Οι έστω και περιορισμένες ελπίδες που υπήρχαν για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις έχουν πλέον εκμηδενιστεί και η αιματοχυσία θα συνεχιστεί, εκτιμά και η Μπέντε Σέλερ, διευθύντρια του γραφείου του Ιδρύματος Χάινριχ-Μπελ (πρόσκειται στους Πράσινους) στη Βηρυτό. Όπως είπε σε συνέντευξή της προς τη Γερμανική Ραδιοφωνία DLF:
«Εντέλει έγινε κάτι που δεν περιμέναμε, μια στρατιωτική δηλαδή προέλαση χωρίς διαπραγματεύσεις που δημιουργεί τετελεσμένα. Κάθε τόσο ακούγαμε σε υπουργεία Εξωτερικών χωρών της Δύσης ότι δεν μπορεί να υπάρξει στρατιωτική λύση. Παρά ταύτα, στην παρούσα φάση βλέπουμε μια ίσως όχι καθαρά στρατιωτική λύση, αλλά μια στρατιωτική λύση που εκβιάστηκε και η οποία απομακρύνει ακόμη περισσότερο το ενδεχόμενο διαπραγματεύσεων. Ήδη πριν ο Άσαντ δεν ήταν διατεθειμένος να προβεί σε παραχωρήσεις, πόσο μάλλον τώρα από θέση ισχύος».
Η στρατιωτική αυτή λύση «εκβιάστηκε» από το καθεστώς Άσαντ με τη βοήθεια ισχυρών συμμάχων, και κυρίως της Ρωσίας. «Αλλά δεν μιλάμε για λύση. Δεν πρόκειται για τον τερματισμό της βίας, καθώς τα αντιμαχόμενα μέρη εξακολουθούν να βρίσκονται το ένα απέναντι από το άλλο».
Μετά το Χαλέπι η Δαμασκός;
Η ειδικός εμφανίζεται βέβαιη ότι το καθεστώς θα βάλει άμεσα στο στόχαστρό του και άλλες πόλεις. «Δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ότι υπάρχουν άλλο ένα εκατομμύριο άνθρωποι που τελούν υπό πολιορκία σε άλλες πόλεις της Συρίας. Γύρω από τα Δαμασκό υπάρχουν πολλές περιοχές όπου οι άνθρωποι ζουν σε άθλιες συνθήκες και εν μέσω συνεχών πυρών. Το καθεστώς έχει δείξει ότι ενδιαφέρεται πολύ για τα πέριξ της Δαμασκού, για οτιδήποτε βρίσκεται κοντά στην καρδιά της εξουσίας. Γι΄ αυτό και πιστεύω ότι (…) οι περιοχές γύρω από τη Δαμασκό θα είναι εκείνες όπου θα πρέπει να αναμένουμε στο άμεσο μέλλον δυσάρεστες εξελίξεις».
Πώς όμως αναμένεται να επηρεάσει τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή η εκλογή Τραμπ στην αμερικανική προεδρία;
«Μέχρι στιγμής δεν έχουμε ακούσει αποκρυσταλλωμένες απόψεις της νέας κυβέρνηση για τη Μέση Ανατολή, αντιθέτως υπάρχουν αντιφατικά μηνύματα. Ο Τραμπ θέλει, για παράδειγμα, να περιορίσει την περιφερειακή ισχύ του Ιράν. Την ίδια ώρα βλέπει στον Άσαντ έναν σύμμαχο στη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Πρόκειται για πράγματα που συνδυάζονται δύσκολα, διότι το συριακό καθεστώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το Ιράν ενώ στον αντίποδα κάθε στήριξη εκ μέρους του Άσαντ ενισχύει το Ιράν. Δεν γνωρίζουμε λοιπόν που μπορεί να οδηγήσουν όλα αυτά».
Πηγή: DW