Ο πρώην γενικός διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ροντρίγκο Ράτο, ο οποίος δικάζεται στην Ισπανία για υπεξαίρεση την εποχή που ήταν πρόεδρος δύο τραπεζών, παρουσίασε σήμερα ως “απολύτως νόμιμο” το σύστημα των κρυφών πιστωτικών καρτών που χρησιμοποιούσε.
Ο Ράτο, που υπήρξε και υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας, δικάζεται μαζί με άλλα 64 στελέχη και μέλη των διοικητικών συμβουλίων των τραπεζών Caja Madrid και Bankia. Όλοι τους κατηγορούνται ότι χρησιμοποιούσαν “κρυφές” πιστωτικές κάρτες με απεριόριστο όριο για να καλύπτουν τις προσωπικές δαπάνες τους, χωρίς να δηλώνουν τίποτα στην εφορία.
Το συνολικό ποσό που υπεξαιρέθηκε μεταξύ 2003-2012 φτάνει τα 12 εκατ. ευρώ. Οι κατηγορούμενοι φέρονται ότι δαπάνησαν τα χρήματα αυτά για τη διαμονή τους σε πολυτελή ξενοδοχεία, για να διασκεδάζουν σε νυχτερινά κέντρα ή απλώς για να βάζουν βενζίνη.
“Επιμένω ότι επρόκειτο για νόμιμες δαπάνες που εκπίπτουν από την εφορία” δήλωσε ήρεμα ο Ράτο, όταν ρωτήθηκε για πρώτη φορά αφότου ξεκίνησε η δίκη του, στις 26 Σεπτεμβρίου.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, ο Ράτο διατήρησε το “διεφθαρμένο σύστημα” που κληρονόμησε το 2009 από τον πρώην πρόεδρο της Caja Madrid, τον Μιγκέλ Μπλέσα, ενώ στη συνέχεια το εισήγαγε και στην Bankia.
Ο ίδιος ωστόσο διαβεβαιώνει σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ότι “δεν είχε κανέναν λόγο να αμφιβάλλει” για τη νομιμότητα του συστήματος που ίσχυε στην Caja Madrid. “Είτε πρόκειται για κάρτες, για μεταφορές χρημάτων ή για επιταγές, σε τελική ανάλυση, είναι ένα μέσο πληρωμής”, υποστήριξε. Όσον αφορά για την περίοδο που ήταν πρόεδρος της Bankia, ισχυρίστηκε ότι απλώς έπαιρνε προκαταβολές από τον μισθό του.
Ο Ράτο είχε δαπανήσει περισσότερα από 99.000 ευρώ μέσα σε δύο χρόνια με τις δύο κάρτες που είχε στη διάθεσή του.
Οι εισαγγελικές αρχές ζητούν την καταδίκη του σε φυλάκιση 4,5 ετών, να του επιβληθεί πρόστιμο 108.000 ευρώ και να υποχρεωθεί να καταβάλει αποζημίωση ύψους 2,6 εκατομμυρίων ευρώ για τις δαπάνες που έγιναν κατά την προεδρία του.
Ο Ράτο ήταν αντιπρόεδρος της συντηρητικής κυβέρνησης του Χοσέ Μαρία Αθνάρ από το 1996 μέχρι το 2004 και κατόπιν ανέλαβε γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, μέχρι το 2007.
στο 