Με εκτενή δημοσιεύματα και άρθρα, αμερικανικά ΜΜΕ αναφέρονται και σήμερα στις εξελίξεις στην Ελλάδα, δίνοντας έμφαση σε εκτιμήσεις και πιθανές επιπτώσεις στις σχέσεις της Αθήνας με τους δανειστές.
Μεταξύ άλλων, σημειώνονται απόψεις, όπως:
– Οι ηγέτες της Ευρώπης δείχνουν τη βούλησή τους να διαπραγματευτούν με την Ελλάδα τους όρους τού σχεδίου διάσωσης, αναπροσαρμόζοντάς τους ελαφρά, αλλά όχι έτσι όπως το εννοεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
– Η Ελλάδα χρειάζεται να πάρει μια ανάσα, αλλά όχι να απομακρυνθεί από την οικονομική πραγματικότητα επειδή το διεκδικούν οι πολίτες της. Εάν τα δύο μέρη δεν συμφωνήσουν στους όρους συμμετοχής στην Ευρωζώνη θα πρέπει ίσως να χωρίσουν τους δρόμους τους.
– Τα δύο μέρη διαπραγματεύονται την αλλαγή του προγράμματος διάσωσης, γνωρίζοντας, μολονότι δεν το αποδέχονται δημόσια, ότι το τρέχον πρόγραμμα είναι στην ολότητά του μη βιώσιμο, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά.
– Εάν ενταθεί η ελληνική κρίση, τότε θα καταστεί πιθανή και η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, όπως και, συνακόλουθα, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Θα πρόκειτο για μια καταστροφική εξέλιξη για ολόκληρη την Ευρωζώνη.
– Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει τους πολιτικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη, εάν δεν βρει τρόπους για την αποκατάσταση της ευημερίας.
– Η μονομερής προσέγγιση που επέλεξαν στην Ευρωζώνη, κατά την οποία οι δανειζόμενοι αναγκάζονται να υπομείνουν όλο το βάρος της προσαρμογής, οδηγεί σχεδόν πάντα στην εξέγερση των δανειζομένων. Αυτό συμβαίνει τώρα και στην Ελλάδα και θα σταματήσει μόνο όταν οι πιστωτές τολμήσουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα.
– Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑνΕλ είναι ενδεικτική της σκληρής πολιτικής γραμμής του Αλέξη Τσίπρα, καθώς μια ενδεχόμενη συνεργασία με ένα πιο διαλλακτικό και φιλοευρωπαϊκό κόμμα, όπως Το Ποτάμι, θα υπονόμευε την ισχύ των θέσεων του.
Chicago Tribune
Η εφημερίδα Chicago Tribune, σε κύριο άρθρο της, υποστηρίζει ότι «η συμμετοχή σε ένα κλαμπ αποφέρει οφέλη, αλλά ενέχει και ευθύνες: Πρέπει να πληρώνεις τα χρέη σου». «Εάν δεν μπορείς, και απορρίπτεις μια ειδική προσφορά για να μείνεις, πρέπει να είσαι έτοιμος για μια άβολη συζήτηση με τον πρόεδρο του κλαμπ και να πεις “γεια” στην αγαπημένη σου δερμάτινη καρέκλα δίπλα στο τζάκι», επισημαίνει, προσθέτοντας ότι «αυτό είναι το σημείο όπου κατευθύνεται η Ελλάδα μετά τις εκλογές της Κυριακής, έξω δηλαδή από την πόρτα της ευρωζώνης».
Σύμφωνα με τη σύνταξη της αμερικανικής εφημερίδας, «η έξοδος της Ελλάδας θα ήταν σοκαριστική και δαπανηρή, αλλά ακόμη πιο επικίνδυνη για την Ελλάδα, καθώς δεν αποτελεί πλέον αδιανόητο σενάριο. Υπάρχει μάλιστα και λέξη γι’ αυτό: Grexit.
Οι Έλληνες ψηφοφόροι ήγειραν το ενδεχόμενο εξόδου, με τη στήριξη που παρείχαν στο ριζοσπαστικό αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο υποσχέθηκε την απομάκρυνση της χώρας από τους οδυνηρούς όρους του σχεδίου διάσωσης των 270 δις. δολαρίων. «Η ελληνική οικονομία ήταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης το 2010, όταν δέχτηκε τα δισεκατομμύρια των Ευρωπαίων ηγετών με αντάλλαγμα τη δέσμευση στην αναμόρφωση της οικονομίας. Αυτό σήμαινε περικοπή των κυβερνητικών δαπανών και αύξηση των φόρων, κάτι που πονάει» αναφέρεται.
Στη συνέχεια, μεταξύ άλλων, επισημαίνεται: «Πέντε χρόνια μετά, η ελληνική οικονομία συνεχίζει να βρίσκεται σε άσχημη κατάσταση. Η ανεργία βρίσκεται στο 25%, ενώ ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, δήλωσε ότι η Ελλάδα υπόφερε αρκετά. Ορκίστηκε πρωθυπουργός τη Δευτέρα, επικεφαλής μιας κυβέρνησης συνεργασίας, δηλώνοντας ότι θα θέσει τέλος στον “φαύλο κύκλο της λιτότητας”. Σαν να ήταν εξαιρετικά εύκολο, ο κ. Τσίπρας επιθυμεί την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του σχεδίου διάσωσης, τη διαγραφή του υπέρογκου ελληνικού χρέους και τη διοχέτευση χρήματος στο εσωτερικό της χώρας, ώστε να ελαφρυνθεί ο πόνος και να κινηθεί η οικονομία. Προτίθεται να αποκαταστήσει τους μισθούς και τις συντάξεις και να παράσχει ενισχύσεις στους φτωχούς. Αμφισβήτησε μάλιστα απευθείας την ευρωπαϊκή εξουσία, δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται να ακούσει την τρόικα. Αυτό δεν άρεσε στην Ευρώπη. Η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ και οι υπόλοιποι ηγέτες της Ευρωζώνης σχεδίασαν την ευρωπαϊκή ανάκαμψη από την χρηματοπιστωτική κρίση, βάσει της ιδέας ότι τα προβληματικά κράτη θα λάβουν στήριξη, αλλά θα πρέπει παράλληλα να μεταβάλλουν τον σπάταλο τρόπο λειτουργίας τους. Εάν ο κ. Τσίπρας υπαναχωρήσει δεν θα πρόκειται μόνο για μια αθέτηση εκ μέρους της Ελλάδας, αλλά θα μπορούσε να ενθαρρύνει και άλλες χώρες, όπως την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ιταλία, στην ελάφρυνση της λιτότητας, διακινδυνεύοντας την επιστροφή της κρίσης στην Ευρώπη».
Στο κύριο άρθρο της εφημερίδας υποστηρίζεται, επίσης, ότι «οι ηγέτες της Ευρώπης δείχνουν τη βούλησή τους να διαπραγματευτούν με την Ελλάδα τους όρους του σχεδίου διάσωσης, αναπροσαρμόζοντάς τους ελαφρά, αλλά όχι έτσι όπως το εννοεί ο κ. Τσίπρας».
Τέλος, επισημαίνεται ότι «εάν ο κ. Τσίπρας και η Ευρώπη δεν επιτύχουν συμβιβασμό, τα δύο μέρη θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους διάφορα πράγματα. Οι συνέπειες μιας εξόδου από το ευρώ δεν είναι προβλέψιμες, αλλά είναι διαχειρίσιμες. Η Ευρώπη θα δέχονταν απώλειες στα δάνειά της και θα ξεπερνούσε το εμπόδιο ότι η μεγάλη ιδέα της ενότητας του ευρωπαϊκού νομίσματος έχει όρια. Η Ελλάδα θα απαλλάσσονταν από το χρέος της, αλλά θα αντιμετώπιζε στο άμεσο μέλλον δυσχερέστερες συνθήκες, εξαιτίας κυρίως της κατάρρευσης της αξίας των καταθέσεων σε ευρώ. Η Ελλάδα, εξάλλου, δεν υπήρξε ποτέ μια ισχυρή υποψήφια χώρα για το ευρώ, ενώ το σχέδιο λιτότητας που συγκροτήθηκε είναι ένα φιάσκο. Με την επιστροφή στη δραχμή θα πέσει το κόστος των ελληνικών εξαγωγών και των διακοπών. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες οφείλουν να εμείνουν στις θέσεις τους. Η Ελλάδα χρειάζεται να πάρει μια ανάσα, αλλά όχι να απομακρυνθεί από την οικονομική πραγματικότητα, επειδή το διεκδικούν οι πολίτες της. Εάν τα δύο μέρη δεν συμφωνήσουν στους όρους συμμετοχής στην Ευρωζώνη, θα πρέπει ίσως να χωρίσουν τους δρόμους τους».
Foreign Policy
Σε άρθρο του Έντουαρντ Χάρισον, ιδρυτή της Credit Writedowns, στο Foreign Policy γίνεται αναφορά «σε τρία σενάρια των διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους πιστωτές της: την επίτευξη συμφωνίας ή την χρεοκοπία ή την έξοδο της χώρας από το ευρώ».
Όπως υποστηρίζει, «το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων μεταξύ της νέας κυβέρνησης στην Ελλάδα, που τάσσεται κατά της λιτότητας, και της τρόικα παραμένει άγνωστο. Αυτό που γνωρίζουμε, ωστόσο, είναι ότι οι στόχοι που έχουν θέσει οι δύο πλευρές είναι ασύμβατοι. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί ελάφρυνση του χρέους, ενώ οι πιστωτές ζητούν την αποπληρωμή του. Κατά συνέπεια, αναμένεται ότι θα υπάρξει ένταση τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, λόγω της αποπληρωμής της δόσης προς το ΔΝΤ. Υπάρχει ωστόσο το ενδεχόμενο μιας σειράς αμοιβαία αποδεκτών αποτελεσμάτων, μολονότι θα είναι δύσκολη η επίτευξη συμφωνίας. Το όποιο αποτέλεσμα αναμένεται, επίσης, να έχει περιορισμένη επίδραση στις αγορές, εκτός εάν υπάρξει πτώχευση της Ελλάδας ή έξοδός της από το ευρώ».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «θα πρέπει ωστόσο να τεθούν εμφατικά δύο σημεία εξαρχής: το βάρος του χρέους που φέρει η Ελλάδα είναι μη βιώσιμο οικονομικά, όπως και το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας είναι μη βιώσιμο πολιτικά. Έτσι δημιουργήθηκε το αδιέξοδο, ενώ το γεγονός ότι το πρόγραμμα είναι ανεφάρμοστο έχει νόημα καθώς εξαρχής σχεδιάστηκε ως τέτοιο».
Ο αρθρογράφος υπενθυμίζει, επίσης, «τις εξομολογήσεις του πρώην υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ, ο οποίος αναφέρθηκε στη διάθεση που είχαν οι Ευρωπαίοι να τιμωρήσουν την Ελλάδα, καθώς το χρέος της, που ανέρχεται σήμερα στο 175% δεν μπορεί να αποπληρωθεί, και προφανώς δεν ήταν ποτέ αυτός ο σκοπός. Αντίθετα, σκοπός ήταν να καταστεί το πρόγραμμα τόσο σκληρό και επαχθές ώστε να αποτελεί παράδειγμα για τους άλλους, όπως την Ισπανία και την Πορτογαλία και γι’ αυτά που επρόκειτο να τους συμβούν».
Καταλήγοντας, σημειώνει ότι «τώρα, λοιπόν, τα δύο μέρη διαπραγματεύονται την αλλαγή του προγράμματος διάσωσης, γνωρίζοντας, μολονότι δεν το αποδέχονται δημόσια, ότι το τρέχον πρόγραμμα είναι στην ολότητά του μη βιώσιμο, τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά» και επισημαίνει: «Εάν ενταθεί η ελληνική κρίση, τότε θα καταστεί πιθανή και η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ, όπως και, συνακόλουθα, της Πορτογαλίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Θα επρόκειτο για μια καταστροφική εξέλιξη για ολόκληρη την Ευρωζώνη. Χωρίς τη Νότια Ευρώπη το ευρώ θα ανέβαζε την αξία του, περιορίζοντας τις εξαγωγές, ενώ η Γερμανία θα ξαναέπεφτε σε ήπια ύφεση και η Γαλλία θα σκέφτονταν την αποχώρησή της από το ευρώ».
The New Yorker
Σε άρθρο του John Cassidy στο περιοδικό The New Yorker διατυπώνεται η άποψη ότι «το πιο σοκαριστικό πράγμα με τις εκλογές της Κυριακής στην Ελλάδα, όπου αναδείχθηκε το αριστερό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ με ευρεία πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, είναι ότι άργησε πάρα πολύ να συμβεί», προσθέτοντας ότι «μετά από πέντε χρόνια πολιτικών λιτότητας, που βύθισαν την Ευρωζώνη σε βαθιά λιτότητα, ακροδεξιά και ακροαριστερά κόμματα έχουν καταστεί δημοφιλή από τον Ατλαντικό έως την Αδριατική».
Σύμφωνα με τον αρθρογράφο, «πολύς κόσμος σε όλη την Ευρώπη ελπίζει ότι θα πετύχει ο Έλληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, να θέσεις τέλος στη λιτότητα. Τα τελευταία πέντε χρόνια, η Ελλάδα υπέστη έναν οικονομικό κατακλυσμό, ο οποίος περιόρισε το ΑΕΠ της κατά το ένα πέμπτο. Ένα στα τρία άτομα είναι άνεργο, ενώ το ποσοστό παιδικής φτώχιας βρίσκεται στο 40%. Αυτό δεν ονομάζεται πλέον ύφεση, αλλά η Μεγάλη Ύφεση της Ελλάδας. Στην υπόλοιπη Ευρωζώνη τα πράγματα δεν είναι τόσο άσχημα, αλλά παραμένουν ζοφερά, ιδίως στις χώρες της Ν. Ευρώπης».
Αναφέρει ακόμη ότι «η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει τους πολιτικούς κινδύνους που αντιμετωπίζει η Ευρωζώνη, εάν δεν βρει τρόπους για την αποκατάσταση της ευημερίας. Εάν συνεχισθεί η οικονομική κρίση, θα οδηγήσει στον πολιτικό εξτρεμισμό. Η ευρωπαϊκή ιστορία του 20ου αιώνα παρέχει αιματοβαμμένες μαρτυρίες αυτού του γεγονότος. Εάν την ύφεση την προκαλούν εκλεγμένες κυβερνήσεις, οι οποίες προσπαθούν να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των πιστωτών τους, τότε οι κίνδυνοι απλά αυξάνονται, όπως γνωρίζουν, καλύτερα από όλους, οι Γερμανοί».
Αναφερόμενος στο ενδεχόμενο διαγραφής ελληνικού χρέους, ο αρθρογράφος μεταφέρει τις απόψεις του Paul De Grauwe, καθηγητή οικονομικών στο LSE, ο οποίος έχει επισημάνει, όπως σημειώνεται στο άρθρο, ότι «οι περισσότερες διεθνείς κρίσεις χρέους επιλύθηκαν μέσω πολιτικών λιτότητας και διαγραφής χρεών» και ότι «η μονομερής προσέγγιση που επέλεξαν στην Ευρωζώνη, κατά την οποία οι δανειζόμενοι αναγκάζονται να υπομείνουν όλο το βάρος της προσαρμογής, οδηγεί σχεδόν πάντα στην εξέγερση των δανειζομένων. Αυτό συμβαίνει τώρα και στην Ελλάδα και θα σταματήσει μόνο όταν οι πιστωτές τολμήσουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα».
Bloomberg
Σε άρθρο του Leonid Bershidsky στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg υποστηρίζεται ότι «είναι ελκυστικό, αλλά όχι πειστικό το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ για διαγραφή του ελληνικού χρέους, ανάλογη με αυτή που εφαρμόσθηκε στη μεταπολεμική Δ. Γερμανία», σημειώνοντας ότι «οι κυβερνήσεις της Δ. Γερμανίας που επωφελήθηκαν από την ελάφρυνση του χρέους ήταν αντικομουνιστικές και αντιμαρξιστικές. Το Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα της κ. Μέρκελ ήταν αυτό που κυβέρνησε για δύο δεκαετίες τη μεταπολεμική Δ. Γερμανία, ενώ μολονότι ήταν λιγότερο φιλελεύθερο από ό,τι σήμερα, καθώς οικοδόμησε ένα εκτεταμένο κράτος πρόνοιας, παρέμεινε μια κεντροδεξιά καπιταλιστική δύναμη, που θεωρούσε ότι μόνο η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να οδηγήσει σε μια λίγο-πολύ καθολική ευημερία. Οι ακροαριστερές δυνάμεις δεν συμμετείχαν στην διαδικασία του Λονδίνου το 1953. Βρίσκονταν στην Αν. Γερμανία».
Στη συνέχεια, ο αρθρογράφος επισημαίνει ότι «σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί να είναι μέσα, με τα σχέδιά του για κρατικοποίηση των τραπεζών και των υπηρεσιών και τις δαπανηρές υποσχέσεις του προς τους ψηφοφόρους. Θα χρησιμοποιήσει την ελάφρυνση του χρέους για να παράσχει δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα στα νοικοκυριά, για να επιδοτήσει τα ενοίκια, για να αποκαταστήσει τα δώρα Χριστουγέννων στους συνταξιούχους και για να αυξήσει τον κατώτατο μισθό. Αυτό σημαίνει ότι θα επιστρέψει σε αυτές ακριβώς τις πρακτικές που οδήγησαν στη συσσώρευση του ελληνικού χρέους. Πρόκειται για μια ακραία περίπτωση ηθικού κινδύνου, την οποία οι μεταπολεμικές γερμανικές κυβερνήσεις απέφυγαν συνειδητά».
Σε άλλο άρθρο στο ίδιο ειδησεογραφικό πρακτορείο, που υπογράφει ο Clive Crook, τονίζεται ότι «η ΕΕ πρέπει να δεχτεί πως είναι αναπόφευκτη η ελάφρυνση του ελληνικού χρέους», ενώ σημειώνεται η θέση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, «με προεξάρχουσα τη Γερμανία, που αποκλείει τη διαγραφή χρέους». Επίσης, ο αρθρογράφος κάνει λόγο για την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους που έχει ήδη γίνει και τις συμφωνίες Ελλάδας-ΕΕ για μείωση επιτοκίων και παράταση της λήξης των δανείων, υπογραμμίζοντας ότι «το σχέδιο δεν λειτούργησε. Η υφιστάμενη διευθέτηση απέτυχε και συνεπώς πρέπει να αναθεωρηθεί».
New York Times
Σε δημοσίευμα της New York Times για την Ελλάδα γίνεται αναφορά στην εισήγηση, στην πρώτη συνεδρίαση του νέου υπουργικού συμβουλίου, του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος τόνισε ότι «θα εργασθεί για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, χωρίς ελλείμματα, αλλά και χωρίς εξοντωτικά πλεονάσματα» και προσέθεσε, σύμφωνα με το δημοσίευμα, πως «το σχέδιο στοχεύει σε ρεαλιστικές προτάσεις για τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να καταστούν πιο εύκολα διαχειρίσιμα τα τεράστια δάνεια για τη διάσωση της χώρας».
Σε άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας της Νέας Υόρκης προβάλλονται εκτιμήσεις αναλυτών και δηλώσεις του νέου υπουργού Υγείας Παναγιώτη Κουρουμπλή με τίτλο «Η νέα αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα δείχνει την πρόθεσή της να συγκρουσθεί με την ΕΕ για τις πολιτικές της».
CNBC
Σε σύντομη συνέντευξή του στο τηλεοπτικό δίκτυο CNBC, ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης σχολιάζει τα των βουλευτικών εκλογών και αναφέρεται στο μέλλον των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους της χώρας.
«Η Ευρώπη δεν λειτουργεί σε μια βάση “ναι” ή “όχι”. Είναι σημαντικό να βρεθεί κοινός τόπος για όλους τους Ευρωπαίους» τόνισε, μεταξύ άλλων, ο κ. Βαρουφάκης, υπογραμμίζοντας ότι «δεν δέχομαι τον όρο εκβιαστική οικονομική πολιτική. Η χρεοκοπία δεν αντιμετωπίζεται με περισσότερο δανεισμό».
Wall Street Journal
Σε δημοσίευμα τής Wall Street Journal σημειώνεται ότι ο «επικριτικός του μνημονίου οικονομολόγος, Γιάνης Βαρουφάκης, είναι ο νέος υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας».
Όπως σημειώνεται, «ο ακαδημαϊκός που μέχρι πρόσφατα δίδασκε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας και που χαρακτήρισε ως ανοησία το σχέδιο της Ευρώπης για την επίτευξη ανάπτυξης, είναι μέλος της νέας κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Η εν λόγω επιλογή επιβεβαιώνει ότι ο κ. Τσίπρας δεν πρόκειται να κάνει πίσω ως προς τις δεσμεύσεις του για την αντιστροφή μιας πολιτικής λιτότητας, ενώ και η υπόλοιπη ομάδα που θα συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις απαρτίζεται κι από άλλα στελέχη με την ίδια στάση στην πολιτική της ΕΕ, όπως ο κ. Δραγασάκης».
Στην προσωπικότητα και στις θέσεις του Γ. Βαρουφάκη αναφέρονται και δημοσιεύματα σε άλλα έντυπα και ειδησεογραφικά πρακτορεία.
Στη Wall Street Journal δημοσιεύεται και άρθρο του Holman Jenkins, ο οποίος σημειώνει στον τίτλο «Έλληνες, αν θέλετε ένα φίλο, αγοράστε έναν σκύλο» και στον υπότιτλο «Η στρατηγική της Ευρώπης υπήρξε πάντα η εξαγορά χρόνου σε βάρος της Ελλάδας».
«Δεν αποτελεί έκπληξη, δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι σ’ έναν λαό όπως φέρθηκε η ΕΕ στην Ελλάδα και να περιμένεις να μην επαναστατήσει. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι Έλληνες, με τη διεφθαρμένη οικονομία και τα ψεύδη τους προς τους διεθνείς δανειστές σχετικά με τα ελλείμματα, είναι άμοιροι ευθυνών. Αλλά η λύση που βρήκε η Ευρώπη ήταν να στριμώξει την Ελλάδα με εξοντωτικά μέτρα λιτότητας και να τηρήσει μια στάση που δεν είχε καθόλου να κάνει με κατανόηση. Έλληνες και Ευρωπαίοι μοιράζονται επίπεδα διαφθοράς στην οικονομία τους, μόνο που οι Ευρωπαίοι προσπάθησαν να υποδυθούν τους θεράποντες ιατρούς, κι έτσι κάποιοι εταίροι ήταν πιο “ίσοι μεταξύ ίσων” και κάποιοι βρέθηκαν εκτός του πυρήνα της ΕΕ. Αλήθεια, πού ακριβώς βρίσκονται, σε αυτές τις περιστάσεις, και ποια θα είναι οι τύχη των Πορτογάλων;» αναφέρει ο Holman Jenkins,
Στην ίδια εφημερίδα δημοσιεύεται άρθρο του Γιάννη Παλαιολόγου, ο οποίος επισημαίνει ότι «οι Έλληνες βρίσκονται σε πορεία σύγκρουσης με την Ευρώπη» και ότι «ο θρίαμβος του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές αποτελεί ορόσημο για την πολιτική στην Ευρώπη, καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα με σαφώς αντίθετες προς Βερολίνο και Βρυξέλες θέσεις που κατάφερε να ανέβει στην εξουσία σε χώρα μέλος της ΕΕ».
Ο αρθρογράφος, μεταξύ άλλων, τονίζει ότι η άνοδός του ΣΥΡΙΖΑ «δεν είναι συμπτωματική, καθώς αιτία της είναι η δέσμευση των στελεχών του να διορθώσουν τα κακώς κείμενα των τελευταίων ετών, ενώ η συνεργασία του με τους ΑνΕλ είναι ενδεικτική της σκληρής πολιτικής γραμμής του Α. Τσίπρα, καθώς μια ενδεχόμενη συνεργασία με ένα πιο διαλλακτικό και φιλοευρωπαϊκό κόμμα, όπως Το Ποτάμι, θα υπονόμευε την ισχύ των θέσεων του».
Politico
Η ιστοσελίδα Politico προβάλλει τις εξελίξεις στην Ελλάδα με τίτλο «Αριστερή στροφή στην Ελλάδα», καταγράφοντας εκτιμήσεις για το τι σημαίνει η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ για την Ευρώπη.
Στο δημοσίευμα-άρθρο αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι «περισσότερο από το ένα τέταρτο του εργατικού δυναμικού είναι άνεργο και το ήμισυ των Ελλήνων ζει στο όριο ή κοντά στο όριο της φτώχειας», καταγράφοντας δηλώσεις πολιτών.
Επίσης, επισημαίνεται η άνοδος του «νεοναζιστικού κόμματος Χρυσή Αυγή», που «προωθεί τη βία, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, την ισλαμοφοβία και την ομοφοβία».
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
στο 