι καλά όμως που ο επόμενος πρόεδρος δήλωσε ότι θα ενημερωθεί από τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες για τις φερόμενες επιθέσεις ρώσων χάκερ. Οι κυρώσεις Ομπάμα αποτελούν αποχαιρετιστήριο δώρο όχι μόνο στους Αμερικανούς που δεν επιθυμούσαν ως πρόεδρο τον Τραμπ, αλλά και στους Ευρωπαίους, οι οποίοι έχουν ξεμάθει να λένε τα πράγματα με το όνομά τους. We will miss you, Mister President!»

Παράγοντας αποσταθεροποίησης ο Ταγίπ Ερντογάν

Στην αναθεώρηση του τουρκικού Συντάγματος που δρομολογεί ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν αναφέρεται σε σχόλιο η Süddeutsche Zeitung: «Εδώ και δύο χρόνια ο πρόεδρος Ερντογάν προσπαθεί να πείσει τον λαό του ότι μόνο το πολίτευμα της προεδρικής δημοκρατίας είναι σε θέση να διασφαλίσει μια ισχυρή διακυβέρνηση και να αποτρέψει αδύναμες κυβερνήσεις συνεργασίας, που θεωρούνται στην Τουρκία ως συνώνυμο του χάους. Είναι όμως ανοησία να πιστεύει κανείς ότι η προεδρική δημοκρατία δεν θα λύσει όλα τα προβλήματα. Από το 2002 η χώρα κυβερνάται από ένα κόμμα, το ΑΚΡ. Τις αποφάσεις που έριξαν τη χώρα στο χάος τις έλαβε προσωπικά ο Ταγίπ Ερντογάν. Ο σήμερα πρόεδρος είναι παράγοντας αποσταθεροποίησης και σε αυτό δεν θα αλλάξει τίποτα ένα νέο Σύνταγμα.