Έκλαψε όταν πληροφορήθηκε την περασμένη άνοιξη ότι η αεροπορική εταιρεία για την οποία εργάζονταν δεν θα ξαναπετούσε. Δεν μπορούσα να το πιστέψω, έλεγε μερικούς μήνες αργότερα η 45χρονη Ναντίν Πέρλινγκερ ντος Σάντος. Όμως η πρώην αεροσυνοδός δεν το έβαλε κάτω. Παρά το γεγονός ότι για αρκετό διάστημα έπαιρνε το μισθό της κανονικά ρίχτηκε στη μελέτη. Επί τρεις μήνες μάθαινε τη νομοθεσία σιδηροδρόμων, τους κανονισμούς ασφαλείας και τα διάφορα κόμιστρα για μπορέσει να βρει δουλειά ως εισπράκτορας.
Από τα αεροσκάφη στα τρένα. Η Ναντίν δεν είναι η μόνη εργαζόμενη που αναγκάστηκε να αναζητήσει δουλειά μακριά από το οικείο της επαγγελματικό χώρο. Μετά τη χρεοκοπία της Air Berlin το 2017, της δεύτερης σε μέγεθος αεροπορικής εταιρείας στη Γερμανία μετά τη Lufthansa, οι εργαζόμενοι είχαν τη δυνατότητα να εργαστούν σε αρκετές άλλες αεροπορικές εταιρείες. Τρία χρόνια αργότερα όμως η πανδημία έφερε τα πάνω κάτω στο χώρο της αεροπλοΐας. Οι ειδικοί είναι βέβαιοι ότι μετά το τέλος της πανδημίας θα υπάρξουν πολύ λιγότερες θέσεις εργασίας στις αεροπορικές εταιρείες από ότι πριν. Ενδεικτικό ότι μόνο στη Lufthansa έβαλε λουκέτο στις θυγατρικές Germanwings και SunExpress, με αποτέλεσμα να χάσουν τη δουλειά τους περίπου 1.300 εργαζόμενοι του προσωπικού καμπίνας.
Οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι (Deutsche Bahn) σχεδιάζουν για φέτος 18.000 νέες προσλήψεις. Συνεργαζόμενη με αεροπορικές εταιρείες η δημόσια επιχείρηση δρομολόγησε την μετεκπαίδευση και «μετακόμιση» εργαζομένων, μεταξύ των οποίων η Ναντίν Πέρλινγκερ ντος Σάντος και περίπου 70 συνάδελφοί της.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εκφράζουν ικανοποίηση για όποιον εργαζόμενο καταφέρνει να βρει δουλειά σε έναν εργοδότη όπως οι δημόσιοι σιδηρόδρομοι. Ο ειδικός σε ζητήματα αεροπλοΐας από το συνδικάτο Ver.di Μάρβιν Ρεσίνσκι δηλώνει ότι «οι αποδοχές είναι παρόμοιες και οι συνθήκες εργασίας αποδεκτές». Παράλληλα, ο γερμανός συνδικαλιστής τονίζει ότι καταβάλλονται προσπάθειες έτσι ώστε οι απολυμένοι των αεροπορικών εταιρειών να βρουν δουλειά στον γερμανικό ομοσπονδιακό στρατό ή την πανεπιστημιακή κλινική του Βερολίνου Charité.
«Οι προκλήσεις είναι λίγο πολύ ίδιες»
Δεν είναι ωστόσο μόνο οι αεροσυνοδοί, αλλά και οι πιλότοι για τους οποίους ενδιαφέρονται εν δυνάμει εργοδότες: «Μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα από το να πετάξουμε ένα αεροπλάνο», λέει η πιλότος της Lufthansa και εκπαιδεύτρια Λέιλα Μπελάαζρι, η οποία συμβουλεύει πρώην εργαζόμενους. Μερικές από τις δεξιότητες είναι για παράδειγμα η εργασία σε περιβάλλον με πολύ άγχος, διατήρηση της ψυχραιμίας σε αντίξοες συνθήκες καθώς και οι τεχνολογικές γνώσεις.
Ο νεαρός συγκυβερνήτης αεροσκαφών Πάτρικ Ράιχ από το Βερολίνο μετεκπαιδεύθηκε σε μηχανοδηγό υπερταχείας. Παρά τη μισθολογική μείωση είναι ικανοποιημένος. Μιλώντας στον ιστότοπο Zeit Online λέει: «Ο μισθός δεν είναι και τόσο καθοριστικός παράγοντας. Το πλαίσιο έχει μεγαλύτερη σημασία. Για μένα είναι σημαντικότερο ότι μπορώ να είμαι περισσότερο κοντά στο παιδί μου και να το βλέπω να μεγαλώνει.
Η πρώην αεροσυνοδός Ναντίν Πέρλινγκερ ντος Σάντος έχει σήμερα υψηλότερες αποδοχές από ότι παλαιότερα. Έχει περάσει επιτυχώς τις πρώτες της «εξετάσεις» όταν το τρένο, στο οποίο εργάζονταν αποκλείστηκε από την κακοκαιρία και έπρεπε να διαχειριστεί μια δύσκολη και απρόβλεπτη κατάσταση με πλήθος επιβάτες να μένουν για ώρες αναγκαστικά στο τρένο. Όπως λέει, τη βοήθησε πολύ η εμπειρία της στη καμπίνα των αεροσκαφών: «Οι προκλήσεις είναι λίγο πολύ ίδιες. Πρέπει να είμαστε ευγενικοί, ήσυχοι και ψύχραιμοι». Η Ναντίν αποκλείει πάντως μια επιστροφή σε μια αεροπορική εταιρεία μετά το τέλος της πανδημίας
Πηγή: dpa/ dw