«Oι κινήσεις των πραξικοπηματιών στην Τουρκία σίγουρα ενείχαν το στοιχείο του αιφνιδιασμού. H ταχύτητα με την οποία οι στρατιωτικοί κατέλαβαν κομβικά σημεία και ανέπτυξαν τις δυνάμεις τους σε μεγάλες πόλεις καταδεικνύει υψηλό επίπεδο οργάνωσης και αποτελεσματικότητας», τονίζουν οι αναλυτές της Stratfor σε ανάλυσή τους και προσθέτουν:
«Υπάρχουν αρκετές ενδείξεις ότι αιχμή του δόρατος του πραξικοπήματος αποτελέσαν υποστηρικτές του Φετουλάχ Γκιουλέν. Οι οπαδοί του Γκιουλέν ανήκουν σε μια ισλαμική κίνηση που έχει οικοδομήσει σημαντική επιρροή στην Τουρκία, από τις αρχές του 1970. Ξεκίνησαν την επιρροή τους από την Χωροφυλακή, στην οποία υπήρχαν χαλαρότεροι έλεγχοι και σταδιακά αύξησαν την επιρροή τους στη αλυσίδα της στρατιωτικής διοίκησης. Όταν ο Ρ. Τ. Ερντογάν ένιωσε ότι ο Γκιουλέν ισχυροποιείται αρκετά οι σχέσεις μεταξύ των πλευρών άρχισαν να ξεφτίζουν».
Παράλληλα, επισημαίνεται: «Στην ουσία μια ισλαμιστική φράξια μέσα στο στράτευμα, αποξενωμένη από το υπόλοιπο στράτευμα πρωτοστάτησε στο πραξικόπημα. Με άλλα λόγια το επιχειρούμενο πραξικόπημα δεν είχε τη στήριξη της «κοσμικής» πολιτικής, στρατιωτικής και κοινωνικής αντιπολίτευσης. Αυτό διεφάνη από την αντίθεση που εξέφρασαν στο πραξικόπημα μονάδες του τουρκικού στρατού, της αστυνομίας αλλά και ο κεμαλιστής αρχηγός της αντιπολίτευσης» και καταλήγει:
«Αυτή η προσπάθεια πραξικοπήματος ήταν η διχαστική κίνηση μιας μερίδας ισλαμιστών στο στράτευμα. Και οι διχαστικές τάσεις στους κόλπους των πραξικοπηματιών ποτέ δεν προμηνύουν ένα καλό αποτέλεσμα».
στο 