Και ενώ το μεταναστευτικό κύμα διογκώνεται μέρα με την ημέρα στην Ευρώπη, τα βλέμματα πέφτουν με απορία στις ΗΠΑ, που ανακοίνωνε πρόσφατα ότι θα δεχθούν 10.000 πρόσφυγες από τα τέσσερα εκατομμύρια Σύρων προσφύγων που έχουν φύγει από τη χώρα λόγω του εμφυλίου.
Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί και εμπειρογνώμονες υπενθυμίζουν ότι ήταν οι Αμερικανοί που ηγήθηκαν των πολέμων στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν, στη Λιβύη ή στη Συρία ή συνέβαλαν τα μέγιστα για να διαλυθούν οι χώρες τους με αποτέλεσμα τη μαζική φυγή των κατοίκων.
Καταστροφική πολιτική κατοχής στο Ιράκ
Ποιο ακριβώς ήταν το λάθος των Αμερικανών, ρωτήθηκε από το Γερμανικό Ραδιόφωνο (DLF) ο Μίχαελ Λύντερς, εμπειρογνώμων σε θέματα Εγγύς Ανατολής.
«Ας πάρουμε το παράδειγμα του Ιράκ. Το 2002 διεξήγαγαν έναν πόλεμο εναντίον ενός δεσπότη παραβιάζοντας τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Γι αυτόν δεν αξίζει να χύσει κανείς δάκρυα. Αλλά η πολιτική κατοχής που ακολούθησαν οι Αμερικανοί, οδήγησε σε συγκρούσεις ανάμεσα σε σιίτες και σουνίτες, σε άραβες και κούρδους.
Μέσα σε αυτό το χάος ξεπήδησε η σουνιτική αντίσταση, από τις τάξεις της οποίας προέρχεται το Ισλαμικό Κράτος. Το μεγαλύτερο λάθος των Αμερικανών ήταν η διάλυση του ιρακινού στρατού και του κόμματος Μπαθ του Σαντάμ Χουσείν. Εκατοντάδες χιλιάδες σουνίτες έμειναν εν μια νυκτί άνεργοι. Αυτοί αποτελούν τη σπονδυλική στήλη του Ισλαμικού Κράτους, του οποίου η τρομοκρατική ηγεσία αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από παλαιά στελέχη του Σαντάμ».
Μεγάλο λάθος η επιδιωκόμενη ανατροπή Ασάντ
Ποια είναι η λογική αυτής της πολιτικής, διερωτάται ο Μίχαελ Λύντερς που επικρίνει εξίσου τη στάση των Αμερικανών και στη Συρία και τη σπουδή τους να προκαλέσουν την πτώση του Μπασάρ αλ Ασάντ χωρίς να υπάρχει ακόμη απάντηση στο ερώτημα τι θα ακολουθήσει μετά από αυτόν.
«Ήταν μεγάλο λάθος που το 2011 ήθελαν πάση θυσία να τον ρίξουν από την εξουσία. Δεν ήθελαν να το κάνουν για λόγους ανθρωπιστικούς, αλλά επειδή ο Μπασάρ είναι ο πιο στενός σύμμαχος του Ιράν στην Εγγύς Ανατολή και επειδή μέσω της συριακής επικράτειας μεταφέρονται όπλα στη Χεζμπόλα, στο κόμμα του Θεού στο Λίβανο.
Ήταν πολιτική, όχι μόνο των ΗΠΑ, αλλά της Δύσης, της Τουρκίας και των κρατών του Περσικού να ανατρέψουν τον Μπασάρ Αλ Άσαντ και να εγκαθιδρύσουν κυβέρνηση φιλοδυτική και σουνιτική».
«Να μη μεταφερθεί το χάος στον Καύκασο»
Για την Γερμανία, ο γερμανός εμπειρογνώμων πιστεύει ότι δεν έχει δική της πολιτική γραμμή στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, αλλά παρακολουθηματική των αμερικανικών ιδεών ή προσταγμάτων. Αντίθετα υπάρχουν πρώτες ενδείξεις ότι ο πρόεδρος Πούτιν θα ήθελε να συμμετάσχει στον πόλεμο εναντίον του IS.
«Εάν Ρωσία, Ιράν, Κίνα, ΗΠΑ και Ευρώπη συσπειρώσουν τις δυνάμεις τους τότε είναι πιθανό όχι να σταματήσουν τη διένεξη, αλλά να τη συγκρατήσουν. Κεντρικό ερώτημα παραμένι τι θα γίνει με το καθεστώς Μπασάρ αλ Ασάντ και ποια θα είναι η πολιτική όταν γυρίσει η σελίδα.
Η Ρωσία και το Ιράν άφησαν να εννοηθεί ότι θα ήταν διατεθειμένοι να τον απομακρύνουν από την εξουσία και να τον παρακαλέσουν να ζητήσει πολιτικό άσυλο στη Ρωσία για παράδειγμα.
Πάντως το καθεστώς στον πυρήνα του θα πρέπει να παραμείνει στη Δαμασκό και πέριξ αυτής. Τώρα, αν θα συναινέσουν οι Αμερικανοί, είναι άλλο θέμα. Πάντως τόσο η Ρωσία, όσο και το Ιράν έχουν συμφέρον από την μην επέκταση αυτού του χάους στον Καύκασο για να μην ριζώσει εκεί το ακραιφνές Ισλάμ».
Πηγή: DW
στο 